The Dark London

Κεφάλαιο 27

Έπειτα από μια κουραστική μέρα γεμάτη αποκαλύψεις βρίσκομαι στο δωμάτιο μου και βλέπω μια ταινία στο Laptop που λέγεται <<WANTED>>. Κοιτάω την ώρα στο Laptop και δείχνει ότι είναι 3:15. Βαριέμαι υπερβολικά πολύ. Τι άλλο να κάνω;

Λέω να περιμένω να τελειώσει η ταινία και μετά να στείλω μύνημα στον Alex ώστε να βρεθούμε.

(..........)

Συζήτηση Messenger:

Emma: Γειά.

Alex: Γειά σου Emma.

Emma: Θα ήθελες να συναντηθούμε σήμερα στις 5:00 στο δάσος;

Alex: Ναι μπορώ. Έχει γίνει κάτι;

Emma: Όχι, απλώς ήθελα να συναντηθούμε. Να μιλήσουμε κι όλας.

Alex: Α οκ.. Όταν ενοείς να μιλήσουμε, για τι πράγμα να μιλήσουμε;

Emma: Θα το ανακαλύψεις εκεί :*.

Alex: Εντάξει τότε. Τα λέμε στις 5:00. Γειά.

Emma: Γειά.

Αυτό ήταν. Ήρθε η ώρα της αλήθειας. Ελπίζω να μην ήμουν τόσο επιθετική μαζί του..

Alex's pov

Η Emma μου ακούστηκε πολύ παράξενα. Για να λέει ότι θέλει να μιλήσουμε και μάλιστα που δεν αποκαλύπτει για ποιο πράγμα, αυτό με βάζει σε σκέψεις. Λες να έγινε κάτι στο σχολείο και θέλει να μου το πει; Μήπως στο σπίτι; Ή ίσως.. Όχι, δεν μπορεί. Λες να ανακάλυψε το μυστικό μου; Αν είναι αυτό δεν ξέρω πως θα το διαχειριστώ.

Αυτό που φοβάμαι περισσότερο είναι να μην την χάσω. Αν πλέον την τρομάζω και δεν θέλει να με ξαναδεί ποτέ της; Αλλά αν αυτό δεν ισχύει, υπάρχει και ένα άλλο σημαντικό θέμα. Όσο είναι κοντά μου κινδυνεύει. Ας μην γελιόμαστε, είμαι βρικόλακας και είναι άνθρωπος. Αν χάσω τον έλεγχο και της επιτεθώ; Όπως και στο νοσοκομείο μόλις είδα το αίμα της; Αν γίνει αυτό, δεν θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου.

Επιπλέον υπάρχει και ένα άλλο θέμα. Ως βρικόλακας απαγορεύετε να αγαπήσω μια θνητή. Είναι ο κανονισμός των βρικολάκων. Έχω δει πολλές φορές άλλους βρικόλακες να δολοφονούνται από το συμβούλιο. Με αυτή τους την πράξη πιστεύουν ότι θα εφαρμόζουν τους νόμους και θα κρατάνε την ισορροπία στον υπερφυσικό κόσμο.

Συνήθως στέλνουν άλλους βρικόλακες να κάνουν τις βρωμοδουλειές τους. Όπως ας πούμε ο Vladimir. Ανήκει στις υπηρεσίες τους. Πως είμαι τόσο σίγουρος; Γιατί πολύ απλά, κάποτε ήμουν σαν αυτόν. Ένας δολοφόνος.

Emma's pov

Έχουν περάσει μια μίση ώρες και κλείνω το Laptop. Πηγαίνω στην ντουλάπα μου και επιλέγω να βάλω ένα μαύρο κολάν με μια απλή ασπρόμαυρη μπλούζα και με τα μαύρα All Star μου. Παίρνω ένα μαύρο Backpack και βάζω μέσα τα απαραίτητα. Έπειτα βάφομαι ελαφρά και αφού πω στους γονείς μου που θα πάω βγαίνω από το σπίτι.

Σε όλη την διάρκεια της διαδρομής σκεφτόμουνα πως ακριβώς θα το πω στον Alex και ποια μπορεί να είναι η πιθανή του αντίδραση. Θα το δεχτεί ή όχι; Θα προσπαθήσει να τα καλύψει με κάτι; Θα είναι επιθετικός ή ήρεμος; Χιλιάδες ερωτήματα γυρνάνε στο μυαλό μου προκαλώντας μου αφόρητο πονοκέφαλο. Κρατάω λίγο το κεφάλι μου και προχωράω με πιο γρήγορα βήματα προς το δάσος.

Μπαίνω μέσα στο δάσος και βλέπω έναν με κόκκινη μπλούζα να πηγαίνει πάνω κάτω. Πλησιάζω και τον ακουμπάω στην πλάτη.

''Γειά Alex'', του λέω και γυρνάει να με κοιτάξει με ένα χαμόγελο.

''Γειά σου Emma'', μου λέει και με κοιτάει μέσα στα μάτια. Μερικές φορές με φρικάρει αυτό, ειδικά τώρα που έμαθα ότι δεν είναι άνθρωπος.
''Λοπόν, για τι θες να μιλήσουμε; Γιατί στο μύνημα δεν μου είπες για ποιο πράγμα'', μου λέει.

''Έχεις δίκιο. Αλλά δεν θα μιλήσω εγώ, εσύ θα μιλήσεις'', του λέω και τον κοιτάω με ένα σοβαρό βλέμμα.

''Τι ενοείς; Δεν καταλαβαίνω. Για ποιο πράγμα ακριβώς;'', μου λέει με ένα γελάκι. Ααα θα σου του το κόψω εγώ το γελάκι. Όπως έχω ξαναπεί μισώ να μου λένε ψέματα.

''Ξέρεις ακριβώς για ποιο πράγμα μιλάω'', λέω και τον κοιτάω. ''Θέλω να μου πεις την αλήθεια'', του λέω και κάνω ένα βήμα μπροστά. ''Τώρα''.

Alex's pov

Μου φαίνεται ή η ατμόσφαιρα είναι πιο ζεστή από ποτέ; Ίδη βλέπω μερικές σταγόνες ιδρώτα να κυλάνε και να πέφτουν στο ξερό χορτάρι σχηματίζοντας μια μικροσκοπική λίμνη. Ξέρει. Και μάλιστα είναι σίγουρη για αυτό. Φαίνεται από τον τρόπο που μιλάει. Ποτέ μου δεν την έχω ξαναδεί έτσι. Η τόση σιγουριά της σχεδόν με τρομάζει. Δεν μπορώ άλλο να κρύβομαι στις σκιές προσπαθώντας να κρύψω αυτό που πραγματικά είμαι. Θα της πω αυτό που θέλει. Την αλήθεια.

***********************************

Γειά σας! Πως είστε καλά; Συγγνώμη που άργησα πολύ καιρό να ανεβάσω αλλά δεν έβρισκα καλό Internet μιας και δεν έχω στο σπίτι🏡😭. Όπως βλέπετε βρισκόμαστε σε κρίσιμο σημείο. (Ήχος από τα τύμπανα ακούγονται) Τα τύμπανα χτυπάνε, η αγωνία κορυφώνεται ο Alex είναι έτοιμος να πει την αλήθεια που θα καθορίζει την συμπεριφορά της Emma απέναντι του. Ok, το παρακάνω λιγάκι. Λοιπόν, αρχικά να σας πω πως δεν ήταν ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια που έχω γράψει. Τώρα θα μου πείτε ότι το είδατε και μόνη σας αυτό βέβαια...😓. Ξέρω ότι είναι κάπως (ok αρκετά μικρό), αλλά ήταν στα αλήθεια κρίσιμο σημείο και προσπάθησα να το γράψω όσο πιο καλά μπορούσα. Πιστεύω ότι ήταν ένα ικανοποιητικό κεφάλαιο από γεγονότα. Αυτά από εμένα♥.
Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε ~>🌟 και να σχολιάσετε ~>💬.