The Dark London

Κεφάλαιο 24

Η μέρες κύλισαν γρήγορα στο σχολείο με εμένα να προσπαθώ να αγνοώ την Kathryn και τις κακόγουστες πλάκες της όσο μπορώ, πράγμα δύσκολο αφού όπως σας έχω αναφέρει είναι στην τάξη μου. Είναι αρχή της εβδομάδας και εγώ έχω βάλει μια πράσινη κοντομάνικη μπλούζα, ένα μπλε τζιν και τα All Star μου περιμένοντας στο παγκάκι μαζί με την τσάντα μου τον Alex. Ελπίζω να έρθει όπως μου είπε. Μου έχει λείψει τόσο πολύ! Πω φίλε, νιώθω λες και βρίσκομαι μέσα σε μια σαχλορομαντικιά ταινία και είμαι η πρωταγωνίστρια που σκέφτεται το αγόρι της που της λείπει πάρα πολύ.

Με διαφορά το ότι δεν είναι το αγόρι μου. Για την ακρίβεια μπορεί και να είναι αφού μου είχε κάνει ερωτική εξομολόγηση όταν είμασταν στο δάσος. Είμαι μπερδεμένη... Τέλος πάντων, ας ελπίσουμε ότι θα έρθει. Γιατί αν δεν έρθει δεν θα μπορέσω να αρχίσω και την έρευνα μου. Νιώθω σαν ντετέκτιβ, σαν τον Σέρλοκ Χολμς που ψάχνει στοιχεία ώστε να ενώσει τα κομμάτια του παζλ για να βγάλουν μια εικόνα.

Κάτι πρέπει να κάνω με την φαντασία μου. Σκέφτομαι τρελά πράγματα. Μία είμαι πρωταγωνίστρια σε μια σαχλορομαντικιά ταινία και μία είμαι ο Σέρλοκ Χολμς. Βέβαια, σε έναν κόσμο που το υπερφυσικό στοιχείο είναι πραγματικότητα τα πάντα είναι πιθανά να συμβούν.

Νιώθω ένα ανεξήγητο ρίγος προς τα αριστερά μου και γυρνάω με ένα χαμόγελο στα χείλη κοιτώντας τον.

''Γειά σου Alex!'', του λέω γλυκά και αυτός ανταποδίδει το χαμόγελο.

''Γειά σου Emma!'', λέει και αφού κάτσει κοντά μου αφήνει την τσάντα δίπλα του.
''Λοιπόν, πως πέρασες στο σχολείο όσο έλειπα;'', με ρωτάει και προσπαθώ να το παίξω φυσιολογική.

''Τα ίδια. Μαθήματα, εργασίες, αυτά κατά τα άλλα'', λέω και συνεχίζω. ''Εσύ πως τα πέρασες;'', τον ρωτάω και παίρνει ένα στεναχωρημένο βλέμμα.

''Να... Πέθανε μια θεία μου και έπρεπε να πάμε εκεί. Την αγαπούσα πάρα πολύ. Για αυτό δεν είχα όρεξη να έρθω σχολείο'', μου απαντάει και κοιτάει κάτω.

''Λυπάμαι'', μόνο αυτό του λέω χωρίς να απαντήσει κάτι.

Χτυπάει το κουδούνι και αφού πάρουμε τις τσάντες μας μπαίνουμε στην τάξη για μάθημα. Μόλις μπαίνουμε και καθόμαστε στις θέσεις μας, η Kathryn με κοιτά με ένα βλέμμα μίσους και μετά γυρνάει να κοιτάξει τον καθηγητή που μόλις μπήκε στην τάξη. Είμαι σίγουρη ότι τώρα που είναι ο Alex εδώ δεν υπάρχει περίπτωση να μου κάνει κάτι.

Φτάνει η ώρα του διαλείμματος και μαζί με τον Alex κατευθυνόμαστε στην τραπεζαρία. Ο Alex παίρνει ένα πράσινο μήλο και εγώ ένα κομμάτι πίτσα. Καθόμαστε ο ένας απέναντι στον άλλον σε ένα άδειο τραπέζι και αρχίζουμε να τρώμε. Τον παρατηρώ όσο πιο διακριτικά μπορώ. Τρώει αργά απολαμβάνοντας κάθε μπουκιά σκεπτόμενος κάτι άλλο. Το δέρμα του είναι χλωμό, λες να είναι και παγωμένος;

Ακουμπάω το χέρι του και αυτός με κοιτάει παράξενα.

''Τίποτα'', του λέω χαμογελώντας στραβά και παίρνω το χέρι μου από εκεί.

Είναι πολύ παγωμένος. Λες και ήταν για μια μέρα στο ψυγείο. Προσπάθησα όσο μπορώ να μην τραβήξω το χέρι μου απότομα από εκεί γιατί θα τον έβαζα σε υποψίες. Αυτός συνεχίζει να τρώει κοντεύοντας να το τελειώσει ενώ εγώ δεν βρίσκομαι ούτε στο μισό. Άρα πέρασε το πρώτο στοιχείο, ότι είναι χλωμός και παγωμένος. Τώρα που το ξανασκέφτομαι πέρασε και το δεύτερο. Όταν ήταν στην γυμναστική ή στο δάσος με τον Vladimir. Μου έρχεται στο μυαλό η σελίδα που είχα βρει στο Internet σχετικά με το πως να αναγνωρίσετε έναν βρικόλακα. Τι άλλο μου μένει;

1. Όλο το σώμα τους είναι χλωμό και παγωμένο.
2. Είναι πολύ γρήγορη, δυνατή και έχουν καταπληκτικά αντανακλαστικά.
3. Οι περισσότεροι βρικόλακες δεν έχουν την δυνατότητα να αντιστέκονται στο αίμα. Μόλις το δούνε ή το μυρίσουνε τα μάτια τους γίνονται κόκκινα και οι κυνόδοντες τους μεγαλώνουν.
4. Το αίμα τους έχει χρώμα μαύρο.
5. Αν τους ρίξεις ιεροβότανο τους καίει.

Μου μένουν το 3, το 4 και το 5. Εντάξει, το 5 δεν θα το δοκιμάσω, είναι ακραίο. Εξάλλου, αν όλα τα άλλα στοιχεία βγουν θετικά τότε είναι στα αλήθεια ένας βρικόλακας.

Τελειώνω την πίτσα μου και τότε χτυπάει το κουδούνι δείχνοντας μας ότι το διάλειμμα δυστυχώς τελειώσε για τώρα. Σηκώνομαι μαζί με τον Alex ο οποίος έχει τελειώσει και αυτός το μήλο, περνώντας από τους σκουπιδοτενεκέδες και πετώντας τα σκουπίδια μας.

Καθώς προχωράμε στους διαδρόμους με κατεύθυνση την τάξη μας σκέφτομαι και κάτι άλλο.

Αύριο έχω γυμναστική, οπότε λέω να δοκιμάσω το κόλπο με το αίμα. Σχετικά με το δικό μου αλλά και με το δικό του. Όπως βλέπω, το κουβάρι με τα μυστικά αρχίζει σιγά σιγά να ξετυλίγεται αποκαλύπτοντας τα...

***********************************

Γειά σας! Κάνατε κανένα μπάνιο; Και αν ναι πόσα αν τα μετράτε; Εγώ πάλι δεν έχω κάνει κανένα ακόμα😂. Από την μια θέλω και από την άλλη βαριέμαι. Εύχομαι να μην σας κολλήσει ποτέ αυτό που έχω πάθει εγώ. Οξύα τεμπελίτιδα όπως μου την λέει η μάνα μου😂💘. Όπως και εσείς βλέπετε η Emma έχει αρχίσει την έρευνα της με σκοπό να ξεσκεπάσει την πραγματική ταυτότητα του Alex. Τι λέτε; Θα τα καταφέρει ή ο Alex ή κάτι άλλο θα την εμποδίσει από αυτό; Anyway, αυτά από εμένα♥.
Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε ~>🌟 και να σχολιάσετε ~>💬.