Geri dönmek zor oldu, özellikle içinde komedi barındıran bir fice geri dönüş yapmak çok daha zor oldu ama bu yarım kalsın istemiyorum. İyi okumalar 💕
*
Üçlü bir akşam film izlemek üzere salonda yerlerini almıştı. İkiye bir yenik düşen Jimin korku filmi izlemek zorunda bırakılmıştı.
Aslında gecenin en ilginci Jiyoon ve Jungkook'un hiçbir mimik oynatmadan filmi izlemesiydi, Jimin ise bu sıcağa meydan okuyarak korkudan pikesini yanında getirip altına sığınarak izliyordu. Pikeyi bir tek ağzına sokmadığı kalmıştı.
"Jimin." Jungkook yanında küçücük kalmış adama seslenirken gözlerini filmden ayırmamak için cebelleşiyordu.
"Korktun değil mi sen de korktun haydi kapatalım." Deminden beri bunları söylemek için köşeye sinmiş Jimin ağzına ne geldiyse demiş ve filmin kapatılması için bir umut da olsa beklemişti.
"Korkuyorum ama birazdan kangren olup öteki tarafa göçmekten korkuyorum. Kolumu mosmor ettin!" Kolunu kaldırarak Jimin'in gözüne doğru yaklaştırdı. Gerçekten öyle bir sıkmıştı elini çektiğinde Jungkook'un kolundaki sıkma izi belirmişti.
"Sizin yüzünüzden! Ayrıca ben mi dedim açalım bunu diye?"
"Koskoca adamsın küçücük kız kılını bile kıpırdatmadan izliyor utan. Ayrıca onların hepsi makyaj nesine korkuyorsun ki?" Tabii ki dalga geçecekti, bu fırsatı hiç teper miydi?
"Ya gerçek olursa o zaman ne yapacaksın? Zombi diye bir gerçeklik var Jungkook. Bir gün uyandığında zombilerin istilasına uğraşmış bir dünyada olabiliriz!" The Walking Dead'in sadece ilk bölümünü izlemeye dayanabildiğini böylece kanıtlayabilmişti ama bilmiyordu ki Jungkook hepsini bitirmişti, tecrübe edinmişti bile.
Jungkook parmağını onun yumuşak yanağına bastırarak güldü. "Böyle tatlı tatlı konuşmaya devam edersen zombilerin öncüsü olup seni ısırmaya kalkarım."
"Akşam uyuyamazsam sorumlusu sensin Jeon Jungkook." Hızlıca yanağındaki eli ittiren Jimin bugün nasıl yatacağı konusunda endişeliydi elbette. Karanlıktaki her şey hakkında bir fikir yürütürdü, kendisini biliyordu.
"Filmi kaçırıyorsunuz."
Jiyoon'un uyarısıyla birlikte ikisi de susmuştu ve üçlü kaldıkları yerden devam etmişti.
Film bittikten sonra herkes yataklara dağılmak üzere ayrıldığında Jungkook yatakta boş boş duvara bakam Jimin için oldukça endişeliydi. Arkasından odanın kapasını kapatarak yanına yaklaştı. Kesinlikle Jimin ona bakmıyordu.
"Filmden sonra bir şey fark ettim," Jimin cümlesine başladığında Jungkook kaşını çattı. "Keşke uzaylılar bizi kaçırsa, hayatımızda bir macera olurdu." (mood)
"He zombiler bitti uzaylılar başladı." Omzuna parmağıyla dokunduğunda dalan çocuk yerinden sıçrayıp yatağın başlığına kadar gitmişti.
"Ne yapıyorsun ya! Ayrıca hatırlatmasana ne güzel iki saniyeliğine de olsa unutmuştum yüzlerini." Yine aşağıdaki gibi pikeyi ağzına kadar çekip yatağına uzanmıştı Jimin. Bunlar iyi halleriydi asıl olay karanlıkta başlayacaktı.
Ve büyük an geldi, Jungkook ışığı kapatıp yatağına yürürken Jimin içinden bütün yalvarmalarını yakarışlarını gerçekleştirdi. Her şeyinin bittiğini, sona geldiğini hissediyordu sanki. Birazdan ruhunu teslim edecekmiş gibi davranıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Life As We Know It |Jikook|
Fanfiction(Mpreg değil.) "Böyle kötü bir olayın bizi bir araya getirdiğine sevinmem çok mu yanlış olurdu?"
