The Dark London

Κεφάλαιο 8

Το ξυπνητήρι χτυπάει ξυπνόντας με. Κοιτάω τριγύρω μου και συνηδητοποιώ ότι βρίσκομαι στο δωμάτιο μου. Για μισό λεπτό όλα αυτά ήταν ένα όνειρο; Μα ήταν τόσο ζωντανό. Όμως θυμάμαι ότι είχα χτυπήσει το κεφάλι μου σε ένα μάρμαρο. Ακουμπάω το κεφάλι μου και νιώθω ένα τσούξιμο. Αχά ώστε ήταν αλήθεια! Κανονικά η πληγή δεν έπρεπε να είχε κλείσει μιας και είμαι σίγουρη ότι ήταν βαθιά. Για μισό τι ώρα είναι; Ωχ είναι 7:10, πρέπει να ετοιμαστώ γρήγορα!

Βγάζω τις πιτζάμες μου και φοράω μια μπλε κοντομάνικη μπλούζα, μια μαύρη φόρμα και τα μαύρα με άσπρες ρίγες αθλητικά μου μιας και έχουμε γυμναστική σήμερα. Πέρνω την τσάντα μου και πηγαίνω στο μπάνιο. Χτενίζω τα μαλλιά μου και τα κάνω αλογοουρά, ρίχνω νερό στο πρόσωπο μου και πλένω τα δόντια μου. Κατεβαίνω γρήγορα κάτω και τρώω το πρωινό μου το οποίο είναι δημητριακά με γάλα και αφού πω καλημέρα σε όλους βγαίνω από το σπίτι. Περπατάω στο πεζοδρόμιο και σκέφτομαι όλα όσα έγιναν χτες. Λέω να πάω σήμερα να το ερευνήσω. Ναι κατά της 5:00. Θα πω στους γονείς μου ότι πάω μια βόλτα στην παιδική χαρά ώστε να με αφήσουν.

Μπαίνω στο προαύλιο του σχολείου και το πρώτο άτομο που βλέπω είναι ο Alex κάνοντας με να αποκτήσω ένα χαμόγελο.

''Γειά σου Emma'', λέει ο Alex. ''Γειά σου Alex'', απαντώ. ''Έχω μια ιδέα'', μου λέει ο Alex. ''Τι ιδέα'', ρωτάω. ''Θα ήθελες σήμερα κατά της 5:00 να πάμε για σοκολάτα;'', με ρωτάει. Μα σήμερα είχα πει να πάω στο νεκροταφείο... Καλά σιγά δεν πειράζει θα πάω αύριο. ''Ναι δεν έχω πρόβλημα. Που;'', ρωτάω. ''Στο Café της Kate. Το ξέρεις έτσι δεν είναι;'', ρωτάει. ''Φυσικά είναι το αγαπημένο μου Café. Πως το ήξερες;'', ρωτάω. ''Δεν το ήξερα απλά και σε εμένα είναι το αγαπημένο μου'', λέει και νιώθω ευγνώμων που με κάποιο άτομο έχουμε κοινά. ''Τέλεια άρα θα τα πούμε εκεί στις 5:00'', λέω. ''Ναι'', απαντάει.

Το κουδούνι χτυπάει και μπαίνουμε μαζί στην αίθουσα. Καθόμαστε και περιμένουμε να έρθει ο κύριος της Χημείας. Νιώθω ένα βλέμμα να με καρφώνει αλλά δεν είναι του Alex, είναι της Kathryn που κοντεύει να βγάλει αφρούς. Όντως ζηλεύει. Και ποιον; Εμένα! Ζήσαμε να δούμε και αυτή τη μέρα. Πέρνω το βλέμμα μου από εκεί για να παρακολουθήσω το μάθημα. Μας έχει βάλει να κάνουμε μερικές αντιδράσεις για επανάληψη και έπειτα μας βάζει μερικές άλλες για το σπίτι. Το μάθημα τελειώνει και μαζί με τον Alex πηγαίνουμε στο κυλικείο. Εγώ παίρνω ένα τόστ με τυρί και ζαμπόν ενώ ο Alex ένα μήλο. Τρώμε και μιλάμε σχετικά για εμάς. Παλιά ζούσε με την μητέρα του στην Ρωσία και μετά ήρθε στο Λονδίνο. Μετακομίζει πολύ συχνά για διάφορους λόγους που δεν μου τους είπε αλλά δεν με πειράζει. Αυτό που έμαθα και με έχει σοκάρει είναι ότι η μητέρα του είναι η διευθύντρια μας! Έτσι εξηγείται η χλωμή επιδερμίδα. Το κουδούνι χτυπάει και σημαίνει ότι η δεύτερη ώρα που έχουμε γυμναστική έφτασε. Πηγαίνουμε στο γυμναστήριο και περιμένουμε το καθηγητή μας.

''Γειά σας παιδιά'', λέει ο κύριος μας. ''Γειά σας κύριε'', λέμε εμείς με μια φωνή. ''Ποιος δεν θα κάνει γυμναστική για θέματα υγείας'', λέει αλλά κανένας δεν σηκώνει χέρι. ''Ωραία. Κάντε 3 γύρους και μετά από αυτό τα κορίτσια να κάνουν 15 ανάποδες κάμψεις και τα αγόρια 20 κάμψεις στύθους. Όταν τελειώσετε επειδή είναι πρώτη μέρα που συναντιόμαστε παίξτε ότι θέλετε'', λέει ο κύριος και όλοι χαιρόμαστε. Αρχίζω το τρέξιμο και στο δεύτερο γύρο τα φτύνω ενώ ο Alex τρέχει πιο γρήγορα από όλους. Δεν το ήξερα ότι ήταν δρομέας. Μου έχει πει ότι είναι πολύ αθλητικός τύπος, άρα έτσι εξηγείται. Μόλις τελειώνουμε κάνουμε κάμψεις. Ευτυχώς σε αυτό είμαι καλύτερη και έτσι τελειώνω γρήγορα.

***********************************

Γειά σας! Ελπίζω να σας άρεσε♥. Ποιος λέτε να είναι ο μυστηριώδης τύπος;
Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε ~>🌟 και να σχολιάσετε ~>💬.