Tenebrous Affection

Chapter Three

Tenebrous Affection
Chapter Three

Nasa tapat na ako ng apartment na nirentahan ko kamakailan lang.

"Ano 'to?" Bakit nasa labas ang mga gamit ko? I saw my clothes and personal materials tangled outside.

My eyes widened, "shit." Natampal ko ang noo nang maalala kong hindi pa ako nakapagbayad ng renta.

"Queen Haydee!" Oo, Queen Haydee ang tawag sa kanya dito, bagay naman daw dahil mukha syang maharlika. Pero tumututol kami doon. Maganda nga, saksakan naman ng pangit ang ugali. Kita mo at hindi nakapaghintay na makapagbayad ako.

I heard footsteps coming near me. "Nandito kana pala Yumi?" Mataray na bati nito.

Wala pa ho ako, dople ganger ko lang ito. Naiinis na talaga ako sa kanya, kung hindi lang ako marunong magtimpi, baka nasampal ko na siya.

"Queen Haydee bakit naman ho inilabas niyo yung gamit ko?" Mahinahon kong tanong. I still have respect for those who were older than me. She should be grateful, at least.

Itinaas nito ang kilay niya, "aba eh paano hindi ka pa nagbayad! Ayan tuloy, ibinigay ko sa bagong humahanap ng matutuluyan," masungit na sabi niya. Wala talagang hiya ang matandang ito, hindi man lang ako hinintay.

"Kaya sige, alis! Shoo! Tsupi kana dito." Pagtataboy niya sa'kin. Hindi ko na kaya, sa puntong ito hindi nako magpipigil ng galit.

I glared at her, "aalis talaga ako pangit na gurang ka!" I couldn't help but to scowled her dahil hindi na kinaya ng pasensya ko. Nakita ko naman yung paglaki ng butas ng ilong niya, galit na rin ang lola niyo.

May mas karapatan kaya akong magalit. Kinuha ko na iyong mga gamit ko at umalis na dahil baka magsabunutan pa kami ng matandang iyon.

"San ba ko pupunta neto?" I gritted my teeth in frustration. Leche kasi- nagmumura ka na naman Aya! Napabuntong hininga nalang ako, I'm so sorry Avan, naiinis lang talaga ako. Naupo muna ako sa isang park dito sa Village ni Queen Haydee.

Tulungan mo naman ako Avan, hirap na hirap na ako eh. Hindi ko namamalayan na umiiyak na pala ako, sobrang dami ng problema ko hindi ko alam kung kakayanin ko pa.

I heard a sound of an automobile horn coming near me.

"Ayumi is that you?" Anang baritonong boses. His voice was familiar. "Ikaw nga! Wait, why the hell are you crying?!" Hindi naman siya nasigaw sa lagay na iyan ano?

"A-no pong ginagawa niyo dito Mr. Babaero?" Tama ba iyon?

Nakita ko ang pagkunot ng noo niya, "what? It's Avajero not babaero. Wait, you didn't answer my fucking question!"

Aba, sumosobra na siya! Ang lapit lang namin sa isa't isa pero kung makasigaw siya parang isang kilometro yung layo ko.

Pinilit kong kalmahin ang sarili ko dahil malaki ang utang ng magulang ko sa kanya. "Pinalayas kasi ako," I mumbled hesitantly. Ano ba 'yan, bakit kasi ngayon pa ako pinalayas.

"Hop in," he commanded. Ano raw? Hop in? Saan naman ako dadalhin nito.

"Are you deaf? I said hop in!" Sumakay ako gaya ng sabi niya. Baka kasi pati dito sa daan mag-away kami.

"Saan mo ba 'ko dadalhin?" I asked pero nagpatuloy lang siya sa pagmamaneho at hindi pinansin yung tanong ko. Masungit nga siya gaya ng sabi nila.

Dumidilim na, kanina pa siya nagmamaneho at hanggang ngayon hindi ko pa rin alam kung sa'n niya 'ko dadalhin.

"We're here," mahinahon niyang saad saka kami pumasok sa isang mansyon. Wait, mansyon?! Holy Molly!