The Son Of The Moon // Sebaek

14

Dudağımın üstünde önce bir yumuşaklık hissetmiştim. Buraya kadar sorun yoktu. Ancak çarpmanın etkisiyle sadece dudaklarımız değil alnımız, çenemiz hatta dişlerimiz bile birleşmişti.

Kafam yerde sektiğinden kafamın arka tarafının şişeceğini biliyordum ve Baekhyun'un kaya kadar sert alnının çarpışından sonra kafamın ön tarafının da şişeceği kesindi.

O anki durumun saçmalığından daha saçma olan şey ise N'in yanda mesajlaşıyormuş gibi yapıp fotoğrafımızı çekiyor olmasıydı. Nereden mi biliyordum? Çünkü gerizekalı telefonunu seslide unutmuştu.

Hiç değilse tehlikeyi atlatmış olduğumuzu umarak ayağa kalktım. Bizim evin önündeki adamlar arabalara binerek geri dönmeye başlamışlardı. Ancak birkaç tane adam evin etrafına dağılmıştı ve gidecek gibi de durmuyorlardı.

"Bir süre gidecekler mi diye bekleyelim. Gitmezlerse Jisung Amca'ya gideriz." diyerek fikrimi belirttim. İkisi de beni kafalarını sallayarak onaylamıştı.

"Daha önemlisi az önce ne yapıyordun ondan bahset." demişti N. Onu onayladım ve koltuklara geçtik. Konunun ciddi olduğunu düşünüyordum ve eğer özel gücüm falansa düzgün kullanabildiğimde çok yardımcı olacağı bir gerçekti.

"Bu sabah olan şeyi tekrar yaşadım ama bu seferki daha farklıydı. Sabah gözümün önünde canlanan tek bir görüntü görmüştüm. Şimdi ise aynı olayı onlarca farklı şekilde gördüm. Hepsinin ortak noktası ise başlarındaki adamın Baekhyun'u görmesi ya da Baekhyun'un kafasını çarpması tarzındaki kötü sonlardı."

"Görüntü tekrar tekrar baştan başlamasına rağmen bundan nasıl kurtulacağımızı bulamadım. Kendime geldiğimde sadece saniyelerim olduğunu biliyordum çünkü görüntüler köpek havlaması ile başlıyordu ve o an köpek havlıyordu. Gerisini gördünüz zaten."

N'in suratındaki ifade ben yine saçmalayacağım diyordu. Beklediğim şeyin gerçekleşmesi için çok beklemem gerekmedi. "Sen de onu öperek mi bunu engellemeye çalıştın. Pamuk prenses masalında değiliz Sehun, kendini çok kaptırma bence."

Bunu gerçekten ciddi bir şekilde söylemiş olması arkadaşlığımızı sorgulamama neden olurken mantıklı bir yorum yapacağını umarak Baekhyun'a döndüm.

"Bence mantıklı bir çözüm yoluydu. Ama aşağı çekince tam öpmüş olamadın böyle durumlarda duvara yaslaman gerekiyor."

Yüzüm aniden kızarınca kendimi sakin olmaya zorladım. Kalbim saçma bir şekilde hızlanırken bütün ciddiyetimi kaybetmiştim. Sanırım bu konuyu onlarla değil Jisung Amca ile konuşmam gerekliydi.

Konuyu değiştirmem gerektiğini bildiğimden "Görüntülerin birinde X beni görmesine rağmen tepki vermeden önüne dönüyordu. Bu bizim yüzümüzü bilmediği anlamına gelir." dedim.

Bunu o an konuyu değiştirmek için düşünmüş olduğumdan ben de yeni fark etmiştim. Yer altına gidersem bu işleri büyük oranda kolaylaştıracaktı. Acaba saçımı beyaz mı yapsaydım?

"Sehun gerçekten sesli düşünmelerine bir çözüm bulmamız gerekiyor. Bunu yer altına indiğimizde de yaparsan ne yapacağız? Konuyu değiştirme kısmını atlarsak beyaz saçın yakışacağını düşünüyorum." diye beni cevaplayan Baekhyun'u duyduğumda kısa bir şok yaşadım.

Gerçekten neden sesli düşünüyordum ki? Bu önceden hiç olmazdı. Bundan sonra düşünmeden önce kendime içimden düşünmem gerektiğini hatırlatmayı not aldım.

"O zaman saçımı beyaza açmak için gerekli malzemeleri alıp Jisung Amca'ya gidelim. Adamlar gitse bile özel güç kısımlarını ona danışmak istiyorum. Sizden daha çok yardımcı olacağı kesin."