Emanet Sevda ♣️

9.bölüm

Asmin karşıdan gelen Berat'a baktı .
Kalbi bu adamla atmıştı.
Filmlerde kitaplar da okuduğu kalbin gerçekten  titrediğinin farklı attığını Berat anlamasını sağlamıştı .

"İçime  bu kadar güzel duygular veren ,bu adam da ölürse kalbim hiç atmaz .
Ben artık bir ölüm daha görürsem dayanamam '

Berat gözlerini ayırmadan Asmin'in yanına geldi .
Asmin de ilk kez kaçırmadı düşünmedi o senin abin ,başkası ile,  evli Baran'ın abisi hepsini aklından silmek istedi .

Berat hiç bir şey demeden gelip dizlerine yatınca Asmin yine kalbi titredi  .

Ne olmuştu koskoca Berat ağaya küçük çocuklar gibi mahzunlasmıştı.
Hiç bir şey diyemedi soramadı öylece bekledi.

Her şey bitsin her kötülük onlara dokunmadan yanlarımdan geçsin istedi .
Kocaman heybetli Berat ağayı kollarına alıp her kötülükten korumak istedi .

Berat dizinde kıpırdanıp  Asmin'e döndü.
Asmin bakamıyordu  bir kaç gün sonra o gidecek sende Baran'ın yanına gideceksin kaçırma gözlerini dedi .
Bir cesaretle o da kaldırdı ela gözlerini kara gözlere bıraktı.

İki göz ,iki kalp o anlarda bir oldu .
Sanki birbirlerine söz verdiler sanki Berat yıllardır hayatında hep kocasıymış hep ona aitmiş gibi hissetti .

"Berat " gelen sesle ayrıldı mühürlenen iki  kalp kalplerin yeri değişmiş birbirlerine emanet etmişlerdi.

Asmin gelen sesle titredi .
Karşısında Berzan ağa ve kardeşi Ekrem yanlarında da Mine duruyordu .
Berat yerinden kalktı .
İki adamım yanına gitti selamlaştı.

Mine erkekler konuşurken  Asmin'in yanına gelip oturdu.

"Sakın kocamı elimden alacağını düşünme ufaklık ,on senedir nasıl bırakmadıysam yine bırakmam ." Gerçi  Berat seni kardeşinin karısı olarak görüyor .Dizine yattı diye de farklı anlamlar yükleme !
"
"Mine abla ,bana böyle şeyler söylemene  gerek yok  ben yerimi biliyorum merak etme ."
deyip küçük bebeğin yanına gitti .

Mine ise farkındaydı ne kadar inkar ederlerse etsinler onların birbirlerine çeken bir güç vardı .

Bunu onlara bakan herkes anlardı. Mine ilk an da hissetmişti ama  konduramamıştı.

Üç adam konuşurken Asmin yanlarından geçip içerde her leyden habersiz yatan masum bebeği izlemeye başladı.

"Nasılsın Berat ağam ? Geliyorsun haberimiz olmuyor. "
"İyi diyelim iyi olsun  Berzan sen nasılsın ? "
"İyiyim ,çok iyiyim baba oldum oğlum. "Allah bağışlasın kardeşim "
"Sağol Berat'ım darısı başına "deyince Berat yanlarında dikilen Berzan'ın kardeşi Ekrem'e baktı .

Karısı bağırıp eksikliğini dile getirirken her şeyi duymuştu ne kadar zordu kendinin bildiği gerçeği başkasının bilmesi ne kadar zordu bu topraklar da evlat sahibi olmamak.
Birlikte büyümüşlerdi.
Ekrem bir kaç yaş küçük olsa da çocuklukları birdi.
Ekrem başını kaldırıp Berat'ın omzuna vurdu.
"Gençsin ağam inşallah seninde güzel haberlerini alırız "dedi .
Berat mahçup olsa da bir şey diyemedi.
"İnşallah "dedi onun yerine .
"Bakın amcaları bu yakışıklı benim oğlum "
Ekrem ve Berat camın önünden Berzan'ın oğluna baktılar .
" Babası gibi ne canlar yakacak gör ki"
Deyip güldü üç erkek .
Adana'nın üç yakışıklı serseriydi onlar.
Her kız ve anası onların damadı olması için çabalardı.
Berzan ve Berat evlenmiş tek bekar Ekrem kalmıştı .

Mine erkeklerin yanına gelip
"Berat ben yoruldum hadi artık eve gidelim ,yarın cenaze için zaten yorulacağız  "dedi sanki bir kaç saat önce kriz geçiren Berat'ı yerin dibine sokan kadın o değildi .