"It's Our Case Darling"

Νο. 35

Τον έβλεπα να κάθεται μπροστά μου.
Ενα πράσινο τοπιο απλωνόταν μπροστά μου κι εκείνος καθισμένος στο γρασίδι.
Τα μαύρα μαλλιά του ανέμιζαν και ακομα να αντικρισω το πρόσωπο του.
Προσπαθώ να τον πλησιασω μα τα πόδια μου ειναι κολλημένα στο έδαφος.
Τα νιώθω να λιώνουν και να βουλιαζω όλο και πιο βαθιά στο έδαφος.

"Πάρη Πάρη βοήθησε με. " του φωνάζω μα εκείνος δεν με ακούει.
Το κεφάλι του γυρίζει προς το μέρος μου και με ενα ανεκφραστο πρόσωπο με πλησιάζει.
Τα χέρια του χαιδευουν απαλά τα δικά μου και τα ζεστά του χείλη τα ακουμπούν. Ενα αντίο σχηματίζουν τα χείλη του και αρχίζει να απομακρύνεται αοι κοντά μου
Τον φωναζα αλλά δεν με άκουγε. Τον φωναζα αλλα με αγνοούσε.
Ο απαλος αέρας μεταμορφώθηκε σε ανεμοστρόβιλο και μαύρα σύννεφα σκέπασαν τον γαλανό ουρανό.
Γερή μπόρα έπιασε και τα δάκρυα μου κυλούσαν σαν ποτάμι.
Ήμουν μονη μέσα στη βροχή μακριά του...

Ξαφνικα ανοίγω τα ματια μου και κατατρομαγμενη κι ιδρωμενη αντιλαμβάνομαι πως όλα αυτα ηταν ένας εφιάλτης.
Τουλάχιστον ήταν εκείνος. Μετά απο τόσες ώρες μπορω και θυμάμαι τη θωρια του.
Μου λείπει τόσο πολύ. Φοβάμαι μονη μου εδώ.
Ο Τέλης ειχε φυγει λιγα λεπτα νωρίτερα. Κι όντως δεν έδειξε έλεος.
Οι επανωτες κλοτσιες στο στομάχι μου ηταν απάντηση στην σιωπή μου ή στα καυστικά μου σχόλια.
Πρεπει να λυποθιμησα από την εξαθλίωση γιατι αλλιως δεν θα με άφηνε σε χλωρό κλαρί.

Τα μάτια μου ειναι πρησμένα και δεν με βοηθούν να δω μπροστα μου.
Το κεφάλι μου το ένιωθα πως ήταν ετοιμο να σπάσει και τα αφτιά μου να πέσουν από το βουητό που με από προσανατόλιζε.
Ενα δυνατό χτύπημα της πόρτας με κανει να στρέψω το βλέμμα μου προς τα εκει.

"Εδώ την έχω. Θα την πάρεις τώρα ή να τη βασανισω κι αλλο;" η φωνη του Αχιλλέα ακούγεται στα αφτιά μου και αντανακλαστικά σφίγγω τα δόντια μου.
Ενας άλλος άντρας στεκόταν μπροστα στο άνοιγμα της πόρτας αλλά εμπόδιζε το φως να μπει απο αυτή κι έτσι δεν μπορουσα να τον δω καθαρά.
"Όχι όπως είπαμε. Τα ξημερώματα θα τη στειλεις στους δικούς μου. Απλα ήρθα να την δω απο κοντά. "
Είπε ο άγνωστος άντρας και μπορούσα να νιωσω το σωμα του να με πλησιάζει.
Τα βρωμερα του δάκτυλα ακουμπησαν το πιγουνι μου κανοντας με να τον κοιτάξω στα ματια.
Μαύρα κι εκείνα. Σαν του Αχιλλέα. Πολύ πιο νεος ομως απο εκείνον. Με καταξανθα μαλλια και πιο αρρωστημενο βλέμμα.
Ειχα ενα τρελό προαίσθημα μου έλεγε πως αυτή η νύχτα θα ηταν η τελευταια μου. Κι ομως αυτή δεν ειναι τίποτα. Απο οτι φαίνεται αυτος ο τύπος θέλει να με πάρει στη δούλεψή του. Θα με νόμισε για κάποια που δίνει το κορμί της στον καθένα και της αρέσει.
Το κοιτούσαν με το πιο μισητό μου βλέμμα. Μπορεί να μην τον γνώριζα αλλα ηταν σίγουρο για το τι επρόκειτο να μου κανει.
Δεν τον φοβηθηκα. Τον εφτυσα στο προσωπο ρίχνοντας το βλέμμα μου στο πατωμα.
Εκείνος γέλασε μαζί μου και ξανα σήκωσε με τα βρωμερα δάκτυλα του το πηγούνι μου στο υψος των ματιών του.
Δεν μου είπε κατι.
Με κοίταξε γλιφοντας με τη γλώσσα του τα χείλη του.