Closer | MYG ✓

6.5

Sevgiler

Dudaklarıma değen dudaklarıyla düşünme yetimi kaybetmiştim. O, beni şu an öpüyor muydu?

Dudaklarını hareket ettirmeden öylece duruyordu ve o kadar nazikti ki...

Gözlerim açık olmasa beni öptüğüne bile inanmazdım. Dudakları sanki dudaklarımın üstünde değilmiş gibi hissediyordum. Tepkimden çekiniyor gibiydi.

Sadece birkaç saniye sonra dudaklarımın üstündeki baskının kaybolduğunu ve gözlerini açtığını gördüm.

Sanki eli parçalanan o değilmiş gibi gözlerinin içi gülüyordu. Meraklı bakışları bende yutkunma hissiyatı oluşturunca derin bir nefes aldım. Az önce almayı unutmuştum çünkü.

Bakışlarımı ondan çekip eline odakladım, beni neden öpmüştü? Seks yaptığım biriyle öpüşmem dediğine onlarca kez şahit olmuştum. Hatta öpüşmek için neredeyse yalvardığım zamanlar olmuştu ama asla kabul etmemişti.

Bir şeylerin değiştiğini an itibariyle anlamıştım ve bu benim hoşuma gitmemişti.

"Elini saralım"

Yüzüne bakmalı mıydım bilmiyorum. Eğer elinin bu hale gelmesinde benim en ufacık bir payım varsa ondan uzak duracağım kesindi. O, benim için değerliydi ve zarar görmesini asla istemiyordum.

Çenemin altında hissettiğim diğer eliyle saniyeler içinde gözlerim gözleriyle buluştu. Yüzümü kendine çevirmese olmaz mıydı? Şu an ne hissettiğimi bilmiyordum.

İlk defa onunla göz göze gelmek bu kadar zor gelmişti.

Uzun zamandır gözlerinde gördüğüm o farklılık bana hissettiği duygularından kaynaklıydı muhtemelen ve ben bunu anlayamamıştım.

Anlamazken her şey daha güzeldi.

"Ciddiyim Yoongi. Elini sarmamız gerekiyor, ayrıca çok kötü gözüktüğü için başımın dönmeye başladığını hissediyorum."

Yüzünden kısa bir gülümseme geçti ve oturduğu yerden beni kendine doğru çekerek eli yaralı olmasına rağmen sarılmaya başladı. Eli böyleyken hala bana sarılmaya çalışmasıyla gözlerimi kapattım.

Ne hissetmeliydim?

"Diğer elini de ben aynı hala getirmeden sarılmayı bırak." Bana iyice sokulduğunda yutkundum. Her şey saniyeler içinde farklılaşmıştı.

"Yoongi lütfen. Daha sonra yine sarılırız, elin kanıyor ve ben şu an odaklanamıyorum"

"Sadece biraz daha"

Çenesini omzuma yaslayınca sesimi çıkarmadan usulca kollarımı boynuna doladım. Elim ensesindeki saçları sevmeye başlayınca omzuma değen dudaklarını hissetmiştim.

Bunca zaman bana karşı hisleri vardıysa onunla oynamış mı sayılırdım? Büyük ihtimalle evet.

Çünkü ona karşı hislerim yoktu.

Ben hayatımda bir kez aşık olmuştum ve şu an Yoongiye hissettiklerimin aşk olmadığını net bir şekilde ayırt edebiliyordum. Tamam itiraf ediyorum o benim için sıradan bir insan değildi.

Benim için sadece özeldi. Bu da yaşadığımız ilklerle alakalıydı.

"Haydi kalk."

Ondan ayrılmaya çalışmamla belimdeki ellerini oynattı. Üstelik iki eli de hareket ediyordu ve canının yandığına neredeyse emindim.

Kendime sayısız küfür etmek istiyordum. Şu durumdan çıkınca edecektim de.

Bir şey söylemem gerekiyordu. Bu konu onu kötü hissettirmemeliydi. Acaba anlamamış gibi mi yapsaydım? Ya da şakaya mı vurmalıydım?