Mahir amca bana hazırladığı atıştırmalıkları getirdi. Bende acıkmıştım doğrusu. Hemen yemeye başladım.Mahir amca'ya sormak istediğim bir soru vardı. Buraya geldiğimizden ve mahir amca'yla tanıştığımızdan beri merak ediyordum. Neden beni evlatlık edinmişti? Ya da neden bana bakmak istemişti? Yani o kadar çok çocuk vardı benim gibi... Ama neden ben? Kafamda birsürü soru işareti vardı. Sadece o da değil. Mesela mahir amca neden bu evde tek başına yaşıyordu? Ailesi,eşi,dostu veya çocukları yok muydu?...
Kafamdaki soru işaretleri beni rahat bırakmıyordu.
Anlaşılan mahir amca'ya sormadan bu merakımda bitmeyecekti. Tüm cesaretimi toplayıp sormaya karar verdim.
-mahir amca sana bir soru sorabilir miyim?
-Evet tabii sorabilirsin.
- ilk başta beni neden evlatlık aldığını ya da neden bana bakmak istediğini sordum. Ve ardından da şunu ekledim. Çok özel olmayacaksa şunuda çok merak ediyorum neden bu evde tek başına yaşıyorsun? Ailen,dostun,eşin veya çocukların yok mu?...
Mahir amca hafifçe gülümsedi ve bana hazırladığı tepside duran yemekleri masanın üzerine koydu ve beni yanına aldı. İyice merak etmiştim doğrusu. Sanki çok gizemli birşeyler var gibiydi...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
AY BU GECE ÇOK KARANLIK
Short StoryHep geçmişimle yaşayacaktım belki,asla unutamayacaktım o günleri İzi kalacaktı kalbimde sevdiklerimin,hemde en derinde Ama asla vazgeçmeyecektim,pes etmek bana yakışmazdı Bende öyle yapacaktım,sabırla ve umutla savaşacaktım. - Siz hiç,ayın karanlık...