Make The Bad Boy Fall For You | Complete

Chapter 41

Key's Point of View.

Tinanghal na panalo si Candice at Peter. Si Candice ang Ms. Tourism at si Peter ang kanyang Mr. Tourism. Masayang natapos ang competition at dalawang oras na lang ang natitira para sa gaganapin na Alumni Homecoming mamaya.

"Besh, uuwi na kami ni Brett. Inaantok na kasi ako," paalam ni Frost.

Naglilinis ako ngayon sa pinagkalatan ng mga kandidato at kandidata. Kasama ko si Luke kanina pero ewan ko kung nasaan sya ngayon.

Tumango ako bilang oo. "Sige, Frost. Mag-ingat kayo."

"Ayos ka na ba talaga dito? Baka kasi kailangan mo pa ng tulong ko.

Umiling ako agad. "Hindi na. Wawalisan ko na lang ito pagkatapos."

Inabot nya sa akin ang walis na kanina nya pa hawak. Magsasalita pa sana sya ng bigla syang tawagin ni Brett mula sa kanyang likuran.

"Frost, pinapauwi ka na ni tita."

"Sandali lang, Brett," sabay tingin sa kanya. "Mauna ka na sa kotse. Susunod ako promise."

"Okay. Mauna na 'ko, Minami," paalam nya.

Nag-oo ako. Nagpatuloy ako sa pagwawalis nang bigla kong napansin na nakatayo pa rin si Frost sa harapan ko.

"Ano pang ginagawa mo? Hindi ka pa ba uuwi?" tanong ko.

Nakatayo pa rin sya. Parang wala syang narinig mula sa akin.

"Frost?"

"Key, mahal mo o mahal ka?"

Tumayo ako ng maayos habang nilagay ang walis sa dustpan.

"Frost, nagpaiwan ka ba upang itanong sa akin yan? Sinagot na 'yan kanina ni Megan," natawa kong sabi.

"Si Megan ang sumagot at hindi ikaw kaya ikaw ang tinatanong ko ngayon," seryoso siya.

Naupo ako sa gilid. May nag-iisang upuan na nakalagay doon at mukhang hindi pa kinukuha ng maintenance.

"Kung ako. Syempre, yung taong mahal ko. Pero kailangan natin maging praktikal lalo na't minsan lang sa buhay ng tao ang may totoong magmamahal sa kanya."

Pinilit syang ngumiti kahit na sobrang halata na nasasaktan siya.

"Alam mo ba, Key. Mahal ko pa rin ang walang kwenta mong pinsan," ngiti nya. "Dun ko lang narealize na matalino pala si Megan," tawa pa nito.

Kinuha ko mula sa bulsa ang panyo ko. "Dahil minsan na sya naging tanga katulad natin," sabay punas sa mga mata.

"Nagbabago ang tao dahil sila ay nasaktan," iyak niya. "Matututunan ko ring mahalin si Brett. Mabait sya at gentleman."

"At higit sa lahat, mahal ka nya," ngiti ko.

Tumango-tango sya at kinuha ang aking panyo. Walang hiyang babae talaga, napakalokaloka.

"Uuwi na nga ako, Frost. Hinihintay ako ni Brett sa kotse."

"Oo na. Kanina ko pa nga sinasabi sa 'yo na umuwi ka na."

Inismidan nya lang ako. Aalis na sana sya ng bigla ulit syang nagtanong.

"Pupunta ka ba mamayang gabi?"

"Oo. Kailangan kong tulungan si Luke."

Nagbbye sya sa akin bago tuluyang umalis. Hindi nya pa sinauli ang mabango kong panyo. Bahala na, mura lang naman 'yon. Kinuha ko ulit ang dustpan at bumalik na sa pagwawalis.

Kinalabit ako bigla ng isang hindi ko alam kung sino. Agad kong ginawang sandata ang aking hawak na walis at dustpan sa kanyang mukha.

"Don't touch me!" sigaw ko.