The Dark London

Κεφάλαιο 15

Ένας ήχος που προέρχεται από έξω με ξυπνάει. Προσπαθώ να ξανακοιμηθώ αλλά δεν τα καταφέρνω. Σηκώνομαι τρίβωντας τα μάτια μου και τραβάω λίγο την κουρτίνα για να δω έξω. Είναι ένας τρυποκάριδος που με το ράμφος του ραμφίζει ένα δέντρο. Σταματάει και με κοιτάει. Κουνάω το χέρι μου απότομα λέγωντας <<ξου>> και αυτό φεύγει αφήνοντας με στην ησυχία μου.

Κατευθύνομαι στο κρεβάτι μου και πέφτω πάλι για ύπνο. Ξυπνάω μετά από ώρες και συνηδητοποιώ ότι είναι 4:00. Πρέπει να κατέβω κάτω να φάω και να ετοιμαστώ γρήγορα γιατί στις 5:00 έχω κανονίσει με τον Alex. Βάζω γρήγορα αυτά που είχα φορέσει χτες και κατεβαίνω κάτω. Ανοίγω το ψυγείο και βγάζω το μπολ με το φαγητό. Το ανοίγω και βλέπω ένα μεγάλο κομμάτι παστίτσιο. Ωραία θα περάσουμε. Το τοποθετώ σε ένα πιάτο και το ζεσταίνω βάζοντας το στο φούρνο μικροκυμάτων.

Πέρνω ένα πιρούνι και κάθομαι στο τραπέζι και τρώω. Πολύ ησυχία έχει. Λογικά όλοι θα κοιμούνται. Ας αφήσω ένα χαρτί στο ψυγείο που θα λέει που θα έχω πάει για να μην ανησυχήσουν οι γονείς μου. Αφού φάω και τοποθετήσω το πιάτο μου στο νεροχύτη κοιτάω το ρολόι της κουζίνας. Είναι 4:55. Τότε ακούγεται ένα ντριιιν. Ο Alex θα είναι! Πέρνω την τσάντα μου και ανοίγω την πόρτα.

''Alex! Ήρθες'', λέω. ''Ναι. Πάμε;'', με ρωτάει με ένα χαμόγελο δείχνοντας την λευκή οδοντοστοιχία του. ''Ναι'', λέω και κλείνω την πόρτα. Πηγαίνουμε στο γκαράζ και πέρνω το ποδήλατο μου. Είναι άσπρο με γκρι ενώ του Alex όπως βλέπω είναι άσπρο με πράσινο. Ανεβαίνουμε στα ποδήλατα μας και βγαίνουμε στο δρόμο. Ο καιρός ευτυχώς είναι ηλιόλουστος. Ξέχασα να σας αναφέρω ότι εγώ ζω σε μια περιοχή του Λονδίνου, όπου ο καιρός είναι καλός με αντίθεση με τις άλλες περιοχές που είναι συννεφιασμένος και μουντός.

Συζητάμε για το πως περάσαμε χτες. Εγώ δεν έκανα τίποτα ιδιαίτερο και ο Alex λέει αγόρασε ένα βιβλίο που λέγεται  <<The Hunger Games>>. Το έχω δει και σε ταινία, είναι πολύ ωραίο.

''Θες να πάμε στο δάσος;'', τον ρωτάω. ''Ναι γιατί όχι'', μου απαντάει και πηγαίνουμε. Παίρνουμε το στενό μονοπάτι που έχω διασχίσει πάρα πολλές φορές και βγαίνουμε στο μέρος που μου αρέσει. Ήταν εκεί που είχα δει κάτι παράξενο να κινείται όταν είχα πάει πικ-νικ με τους γονείς μου. Αφήνουμε κοντά τα ποδήλατα μας και ξαπλώνουμε στο αφράτο χορτάρι κοιτώντας τον ουρανό.

''Emma;'', με κοιτάει. ''Ναι;'', τον ρωτάω. ''Θέλω να σε ρωτήσω κάτι'', με ρωτάει και γνέφω θετικά ότι θέλω να ακούσω. ''Υπάρχει μια ερώτηση που πολλά άτομα δεν μπορούν να την απαντήσουν και θέλω να δω αν ανήκεις σε αυτά ή όχι'', μου λέει. ''Ναι πες μου'', απαντάω. ''Γιατί σ' αρέσει να διαβάσεις βιβλία;'', με ρωτάει. ''Γιατί έτσι ξεφεύγω από την πραγματικότητα'', απαντάω. ''Τόσο πολύ θες να ξεφεύγεις από την πραγματικότητα;'', με ξαναρωτάει. ''Πολλές φορές δεν είναι απλή επιθυμία, είναι ανάγκη...'', παραδέχομαι με όλο μου το είναι και κοιτάω χαμηλά.

''Και κάτι άλλο άσχετο'', μου λέει και εγώ σηκώνω το κεφάλι μου. ''Γιατί η Kathryn σε μισεί τόσο πολύ;'', ρωτάει και αυτό κάνει το βλέμμα μου να σκοτινιάσει. ''Alex δεν θέλω να το συζητήσω'', λέω ειλικρινά. ''Emma δεν θέλω να σε πιέσω αλλά το να λες αυτό που έχεις καιρό καλά κρυμμένο σε ανακουφίζει'', με κοιτάει με τα διαπεραστικά του μάτια. Αποφασίζω να πω κάτι που δεν το έχω πει ποτέ σε κανέναν. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και ξεκινάω.

''Όπως σου έχω πει ποτέ δεν είχα πραγματικούς φίλους πριν σε γνωρίσω. Αλλά αυτό που δεν σου έχω πει είναι ότι από το δημοτικό μέχρι την πρώτη Γυμνασίου είχα μια κολλητή'', λέω και τον κοιτάω. ''Κολλητή; Ποια ήταν;'', με ρωτάει. ''Η Kathryn'', απαντάω. ''Και τι έγινε;'', ρωτάει με την περιέργεια να διαγράφετε στο πρόσωπο του.

''Ας αρχίσουμε πρώτα απ' την αρχή. Εγώ με την Kathryn ήμασταν σαν αδελφές. Μοιραζόμασταν τα πάντα. Πηγαίναμε παντού μαζί. Αν και αυτή ήταν από τότε δημοφιλής, της άρεσε να περνάει χρόνο μαζί μου. Μου έλεγε ότι ήταν η αδελφή που ποτέ δεν είχε μιας και είναι μοναχοπαίδι. Όλα όμως άλλαξαν στις αρχές τις δεύτερας Γυμνασίου'', λέω και παίρνω μια ανάσα θυμόντας τα παλιά. ''Τι συνέβη;'', ρωτάει. ''Στις αρχές τις δεύτερας Γυμνασίου ήρθαν στην τάξη μας δύο νέα κορίτσια. Η Bella και η Nina'', λέω.

***********************************

Γειά σας! Αυτό ήταν το κεφάλαιο♥. Τώρα θα μάθετε γιατί η Kathryn μισεί τόσο πολύ την Emma...
Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε ~>🌟 και να σχολιάσετε ~>💬.