Έφαγα ότι μπορούσα και τώρα κάθομαι σε μια καρέκλα του δωματίου μου και σκέφτομαι. Ο Alex που είναι; Γιατί δεν μου έχει στείλει ακόμα; Και αν του έχει επιτεθεί ο Vladimir; Σηκώνομαι απότομα και βγαίνω έξω στο μικρό μπαλκόνι του δωματίου μου. Ένα κρύο αεράκι με διαπερνά και με κάνει να αγκαλιάσω το σώμα μου, κοιτάω το δάσος απέναντι μου.
Τόσες αναμνήσεις... Εκεί συνέβη το περιστατικό με τον Vladimir που παραλίγο να μου κοστίσει την ζωή αν δεν με είχε σώσει ο Alex. Αλλά τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, πως γίνεται ένας κοινός θνητός σαν τον Alex να καταφέρνει να νικάει έναν βρικόλακα; Αυτό είναι αδύνατον! Αλλά για μισό... μήπως δεν είναι αυτός που πραγματικά πιστεύω; Μήπως δεν είναι σαν και εμένα, αλλά ένας... βρικόλακας; Τι κάθομαι και σκέφτομαι; Έλεος...
Κοιτάω τον ουρανό και βλέπω ότι έχει πάρει ένα γκρίζο χρώμα και τα σύννεφα έχουν καλύψει τον ήλιο. Πέρνω το βλέμμα μου από εκεί και επιστρέφω στο να κοιτάω το δάσος. Ξάφνου, μου έρχεται στο μυαλό μια φρικιαστική εικόνα. Ο Alex είναι πεσμένος κάτω βαριά τραυματισμένος και ο Vladimir από πάνω τον χτυπά αλύπητα με τις γυμνές μπουνιές του ξανά και ξανά χωρίς οίκτο, χωρίς έλεος. Κουνάω το κεφάλι μου για να εξαφανιστεί αυτή η σκηνή.
Φεύγω από το μπαλκόνι και μπαίνω στο δωμάτιο μου. Κλείνω τις πόρτες και ξαπλώνω στο κρεβάτι μου. Έχω μια νύστα τώρα... Ας ρίξω έναν υπνάκο και ας ελπίσουμε να μην δω κανέναν εφιάλτη.
(..........)Ανοίγω τα μάτια μου και κοιτάω το ρολόι δίπλα μου. Είναι 5:00 ακριβώς. Κάθομαι οκλαδόν και πέρνω το laptop μου. Το ανοίγω και βάζω να δω στο YouTube κανά βιντεάκι από το αγαπημένο μου κανάλι το Reaction Time. Ακούω τον ήχο ειδοποιήσεις του laptop δείχνοντας μου ότι το αγαπημένο μου κανάλι ανέβασε καινούργιο βίντεο. Το πατάω και δείχνει ότι έκανε με τρομαχτικές Ιστορίες. Μου αρέσει τόσο πολύ όταν κάνει τέτοια βίντεο, έχει τόσο αστείες αντιδράσεις όταν τρομάζει. Αρχίζω να παρακολουθώ.
(..........)
Όταν τελειώνει μπαίνω στο Facebook και πατάω την συνομιλία του Alex. Δεν μου έχει στείλει τίποτα... Αλλά αν είναι να του γράψω μήπως απαντήσει.
Συζήτηση Messenger:
Emma: Γειά! Είσαι μέσα;
Alex: Γειά! Ναι μόλις μπήκα!
Emma: Ωραία γιατί αν γίνεται θέλω να σε ρωτήσω κάτι.
Alex: Εμ οκ ρώτα.
KAMU SEDANG MEMBACA
The Dark London
Vampir{Σε αναμονή} Η ιστορία μας εξελίσσεται στο μακρινό Λονδίνο. Από μικρά παιδιά οι παπούδες μας, μας έλεγαν πολλούς θρύλους για αυτό τον τόπο. Θρύλους για πλάσματα που ο ανθρώπινος νους δεν τα χωρά. Πλάσματα τα οποία μπορούσαν να φέρουν σκοτάδι στις κα...