Mahir amca anlatmaya başladı. Çok merak ediyordum hayat hikayesini acaba o da benim gibi miydi?... Kayebettiği bir ailesi,eşi,dostu veya çocuğu varmıydı?
Sevgili ateşböceği diye başladı söze,benim de senin gibi bir ailem vardı. Sadece annem ve babam değil,kalabalık bir aileydik biz. Anneannem ve dedemlerle beraber yaşardık diye devam etti...
Sonra yüzü düştü... Gözleri dolmaya başladı... Çok üzüldüm. Sanki canını yakan,geçmişe dair ve hala acısı geçmemiş birşeyler var gibiydi. Ben daha 9 yaşındayken annemi kaybettim. Ama bu öyle birşey değil ateşböceği. Bir hastalık veya başka birşeyden değil. Babam... Bizzat kendi öz babam yüzünden.
Şaşırmıştım. Bu nasıl olabilirdi. Bir insan hayat arkadaşının,eşinin nasıl canına kıyabilirdi ki? Anlamıyordum... Mahir amca devam etti. Babam'ın neden olduğunu bilmediğim bir nefreti vardı anneme karşı. Ve.. en sonunda canına kıydı işte. O günden sonra kendime gelemedim. Hep yanlız yaşadım. Hiç kimseyle evlenmedim. Bu yüzdende buralara geldim. Ama en azından burda bir hayatım oldu.Aynı senin hayat'ın gibi dedi. Anlamadım. "Mahir amca ne demek istediniz" diye sordum. Gülümsedi. Seni yanıma almadan önce hayat'ınla ilgili halanla eniştenden birşeyler öğrendim dedi. Seninde benim gibi bir hayat'ın var. Annen ve baban tarafından hiç sevilmemiş bir çocuksun. Ve ne yazık ki sonra onları bir trafik kazasında kaybetmişsin. Yani anlayacağın hayat hikayelerimiz birbirine benziyor dedi...
Ve bende böylece mahir amca'yla ilgili aklıma takılan soruların cevabını net bir şekilde almış oldum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AY BU GECE ÇOK KARANLIK
Short StoryHep geçmişimle yaşayacaktım belki,asla unutamayacaktım o günleri İzi kalacaktı kalbimde sevdiklerimin,hemde en derinde Ama asla vazgeçmeyecektim,pes etmek bana yakışmazdı Bende öyle yapacaktım,sabırla ve umutla savaşacaktım. - Siz hiç,ayın karanlık...
