Tenebrous Affection

Chapter Twenty-eight

For all that I have done to you
I wish I could make it right
So sorry that I loved you
Sorry that I needed you
Sorry that I held you tight
- Sorry That I Loved You/Anthony Neely

Tenebrous Affection
Chapter Twenty-eight

"H-hey, are you okay?" Avan asked habang tinutulungan ako sa pagtayo. I felt the sweat on his hands. He's probably nervous dahil sa pagpunta dito. Alam niya ang kayang gawin ni Xyren pero he still have the guts to come here.

Pinahid ko ang luha sa mukha, "I'm okay. I-I j-just–" muling bumuhos ang kuha ko. I can't talk like this. You need to calm down, Aya.

"I'm sorry, Ana. Ayoko na sanang sabihin pa pero hindi na kinakaya ng loob ko," he said lowly. "Patuloy akong binabangungot ng nakaraan."

I don't want to believe him, really. Gusto kong kausapin nang maayos si Xyren. I want him to tell me na Avan's lying but he's currently not here kaya mas lalo akong nakakaramdam ng frustration.

"This is my fault. Sorry for getting you involved with my problem to him." Napasabunot ito sa kanyang buhok, "alam kong masaya na kayo but..."

Hindi na niya naituloy ang sasabihin dahil bigla itong napadaing. Lumapit ako sa kanya, "A-avan are you okay?"

Base sa inaasta niya, mukhang sumasakit ang ulo nito. "Avan, talk to me!"

He probably can't hear me. Patuloy lang ito sa paghiyaw. What is wrong with him?

"M-my h-head," Nauutal na daing nito. Baka resulta ito ng naging aksidente niya. "I-it hurts, Ana."

I held his face saka siya niyakap para kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam nito. Naramdaman ko ang pagpulupot ng mga kamay niya sa bewang ko at pagkabasa ng damit ko dahil sa patuloy nitong pag-iyak.

I can't help but cry dahil sa nakikita. Hindi ko alam na may ganito siyang pinagdadaanan which made me want to talk to Xyren right now.

"Couz, what the fuck?" Hindi man ako humarap, alam ko kung kaninong boses ito. Iisa lang din naman ang pinsan ko na nasa Manila.

Dalawang pares na mga mata ang nakatitig sa'kin ngayon. Ang isang pares ay galit na galit, at ang isa naman ay puno nang pagtataka.

Bahagyang lumayo sa akin si Avan at tumingin sa lupa. "I g-guess, I should leave," aniya nang nauutal.

"Are you cheating on Xyren?" Singhal ng pinsan ko sa'kin.

Bumuntong hininga ako, "I'm not cheating on him, okay? Stop exaggerating things Criza."

"E, bakit kayo magkayakap?" Namewang ito at marahas na tumitig kay Avan, "nevermind that. I agree, you should leave Avan bago ka pa maabutan ni Xyren.

Akmang aalis na sana ito pero hinawakan ko ang kamay niya. He's still shaking!

"Pumasok ka muna," alok ko sa kanya.

Narinig ko ang pag-singhap ni Jico at Crizalyn. Hindi ko rin alam kung tama ba itong ginagawa ko. Ang alam ko lang, Avan's not okay. Baka kung ano ang mangyari sa kanya kung hahayaan ko siyang umuwi ng ganoon ang lagay niya.

"Aya, are you insane? Alam mo kung anong kayang gawin ni Xyren," she breathed. "If last time napigilan mo pa siya, do you think magpapapigil pa siya ulit?"