Eglaf

6

"Selam çocuklar. "

Onu buradan götürmeleri için çağırdığım korumaların adının Yoongi olduğunu öğrendiğim adamın önünde eğilmesine kaldırdığım kaşlarımla bakıyordum. Demek yalan söylemiyordu. Asıl rahatsız edici olan bu sebeple onu buradan attıramayacak olmam ve başımı ağrıtacak olmasıydı.

"Hatanızı tekrarlamadığınızı görmek güzel. "

Onlara basit bir gülümseme verdiğinde tavırlarının daha derli toplu durmasına karşı kaşlarımı çattım. Numara yapma ihtimalini hesaplarken arkamdan Seokjin'in sesini duydum.

"Beni öylece bırakıp başkalarıyla mı sohbet ediyorsun yani, hoş değil Hoseok. "

Onu arkamda bıraktığımı tamamen unuttuğum anda yanımıza geldiğinde gözlerimi devirdim.

"Bu beyle ilgilenmeye ne dersin? "

Bakışlarını benden uzaklaştırıp hala rahatsız bar taburesinde oturan adama çevirdiğinde gözleri büyüdü.

"Aman tanrım Yoongi! Dönmüşsün. "

Birbirlerine gülümsediklerinde ben olayı anlamaya çalışıyordum.

"Çabuk sıkılıyorum biliyorsun. "

Suratında korumalara verdiğinden daha sıcak bir gülümseme oluştuğunda aralarından uzaklaştım. Uzaklaşırken onlar hala konuşuyordu.

"Saçlarına ne yaptın? Buraya yaklaşmasam seni tanıyamazdım. "

Gözlerimi devirdim. En azından derdini anlatacak birini bulmuştu. Artık rahat bir nefes alabilirdim.

"Ne alırdınız? "

Kızlı erkekli bir arkadaş grubu kahkahaları ile gürültü yaparken suratımı buruşturdum. Sesimi duyurabilmek için biraz daha sert konuştuğumda ilgilerini çekmiştim. İçlerinden biri, aralarında en uzun olanıydı, kahverengi saçlarını karıştırıp alaylı bir sesle konuştuğunda yaptığım bu işin bana getiri ve götürülerini hesaplamaya başlamıştım bile. Yoruluyordum.

"Bizimle takılsana. "

Söylediği şeyin üzerine kaşlarımı kaldırdığımda bir kaç gürültü daha çıkarmışlardı.

"Ne alırdınız? "

Tezgaha yaklaştığında üzerine giydiği kot montu omuzlarında oynatmış ve kendince bir tavırla bana yaklaşmıştı.

"Seni diyorum, beğendim. Bizimle takıl. "

Bu sefer tek kaşımı kaldırdığımda normalde reddetmeyeceğim teklifi tekrar gözden geçirdim. Keyfim yoktu.

"İstemiyorum, içecek almayacaksınız uzaklaşın. "

Benden heybetli duran vücuduyla yüzüme yaklaştığında ifademi boşmamıştım.

"Hadi ama, yüzüne baksana. Ne kadar ilgi çekicisin. Buna rağmen kendini insanlardan sakınıyor musun? "

"Uzaklaş. "

Söylediğim şey pek umrunda olmamış olacak ki  dudaklarıma bakarak yüzüme yaklaşmaya başladı.

"Yazık. Senin tarafından sarılmak iyi hissettirirdi. "

Bakışlarımı arkasında duran korumaya çevirdiğimde anlamış olacak ki iri bedenimi getirip karşımdaki çocuğu benden uzaklaştırdı. Dışarı sürüklenen bedeni izlerken işimi tehlikeye atacak bir yumruk atmak zorunda kalmadığım için seviniyordum.

"Bunu sadece bana yapmadığını bilmek iyi hissettirdi, Hoseok. "

Tezgahın diğer ucundan bağıran Yoongi'yle derin bir nefesi bırakmıştım burnumdan. Bu gece bitmeyecekti.

Yorum okumak çok cici