Kukla

0.2

Selam olsun sizlere az ve öz okurlarım!

Bölüm fazla uzun olacağı için ikiye böldüm. Diğer bölüm de yarın falan gelir herhalde.

Keyifli okumalar x

***

Anonim: Çok güzel gülümsüyorsun.

Anonim: Sanki her şey güzel olabilirmiş gibi.

Telefonumu sakince kapatıp cebime attım. Batuhan dün akşam beni engellemişti, ben de yeni bir hesap açmıştım ama araya zaman girmesi gerekiyordu. Hemen mesaj atamayacağım için sabahı beklemiştim ve şimdi, yaslandığım duvardan Batuhan'ı izliyordum.

Bildirim sesini duymuş olacak ki ceketinin cebindeki telefonu çıkarttı, parmakları birkaç kez ekranda hareket etti ve mesajımı okudu. Kaşları çatılırken başını hızlıca kaldırıp etrafa göz gezdirmeye başlamıştı. Rahat bir tavırla gözlerimi üstünden çekip kahvemden bir yudum aldım.

Batuhan: Yine mi sen?

Batuhan: Peşimi bırakman gerektiğini anladın sanıyordum.

Başımı kaldırıp bir daha baktım. Masada Göktuğ ile birlikte oturuyordu ve bulunduğum konum, beni görmesine imkan vermiyordu. Birkaç saniye sadece yüzünü izledim. Ardından telefonumu tekrar elime aldım.

Anonim: Sana engel atma demiştim.

Anonim: Eğer yine engel atarsan başka bir hesaptan yazarım.

Anonim: Bu döngü sonsuza kadar sürebilir.

Anonim: O yüzden sevgili Batu, bir daha beni susturmaya çalışma.

Kafese kapatılmış bir aslanı izler gibi Batuhan'ı izliyor, tepkilerini süzüp bir sonraki adımı hesaplıyordum. Benim için verdiği tepkileri izlemek hoşuma gidiyordu.

Telefonunu umursamaz bir tavırla elinde çevirmeye son verip mesajlarımı okumaya başladığında yüzündeki ifadesizlik beni keyiflendiriyordu. Bir gün maskesi yüzünde parçalanırken onu daha büyük bir keyifle seyredecektim.

Batuhan: Çok konuşuyorsun.

Batuhan: Sus.

Göktuğ bir şeyler söyledi, ona karşılık gülümsedi.

Anonim: Sen de hiç konuşmuyorsun.

Anonim: Bu arada cidden güzel gülümsüyorsun.

Göktuğ'a bir şeyler söyledi. Güldüler. Onu izlediğimi bildiğinden beni takmıyormuş gibi davranıyordu. Belki de gerçekten umursamıyordu, bunu zaman gösterecekti. Yine de her şeyin arzuladığım plana uygun ilerlemesini istiyordum, yeni birisiyle sil baştan uğraşmak vakit kaybı olurdu. Buna müsaade edemezdim.

Çünkü kaybedecek zamanım yoktu.

Batuhan: Bir sapık gibi beni gözetliyorsun öyle mi?

Batuhan: Buna daha ne kadar devam edeceksin merak ediyorum.

Kirli tebessümümü kendime sakladım.

Anonim: Seni gözetlemek hoşuma gidiyor. Uzun bir müddet buna devam edeceğim sanırım.

Ekrana baktı. Başını kaldırıp keskin gözleriyle etrafını taramaya başlamıştı tekrardan.