Love Moves

Kabanata 40

Kabanata 40 

P.S this is the last chapter. Enjoy!

Love Moves

We are at our salas, ginagamot ko ngayon ang sugat na natamo ni Bryan galing sa suntok ni bunso kanina. Mabuti na lamang at mabilis na napagitnaan ni Itay ang dalawa kong kapatid. Kahit anong awat ko kanina ay hindi man lang sa akin sila nakinig. Duguan at putok ang labi ni Bryan, I feel guilty right now. Pakiramdam ko ay ako ang may kasalanan sa nangyaring ito.

My father was not so pleased on my brothers action pero hindi ko din naman masisi ang dalawa sa ginawa nila, because they feel cheated before.They trust Bryan and look after him as their brother too and the past hunts them from breaking my heart. I know, they just want to protect me.

"Sorry sa naging suntok ko, pero deserved mo yon." as my younger brother approach Bryan at my side.

"Bunso tama na." sita ko naman dito.

Kita ko ang masamang tingin ni bunso sa amin at tinalikuran na kami habang umiiling iling pa, naupo na lamang ito sa kabilang sofa sabay hawak na sa kaniyang cellphone. Napabaling ang tingin ko kay Bryan when I heard him chuckle. Tinaasan ko ito ng kilay at mas lalo pang diniin ang bulak na dinadampi ko sa sugat nito.

"Aray ko." reklamo nito sabay hawak sa aking kamay. "I'm amused though. Your brothers are really protective over you and I'm happy for that. Kayang kaya kang ipagtanggol kahit pala wala ako."

"Why? Mawawala ka ba?" biro kung tanong dito habang nangingiti sa kaniya,

Mabilis nitong inagaw ang bulak na aking hawak at inilapag sa table kung nasaan ang first aid kit, he look at me with his serious eyes now. My heart skip a beat, napalunok na akong bigla, ang ngiti sa aking labi ay nawala.

"That won't ever happen again. We're engage right! Kaya hindi ka na makakatakas sa akin." Malakas na turan nito.

"Engage?!!!!" halos sabay sabay na salita ng nakapaligid na sa amin.

Mabilis kaming napalingon na sa aming harapan, si Itay, si Inay at ang dalawa kong kapatid ay nakatayo na pala sa aming harapan na parang seryosong nakikinig sa aming usapan kita mo din ang gulat sa mga mukha nito.

Mabilis na tumayo si Bryan at humarap na sa aking pamilya, malaki ang ngiti nito. I'm panicking, hindi ko alam kung anong iniisip nitong gawin o sabihin. Yes, we're engaged but I want us to talk this first privately. Kakapayag ko palang dito and wala pa kaming plan on when we will reveal this to our family.

"Mahal na mahal ko po ang anak niyo." Panimula ni Bryan. "Thank you Sir for your trust, kahit kailan hindi po nawala ang tiwala niyo sa akin." Dagdag pa nito at nakatingin na ngayon kay Itay.

"Tama po lahat ng narinig niyo, me and Jessica are engaged. Well, kanina lang po pala." pagpapatuloy niya pa.

Mabilis akong tumayo at dinaluhan na ito, I'm nervous right now. Kaya't napahawak ako sa braso nito at wari mo'y pipigilan na siya sa pagsasalita pa. Kagat labi akong napatingin dito ngunit isang matamis na ngiti lamang ang iginawad nito sa akin. He held my both hands and lift it near his heart. Pakiramdam ko ay namula na ang aking pisngi dahil sa ginawa nito.

"I can't contain my happiness right now Jess, and I'll still willingly get the punches throw at my face just to have you." Madrama pa nitong saad. "I do respect on what's your plan for us, but if I will be the one be follow I want us to get married as soon as possible. I waited you for almost three years and I can't just let you go this time." his words was so sincere.

Hindi ko na namalayan na bigla na lamang tumulo ang aking luha. Dahan dahan nitong dinampian ng halik ang aking kamay na kaniyang hawak. I feel weak but happy in the inside. Nanlalambot ako sa sobrang nararamdaman, nanghihina ako sa sobrang bilis ng tibok ng aking puso, I just can't understand my feelings. Talagang nag-uumapaw lang ang aking nararamdaman and I can't explain how happy I am. He got my tears wiped by his own hand, gamit ang kaniyang hinlalaki, kagat labi akong nahihikbi na lamang habang nakatingin sa mga mata niyang sobrang nagliliwanag sa aking paningin. He look at me with so much adoration and concern and I like it so much.