O gün gelmişti. Evden gidiyordum. Özleyecektim buraları. Evimi,odamı heryerini. Aslında bu evi özleyeceğim hiç aklıma gelmezdi... Çok geçmeden halamla eniştem geldiler. Yola koyulduk. Yeni gideceğim evi ve orada kimlerle tanışacağımı çok merak ediyordum.... Halam konuşmaya başladı
-"Ateşböceği eminim ki yeni evinde daha mutlu olacaksın,biliyorum ben sana pek fazla bakamıyorum bunun farkındayım. O yüzden seni başka bir aileye vermek zorunda olduğumuzu bil istedim" dedi. Bende pek inanmadım zaten. He he deyip geçiştirdim içimden.Halamlar zengindi yani en azından bizden. Bizim evde oldum olası gözleri vardı. Yani bizim evi satın almak istiyorlardı. Halamlarda zengin olduğu için bizim evi yıktırıp yeni bir ev yapacaklardı.
Çok geçmeden yeni evimize geldik. Yeni evimi görür görmez içimde kelebekler uçuştu sanki. O kadar güzeldi ki... Hayran kalmıştım. Halam ve eniştemle beraber içeri girdik. Evin içide en az dışarısı gibi güzeldi. Galiba yeni evime yavaş yavaş alışıyordum...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
AY BU GECE ÇOK KARANLIK
KurzgeschichtenHep geçmişimle yaşayacaktım belki,asla unutamayacaktım o günleri İzi kalacaktı kalbimde sevdiklerimin,hemde en derinde Ama asla vazgeçmeyecektim,pes etmek bana yakışmazdı Bende öyle yapacaktım,sabırla ve umutla savaşacaktım. - Siz hiç,ayın karanlık...