Çocuğum Değerli

Çocuğun Beslenmesi

Çocuğun beslenmesi deyince hamilelik dönemine kadar gidebiliriz.Hamilelik döneminde annenin sağlıklı beslenmesi sağlıklı bir çocuk dünyaya getirbilmesi açısından son derece önemlidir.Çocuk doğduktan sonra da sağlıklı gelişimi açısından anne sütüyle beslenmesinin ne kadar önemli olduğunu bilmeyen yoktur.Çocuk her aciktiginda ve emmek istediğinde anne şefkatli kollarına alıp bebeğini emzirmelidir.Bazı annelerin sütü yetersiz gelebilmektedir.Böyle durumda mama hazırlanıp verilebilir.Fakat burada annenin süt yapıcı besinleri bol bol tüketmesi gerekir.Ayrıca sütü az da olsa emzirebildigi kadar bebeğini emzirmelidir.Anne bebeğini ne kadar çok emzirirse sütü de buna bağlı olarak artacaktır.

Ama ben burada ozellikle bir çok anne baba tarafından sık sık dile getirilen "Çocuğum yemek yemiyor.Ağzına lokma koymuyor.Ona yemek yedirene kadar akla karayı seçiyoruz, bir saatte bir lokmayı zor yediriyoruz teyzesi çok güzel geçirirken ben bir türlü yediremiyorum. " vb. yakınmaların neden kaynaklandığı ve bu konuda neler yapılabileceği üzerinde durmak istiyorum.

Aslında bu sorun çocuklardan kaynaklanmıyor.Bu sorun tamamiyle bizim anne baba olarak yanlış tutumumuzdan kaynaklanıyor.Evet çocuğun sağlıklı gelişimi için iyi beslenmesi gerekiyor.İyi beslenme dediğimiz şey ise sağlıklı olan her üründen yeteri kadar yemektir.Buna dengeli beslenme diyoruz.Yani bir çocuğun sağlıklı gelişimi için çok yemesi degil dengeli beslenmesi gerekir.Dört grup gıdadan (et,süt,tahıl ve sebze-meyve)ihtiyacı kadar yemesi gerekir.

Öyle örneklerle karşılaşıyorum ki bende o çocuğun yerinde olsam aynısını yapardım diyorum.Mesala elinde kaşıkla 4 yasindaki kızına "aç ağzını Ayşe, cigne Ayşe, yut Ayşe şeklinde komutlar vererek yemek yedirmeye çalışan anne en sonunda yoruluyor bağırıp-çağırıp yemezsen yeme,zikim ye,bu kız öldürdü beni vb.sözlerle bu süreci noktalıyor.Ancak bir sonraki yemek saatinde buna benzer durumlar tekrarlamaya devam ediyor.

Yine bir başka anne çocuğunun az yemek yediginden yakinarak.Çocuğa zorla, baskıyla yemek yedirmeye çalışıyor.Kocaman bir tabak doldurup,"Hakan bu yemek bitecek, bitmeden bu odadan dışarı çikamazssin"Bunda o kadar kararlı bir duruş sergiliyor ki çocuk tabağı bitirmeden dışarı çıkamayacağını anladığı için karnı doymuş olsa da ağlaya sizlaya yemek zorunda kalıyor.Bazen küçük midesi o kadar çok yemeyi kaldırmıyor ve çocuk kusuyor.Yediklerinin hepsini geri çıkarıyor.Anne bu kez de çocuk kustuğu için üzüntü ve kızgınlık duyguları bir arada çocuğa kızıyor ve görüyorsunuz değil mi iki lokma bir şey yedi onunda hepsini geri çıkardı.Ah oğlum ah" diyor.

Bir başka anne açıyor televizyonu, çocuk televizyon izlerken, izlediği çizgi filme dalmışken,elinde tabak çocuğun ağzına tika gidi tika ediyor.Yanlış yaptığını söylediğimde ise "başka türlü yediremiyorum" diyor. Şu durumla bile karsilasiyoruz değil mi? Çocuk tabletle veya telefonla oynuyor anne ya da baba da yemek yedirmeye çalışıyor .

En çok da çocuğun arkasında elinde tabanla kaşıkla bir saat boyunca dolaşan, bir kaşık yemek için en az 5 dakika yalvaran annelerle karşılaşıyoruz. Sonunda da yukardaki öğrendiğimizde olduğu gibi dayanamayıp kızan, bagrip çağıran anneler...Hatta bu sürecin sonun da çocuğu hafiften hırpalayanlar bile oluyor.İştahı açılsın diye piyasada iştah surubu diye isimlendirilen bazı suruplari alıp çocuğa içeren anneler de azımsanmayacak kar çoktur.

Bu durumların yaşanmasının en önemli nedeninin çocuğu ile yeterince ilgilenme ve vakit geçirme fırsatı bulamayan annelerin kendi içlerinde yaşadıkları suçluluk duygusudur.Anne çocuğuna çok fazla yemek yedirmeye çalışarak Bu duygudan kurtulmak istemektedir.Hele birde de aile ve arkadaş çevresinden gelen "bu çocuğa hiç yemek yedirmiyor musunuz? Benzi sap sarı, zayifliktan kemikleri sayilir." vb. Sözler annenin bu suçluluk duygusunu daha da arttırır.Bilinç altına yerleşen bu sucluluk duygusu anneyi yemek konusunda çocukla mücadeleye iter.Ama bu mücadeleden her zaman anne yenik çıkar.Anne bu konunun üzerine ne kadar çok düşerse çocuk yemek yeme konusunda anneyi o kadar çok yoracaktir.Çünkü çocuk yemek yemeyerek annenin ya da babanın ilgisini çekebileceğini fark etmiştir.Artık bilerek veya bilmeyerek bu ilginin devamı için en güzel yemekleri de hazırlasanız çocuk yemeğin başına gelmek için sizi yalvattirmaya devam edecektir.