The Dark London

Κεφάλαιο 6

Δεν δίνω σημασία γιατί είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θα κάτσει κάπου αλλού. Τότε ακούω ένα ψιτ και γυρνάω προς τα εκεί που ακούστηκε ο ήχος. Προς μεγάλη μου έκπληξη αυτός είναι ακριβώς δίπλα μου και με κοιτάει. Τον κοιτάω και εγώ. Είναι πανέμορφος...

Έχει σκούρα καφέ μάτια και μαλλιά. Είναι πιο ψηλός από εμένα και το σώμα του είναι γυμνασμένο. Η επιδερμίδα του είναι λευκή σαν το χιόνι. Παράξενο έτσι ακριβώς είναι και της διευθύντριας μας αλλά δεν δίνω ιδιαίτερη προσοχή.

''Μπορώ να κάτσω;'', μου κάνει νόημα με τα μάτια του. Συνηδητοποιώ ότι τον κοιτάω σαν χάνος και κοκκινίζω. ''Ναι φυσικά'', λέω και πέρνω την τσάντα μου από την καρέκλα.

Αυτός χαμογελάει λίγο βλέποντας με πόσο αμήχανη είμαι και εγώ προσπαθώ να έχω το βλέμμα μου στο μάθημα. Νιώθω ένα ελαφρύ σπρώξιμο στον ώμο μου και γυρνάω προς τον Alex.

''Έλα'', του λέω και τον κοιτάω. ''Δεν μου είπες το όνομα σου'', λέει. ''Emma. Emma Jones'', του λέω. ''Χάρηκα, εμένα Alex. Alex Malik'', είπε και δώσαμε τα χέρια.

Η ώρα πέρασε με εμένα να παρακολουθώ το μάθημα και τον Alex να με καρφώνει με τα μάτια του. Κάθε φορά που γυρνούσα να τον κοιτάξω γύρναγε το βλέμμα του προς τον πίνακα. Το κουδούνι χτύπησε και βγήκα έξω. Πάω και κάθομαι σε ένα απόμακρο παγκάκι όπου καμιά Kathryn δεν θα με ενοχλήσει. Εκεί που καθόμουν ήρεμα και κοιτούσα τους άλλους μαθητές, μιας και δεν έχω να κάνω τίποτα με την ζωή μου ένιωσα ένα δροσερό αεράκι στα δεξιά μου.

''Άι στο διάολο τρόμαξα'', είπα στον Alex. ''Συγγνώμη δεν ήθελα να σε τρομάξω'', απαντάει μετανιωμένος. ''Συγγνώμη και από εμένα που σε έβρισα'', απάντησα. ''Οπότε είμαστε πάτσι'', λέει. ''Ναι'', χαμογελάω. Νιώθω λες και έχω να χαμογελάσω έτσι εδώ και πάρα πολύ καιρό.

''Πώς και από εδώ'', τον ρωτάω. ''Μιας και δεν έχω που να πάω να περάσει η ώρα μου, λέω δεν πάω στην καινούργια μου φίλη την Emma'', λέει. Άκουσα καλά; Μόλις είπε φίλη; Στα αλήθεια το είπε! Τελικά μπορεί αυτή η χρονιά να μην είναι όσο χάλια πίστευα. ''Αχά'', λέω. ''Λοιπόν για πες μου για σένα'', μου λέει και τον κοιτώ απορημένα. ''Τι να πω;'', ρωτάω. ''Ας πούμε τα χρώματα που σου αρέσουν, μουσική, χόμπι'', λέει και με κοιτάει. ''Τα αγαπημένα μου χρώματα είναι το μπλε και το γκρι, μου αρέσει η Pop μουσική αλλά πιο πολύ η Rock. Τα χόμπι μου είναι να διαβάζω μυθιστορήματα, να ακούω μουσική, να παίζω μπάσκετ, να βλέπω ταινίες και να παίζω Games'', απαντώ. Ουάου έχω χρόνια να μιλήσω τόσο πολύ με άτομο εκτός οικογένειας. ''Τι είδους μυθιστορήματα σου αρέσουν;'', με ρωτάει. ''Μου αρέσουν όταν έχουν φαντασία, περιπέτεια, δράση, μυστήριο και όταν όλο αυτό γυρίζεται ανάμεσα στην αγάπη δύο νέων'', απαντώ και συμπληρώνω επίσης. ''Για πες μου και για εσένα, αρκετά μίλησα'', λέω. ''Ότι είπες μου αρέσουν και εμένα συν το ότι είμαι πιο πολύ αθλητικός τύπος'', λέει.

Το κουδούνι χτυπάει και πηγαίνουμε μαζί στην τάξη μας. Η ώρες περνάνε και για πρώτη φορά στην ζωή μου χαίρομαι που είμαι σχολείο. Σχολάμε και αφού πω γειά στον Alex πέρνω το δρόμο για το σπίτι. Ξεκλειδώνω και μπαίνω μέσα.

''Γειά Emma πως ήτανε η πρώτη μέρα του σχολείου;'', με ρωτάει η μητέρα μου όταν κάθομαι στο τραπέζι με τους δικούς μου να φάω. ''Πολύ ωραία'', απαντώ με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο μου. ''Για πες μας λεπτομέρειες'', λέει. ''Έκανα έναν καινούργιο φίλο'', απαντώ και τον σκέφτομαι. ''Όνομα;'', ρωτάει ο αδελφός μου. ''Alex'', λέω. Τελειώνω το πιάτο με τα μακαρόνια με κιμά και πέρνωντας την τσάντα μου ανεβαίνω στο δωμάτιο μου.

Η ώρα είναι 2:30. Λέω να κάνω τα μαθήματα μου για αύριο γρήγορα για να έχω χρόνο να κάνω και άλλα πράγματα, όπως το να δω ταινία και ίσως και να παίξω LOL. Ανοίγω να δω τι μας έχουν βάλει και ευτυχώς δεν είναι πολλά. Τα κάνω γρήγορα και έπειτα ανοίγω τον υπολογιστή μου, μπαίνω στο account και περιμένω να μου βρει παιχνίδι. Παίζω main ADC για όποιους ξέρουν τι είναι. Επιλέγω Xayah και το παιχνίδι αρχίζει. Μετά από 45 λεπτά δηλαδή όσο διέρκησε έχουμε νικήσει. Το κλείνω επειδή βαρέθηκα λίγο και κατεβαίνω κάτω στο σαλόνι.

''Τι βλέπεις Peter;'', ρωτάω τον μικρό μου αδελφό. ''Έχει Σκούμπι ντου και οι πειρατές φαντάσματα. Θέλεις να το δεις μαζί μου;'', με ρωτάει και γνέφω θετικά.

***********************************

Γειά σας! Αυτό ήταν το κεφάλαιο♥.
Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε ~>🌟 και να σχολιάσετε ~>💬.