"It's Our Case Darling"

Νο. 8

Ελένη pov
' Υπήρξαν και θα υπάρχουν μέρες που θα νοσταλγούμε. Μία όμορφη μέρα που περάσαμε με τους φίλους μας, το πρώτο εικοσάρι στο διαγώνισμα φυσικής, ο πρώτος έρωτας, η πρώτη αληθινή φιλία.
Δεν είναι κακό να νοσταλγείς. Σημαίνει πως αγαπάς το παρελθόν σου και το ξέρεις, δεν το αγνοείς. Σημαίνει πως και παλιότερα περνούσες καλύτερα. Τα θυμάσαι για να ξεχάσεις τα σημερινά προβλήματα.
Ή για να γελάς και να ξεχνιέσαι καθώς θυμώσουν πόσο αφελής και ξέγνοιαστος ήσουν.
Οι νοσταλγίες είναι και αναμνήσεις. Μην το ξεχνάς. Μία ανάμνηση μπορεί να την ξεχάσεις μα, μία νοσταλγία πάντα θα είναι κρυμμένη στο πίσω μέρος του μυαλού σου'.

" Ελένη έλα εδώ τώρα αμέσως! " φώναξε η μητέρα μου διακόπτοντάς με.
Ξεφυσάω και αφήνω το laptop στην άκρη για να πάω στο σαλόνι .
Την βλέπω εντελώς εκνευρισμένη. Τα μάτια της είχαν μικρύνει που ίσα ίσα φαινόταν το απαίσιο μαύρο χρώμα τους.
Τα χείλη της είχαν γίνει μία ευθεία γραμμή από τον θυμό.
Κάτι έκανα λάθος σίγουρα και θα κάτσω να ακούσω κήρυγμα, σκεφτόμουν καθώς την πλησίαζα γεμάτη δισταγμό.
Μου κάνει νόημα να πλησιάσω περισσότερο .
Είχα αρχίσει να φοβάμαι. Ωχ όχι πάλι. Όχι όπως παλιά.

" Τι θα γίνει με σένα μικρή κακομαθημένη; Θα τριγυρνάς όπου θες μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα ;
Σαν πολύ αέρα δεν πήρες ; Τι νομίζεις πως είμαι εγώ ; Αυτή που θα κοροϊδεύεις; Μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου! "
Η φωνή της τόσο τσιριχτή και τόσο διαπεραστική . Με πλησίαζε όλο και πιο πολύ. Το χέρι της ήταν υπερυψωμένο στον αέρα έτοιμο να με χτυπήσει. Έκλεισα σφικτά τα μάτια μου.

Ο πόνος ήταν αφόρητος. Το μάγουλο πονούσε τόσο που στοίχημα έσταζε αίμα.
Με κοιτούσε ενώ το στήθος της ανεβοκατέβαινε γρήγορα και άτσαλα.
Το πρόσωπο της κατακόκκινο από την πίεση και οι αρθρώσεις τις άσπρες από το σφίξιμο.
Τα πρώτα δάκρυα δεν άργησαν να εμφανιστούν.

Δεν μπορούσα να το πιστέψω πως η εποχή της βίας και του ξυλοδαρμού επέστρεψε. Νόμιζα πως δεν θα έφτανε σε αυτό το όριο.
Πρόσεχα την συμπεριφορά μου τόσο καιρό και τώρα ;
Επειδή πήγα μία βόλτα, πρέπει να με χτυπήσει ;

Εκείνος φταίει. Εκείνος. Εκεί που είχα αρχίσει να νιώθω πιο άνετα ήρθε και κατέστρεψε τα πάντα. Κοπάνες, βόλτες αργά το βράδυ, συναντήσεις στο σπίτι.
Εγώ δεν τα έκανα αυτά.

Και νόμιζα πως θα μου άλλαζε την ζωή προς το καλύτερο. Τελικά την έκανε χειρότερη...