Chapter 4: The Man

345 19 9
                                    

Angel's pov.

'Yes Angel, diba sabi mo wala kang maalala pati pangalan mu right?'-tanung niya sakin kaya napatango naman agad ako.
Tama naman siya eh wala talaga akong maalala pati pangalan ko, ganito yata talaga kapag kaluluwa ka na.

'So that from now on your name is Angel, ok?'

Napatango nalang ulit ako sakanya bilang sagot. Hmmpp angel? I think its not suit for me but I like it hihihi.
Bigla ko nalang ulit siyang niyakap.

'Thank you, thank you I owe you a lot.'-naiiyak naman na sabi ko sakanya.


'Its ok, I hope we will found your body soon at hindi pa tayo huli Angel.'-sabi niya sabay hagod naman sa buhok ko.


dugdugdddududgg.
.

Ha ano yun? Parang ang lakas ng kabog ng dibdib ko.
Bahala na nga atleast na hanap ko na ngayon ang makakatulong saakin.

'Tara alis na tayo.'

'Ha? saan tayo pupunta?' -tanung ko sakanya habang nakatingin sa mukha niya. Ang gwapo pala niya, yung mata niyang mapupungay, yung ilong niyang matangos tapus yung kissable lips niya ang sar-----.

'Hey angel?'-tawag niya sakin kaya napabalik naman ako sa realidad tss.
Kung ano-ano nalang naiimagine ko.

'Ha?sige na alis na tayu hihi'-waahh akward tuloy hmmp.


Habang nagdadrive siya.ako naman ay nakatingin lang sa labas hangang sa napatapat kami sa hospital paano ko nalaman?may naka sulat kasi SHINIJIKO HOSPITAL kaya alam ko haha noong makalampas na kami may nakita akong isang lalaki papasuk dun kaya sinundan ko siya ng tingin iba yung pakiramdam ko sakanya.


Hindi ko namalayan na may pumatak na palang luha galing sa mata ko, bakit kaya? sinu kaya yon? bigla ko namang pinunasan ng tawagin ako ni ay hndi ko pa pala alam name niya.

'Hey are you ok?'


'Ha? ahh uo ok lang ako.'-sagot ko naman sakanya at nagpatuloy ng magdrive pauwi.

******

Someone's pov.

Naglalakad na ako ngayon papasuk ng hospital, dadalawin ko lang ulit siya ngayon baka may bagong balita nah.

ROOM 305

Andito nako sa tapat ng pinto niya, ewan ko nga ba bat pinapatagal pa nila itong katawan niya oxygen na nga lang ang bumubuhay dito ehh. 5 years ng nakalipas hangang ngayon hindi parin sila sumusuko tss.





Pumasok na ko sa room niya wala nagbabantay tss.

'Kaylan kapa ba gigising diyan?hindi ka ba napapagod sa kakahiga? hindi ka ba nagugutom? please ma--master gumising ka na kaylangan kana ng gang natin marami ng naghahanap sayo at may gustong palitan kana k-kaya master please wake up kaylangan ka namin please'-naiiyak na tugon ko sakanya

'oh iho andito ka pala?'-tanung ni tita

Andito na pala sila, sila lang naman ang nalalagi dito busy pa kasi kami sa pag aaral, hindi naman namin ito maiwan para mabantayan lang siya.

'Ahmp opo aalis na rin naman po ako tita nakikibalita lang po ako baka may maganda ng nangyayari'

Sabi ko kay tita, si tito naman ay nakaupo na sa may upuan sa tabi ng kama kung saan siya nakahiga at pinagmasdan niya ang kanyang anak.

'Wala parin iho, hindi parin nagbabago kahit isang sign wala'

Malungkot na sabi ni tita habang pinagmamasdan narin siyang natutulog.

'I hope, magigising na talaga siya, malapit na ang kanyang kaarawan 18 na po siya, sana kahit ito lang iregalo na sakanya'

'Sana nga iho'

'Alis na po ako tita at tito, may pasok pa po ako'

Paalam ko sakanila, at nilapitan ko ang natutulog niyang katawan at hinalikan ko ang noo niya.

'Sige, ingat ka iho'-sabi ni tita at lumabas na ako roon.

'Kamusta? Wala parin bang pinagbago?'

Tanong agad saakin ni gray pagkadating ko sa HQ namin.
Dito na kasi ako tumuloy pagkaalis ko sa hospital.

'Wala pa, at wala na'


I will be the Master later
Hahahhahha

**
Thank you sa nagbabasa.
What can you say?
And who's that someone?
Is he a friend or enemy?

Thank you for reading angel's.

The Long Lost Soul of a gangster (Under Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon