The Dark London

Κεφάλαιο 1

Η πρωινές ακτίνες του ηλίου έπεφταν στο πρόσωπο μου κάνοντας με να γυρίσω πλευρό. Όταν άρχιζε να με πέρνει ο ύπνος άκουσα την πόρτα να χτυπάει.

''Μπες!'', λέω αναστενάζωντας και μπαίνει μέσα η μητέρα μου. ''Emma είναι ώρα να σηκωθείς'', λέει και κάθεται στο κρεβάτι μου.

''Γιατί; Αφού είναι Κυριακή. Άσε με να κοιμηθώ'', λέω και βάζω το μαξιλάρι πάνω από το κεφάλι μου σε μια προσπάθεια μου να σταματήσει να μιλάει.

''Ναι αλλά σήμερα είναι το πικ-νικ μας στο δάσος''. ''Μα είναι στις 2:00'', λέω και κλείνω τα μάτια μου. ''Emma μου είναι 1:30'', λέει και πετάγομαι από το κρεβάτι.

''Μα καλά γιατί δεν με ξύπνησες νωρίτερα;'', λέω και κατευθύνομαι στην ντουλάπα μου.

''Είχες βάλει ξυπνητήρι στις 1:00 και νόμιζα ότι εδώ και μισή ώρα ετοιμαζόσουν, αλλά ξέχασα ότι είσαι υπναρού'', μου απαντάει ξεφεύγοντας της ένα γελάκι και εγώ την κοιτάω με ένα θανατηφόρο βλέμμα.

''Αχα...Πήγαινε τώρα κάτω και θα έρθω και εγώ σε λίγο'', της λέω και φεύγει κλείνοντας την πόρτα.

Ανοίγω τα φύλλα της ντουλάπας και αρπάζω ένα τζιν και μια μαύρη κοντομάνικη μπλούζα που γράφει με άσπρα γράμματα NORMAL IS BORING μιας και αφού είναι τέλη καλοκαιριού έχει πολύ ζέστη. Πέρνω ένα ζευγάρι μαύρες κάλτσες και τα μαύρα All Star μου. Αφού τα φορέσω πέρνω την γκρι-μαύρη τσάντα ώμου όπου βάζω το κινητό μου, τα ακουστικά μου και τα κλειδιά μου. Πηγαίνω στην τουαλέτα και ανοίγω την βρύση για να πλύνω το πρόσωπο μου με κρύο νερό μπας και ξυπνήσω. Έπειτα πλένω τα δόντια μου, χτενίζω τα μακριά καφέ μαλλιά μου και τέλος βάζω λίγο μαύρο μολύβι κάτω από τα μάτια μου. Κατεβαίνω τις ξύλινες σκάλες και πηγαίνω στο σαλόνι όπου με περιμένουν η μητέρα μου η Mary, ο πατέρας μου ο Tyler και τέλος ο μικρός μου αδελφός ο Peter.

''Επιτέλους μας έκανες την τιμή να έρθεις!'', λέει ο αδερφός μου. ''Έλα μωρέ για λίγα λεπτά ύπνο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν'', λέω. ''Ναι το να κοιμάσαι όμως μισή ώρα δεν είναι λίγα λεπτά'', μου απαντάει η μητέρα μου.

''Τελειώνετε είναι ώρα να φύγουμε!'', λέει ο πατέρας μου και σώζει την κατάσταση.

Βγαίνουμε από το σπίτι και αρχίζουμε να περπατάμε ευθεία. Το σπίτι μας είναι ακριβώς απέναντι από το δάσος οπότε γλυτώνουμε από το να πάρουμε το αυτοκίνητο. Μετά από λίγα λεπτά περπάτημα φτάνουμε και προχωράμε βαθιά μέσα στο δάσος δίπλα σε έναν καταρράκτη. Στρώνουμε ένα τραπεζομάντιλο και βγάζουμε από το καλαθάκι του πικ-νικ ότι περιέχει μέσα.

''Τέλεια έχουμε τοστ με μαρούλι, γαλοπούλα, ντομάτα και τυρί!'', είπε ο αδελφός μου κάνοντας με να αναγουλιάσω. Του αρέσουν πολύ τα υγιεινά φαγητά, αντιθέτως με εμένα που θα μπορούσα τώρα άνετα να χτύπαγα ένα χάμπουργκερ με διπλό μπιφτέκι, τυρί, ντομάτα και πατάτες.

''Εσύ Emma τι θα πάρεις να φας;'', με ρώτησε η μητέρα μου. ''Ένα χάμπουργκερ με διπλό μπιφτέκι, τυρί, ντομάτα και πατάτες παρακαλώ'', είπα κάνοντας τον αδελφό μου να γελάει.
''Emma σοβαρέψου. Πάρε το μπολ με τα πανσετάκια και φάε. Εγώ με τον πατέρα σου θα πάρουμε τα μπολάκια με το παστίτσιο'', είπε και άρχισαν να τρώνε όλοι μαζί με εμένα.

Όπως καταλάβατε είμαστε η λεγόμενη <<Τρελή Οικογένεια>>. Πείτε μου ποιος φυσιολογικός άνθρωπος θα έπερνε να φάει στο πικ-νικ τέτοιο φαγητό; Σωστά, κανείς μόνο εμείς! Αλλά παρόλα αυτά τους αγαπάω αν και μου σπάνε τα νεύρα αρκετές φορές.

Κάθομαι και καθώς τρώω το φαγητό μου κοιτάω το τοπίο που ξεδιπλώνεται μπροστά μου. Τα πουλιά κελαηδούν το πιο ωραίο τραγούδι, το κρυστάλλινο νερό που πέφτει από τον καταρράκτη, το απαλό αεράκι και ο κισσός που σκαρφαλώνει πάνω στα δέντρα και στις πέτρες δίνει μια μυστηριώδη αύρα κάνοντας το μαγευτικό.

Τώρα που είπα μαγευτικό. Απαγορεύετε να τριγυρίζεις το βράδυ σε αυτό το δάσος. Λένε ότι κατοικούν πλάσματα με όψη φρικιαστική και επιθυμία να σκοτώσουν. Έχουν γίνει πολλές εξαφανίσεις και οι περισσότερες από αυτές είναι ανεξήγητες. Πολλοί λίγοι έχουν γλιτώσει με σοβαρά όμως τραύματα  και έχουν αναφέρει ότι αυτά τα πλάσματα έχουν μάτια κόκκινα σαν αίμα και μακριά μυτερά δόντια.

Υπάρχουν όμως και άλλοι που έχουν αναφέρει ότι ήταν απλοί άνθρωποι σαν και εμάς αλλά με δολοφονικό ένστικτο. Κανείς δεν ξέρει την αλήθεια. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν τρελαθεί και καταλήξει στο τρελοκομείο.

***********************************

Γειά σας! Αυτή ήταν η πρώτη μου ιστορία. Ελπίζω να σας άρεσε όπως μου άρεσε και εμένα♥.
Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε ~>🌟 και να σχολιάσετε ~>💬.