"It's Our Case Darling"

Νο.28

Πάρης POV

Προσπαθούσα να κρατήσω το βλέμμα μου μακριά απο το σωμα της αλλά μου ήταν αδύνατο.
Την είχα μπροστά μου με μια πετσέτα και κόκκινη απο την ντροπή .
Τόσο όμορφη και αγνή που δεν μπορούσες να πάρεις το βλέμμα σου απο πανω της.
Μα και τόσο σέξι και ακαταμάχητη ταυτόχρονα.
Απορησα με αυτή μου τη σκέψη
Ποτέ μου δεν είχα μιλήσει έτσι για γυναίκα,βασικά για θηλυκό.
Πάντα ήμουν ο τύπος που θα καθόταν στον υπολογιστή παρα να βγει στο μπαράκι με την παρέα και τις 'γκομενες' όπως τις αποκαλούσαν. Δε μου άρεσε καθόλου αυτός ο όρος.
Οι γυναίκες δεν είναι πράγματα ούτε υποδεέστερες απο το 'ανώτερο' φύλο τους άνδρες,έτσι θέλουν αυτοί  να πιστεύουν.
Εκείνη μπήκε στη ζωή μου πριν απο πολλά χρόνια μα σαν τη γνώρισα μετάνιωσα την ωρα και τη στιγμη που δεν το εκανα νωρίτερα.
Είναι η πιο αγνή,αθώα και καλόκαρδη ψυχή που έχω γνωρίσει. Μα ταυτόχρονα και πιο πονεμένη και πληγωμένη.
Γιαυτό θα την προσεχω σα φυλαχτό. Δε θέλω να παθει τίποτα.
Δεν της αξίζει να είναι στεναχωρημένη.
Σε κανέναν δεν αξίζει αλλά εκείνη είναι διαφορετική. Πολύ διαφορετική.
Κουνησα γρήγορα δεξια κι αριστερά το κεφάλι μου και την κοίταξα με το ενα μου φρύδι ανασηκωμένο και με ενα πονηρό χαμόγελο.

Και αφού είμαι τόσο  καλός άνθρωπος είπα να την πειραξω και λίγο.
Της είπα λοιπον ψιθυριστά τις σκέψεις μου, φιλησα πεταχτά τον ώμο της και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο μου.
Ημουνα σίγουρος πως εκείνο το ερωτηματικό βλέμμα είχε στολίσει το αψεγάδιαστο πρόσωπό της.
Δεν μπορουσα να συγκρατησω το χαμόγελο μου. Εκλεισα την πόρτα πίσω μου και ακουμπησα την πλάτη μου σε κείνη.

Η σημερινή μέρα ηταν πολύ φορτική. Κι όμως,τίποτα δεν είχε τελειώσει. Επρεπε να φύγουμε για Πειραιά. Μεγάλη η διαδρομή αλλά δεν θα μπορέσουμε αλλη στιγμή. Εκείνη θα έχει τις εξετάσεις της κι εμένα θα τελειώσει η άδειά μου. Θα πρέπει να καταθεσω νέα στοιχεια. Υστερα έρχονται τα χριστούγεννα.
Ο χρόνος που απομένει είναι αρκετός αλλά όχι ο επιθυμητός.
Η ώρα είναι τουλάχιστον τρεις. Πρέπει να φύγουμε αλλιως δεν θα μας φτασει η  μέρα και έχει σχολείο αύριο,σκεφτόμουν καθώς εβαζα κάποια πράγματα στο σάκο μου. Στο πάτο του σάκου έβαλα το περίστροφο,το σήμα μου και τη λίστα του Μάρκου.

Η μαύρη ζακέτα και ο σκούφος ήταν δεύτερα στη λίστα. Για το τέλος άφησα την φωτογραφία του πατέρα μου.
Εκείνη που μου χάρισε στα 18α γενέθλιά μου. Ημασταν οι δυο μας αγκαλιά μπροστά από το αστυνομικό τμήμα την ημερα που έγινα επισημο μέλος στο τμήμα.
Ηταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου.
Επαιρνα τη φωτογραφία μαζί μου όπου και να πήγαινα. Μου έφερνε τύχη.