22.BÖLÜM 'İÇİMDEKİLERİ DÖKMEM GEREKİYORDU!'

24 2 2
                                    

  

    Nazlı beni yemeğe çağırdı. Masaya oturduk ve masayı donatan Nazlı ya baktım.
Nazlı bana kendinden gurur duyar gibi baktı.

"Ablan corç."dedi ve o da oturdu.

"Eveeet Ilgın hanım daha fazla kaçışınız yok. Anlatın bakalım. Neden ayrıldın? "

"Of Nazlı ya."dedim. Beni kurtaran zil sesi oldu.

"Kimki acaba bu saatte?"diye sordu Nazlı. Ben de umursamadan bilmem diye kafa salladım. Kapıyı açmaya gittim. Nazlı da peşimden geldi.

Kapı deliğinden baktım.  Kimseyi göremedim. Nazlı bana kim diye sorar gibi işaret etti. Ben de bilmiyorum der gibi işaret ettim.

"Kim O? " diye bağırdım.  Cevap gelmedi. Kapıyı açmak için kolu tuttum. Ve yavaşça açtım. Ama karşıdan bir güç kapıyı içeri itti. Daha sonra birisi ayklarımızın önüne uzandı. 

Bu Toprak dı. Büyük ihtimalle kapıya yaslanmıştı. Ve biz açınca da düştü. Baygındı. 

Yanına çöktüm. Elimi yüzüne koydum.

"Toprak. Iyi misin."

"Ilgın... sen misin?"diye sordu gözlerini açmaya çalışarak.

"Evet evet benim. Sen içtin mi?? Ne bu halin?"diye sordum telaşla.

"Ilgın. Onu içeri taşıyalım. Hadi!"dedi Nazlı ben kafamla onayladım. Toprak ı zar zor da olsa kaldırdık ve ikimiz de kolunun altına girdik. Ben ayağımla kapıyı kapattım. Içeri getirdik. Koltuğa biraz sert oturmuştu. Kafası yastığa düştü. Biz de ayaklarını koltuğa koyduk.

"Ilgın ben sizi yalnız bırakayım. " dedi ve mutfağa gitti.

Ben de Toprak ın baş tarafına çöktüm. Toprak a baktığımda ağlıyordu.
Onu görünce anında ben de ağlamaya başladım. Bir şeyler mırıldanınca ona baktım.

"Ilgın. Bırakma beni. Nolur. Sensiz yapamam."dediği an daha çok ağlamaya başladım. Ağzımdan bir hıçkırık kaçtı.

Toprak ın telefonu çalınca montunun cebine baktım. Burnumu çekip arayanın kim olduğuna baktım.
Alper arıyordu. Üst tarafta ise 33 cevapsız arama vardı.

Sesimi düzeltmeye çalışarak telefona baktım. Ekranı sağa kaydırdım.

"Alo."dedim.

"Toprak şükür.  Nerdesin? Çıldıracaktım. Nerdesin?"diye sordu ikinci kez.

"Ben Ilgın. Toprak bizde. Onu al burdan. " dedim ve direk telefonu kapattım. Sonra da konumu mesaj attım.

Telefonu tekrar cebine koydum. Derin bir nefes aldım. Tekrar Toprak a baktım.

"Neden. Neden. Neden."diye sayıklamaya başladı Toprak.

-TOPRAK TAHMAZ-

Ilgına Ayık olduğumu belli etmemeliydim. Şuana kadar bir şey anlamamıştı. Aslında gerçekten içmiştim. Ama nedense baygın değildim. Ilgının benden neden ayrıldığını öğrenmem gerekiyordu. Ben ona bir şey yapmadım. Durup dururken ayrılmasının bir nedeni olmalı. Bana ayrılırken söylediklerine inanmıyordum.

Ilgın bir süre ağlamaya devam etti. Onun gözünden düşen her bir yaş benim kalbime hançer gibi saplanıyordu.

Ilgın konuşmaya başladı.

"Toprak. Uyuyorsun sonuçta. İçimdekileri dökmem lazım. Ben Can ı çok iyi tanıdım. O çok tehlikeli. Küçücük çocuğun canını aldı. Bir de çok güzelmiş gibi videoya almış. Çok korkunçtu. "Dedi ara ara Burnunu çekerek. "Bana onu izletti. Eğer senden ayrılıp onunla olmazsam..."dedi ve boğazından bir hıçkırık kaçtı. Bu sefer benim gözümden bir damla yaş aktı. Farketmemesi için dua ediyordum.  Ilgın kendini toparladı ve devam etti."Senin de sonun öyle olurmuş. Toprak. Sadece sen değil. Nazlı nın. O benim kardeşim. Alper in. O da senin kardeşin. Ben buna nasıl izin verebilirim.? " dedi ve ağlaması şiddetlendi. Duyduklarıma inanamamıştım.  Can mı? O piç yüzünden mi bütün bunlar. Aklını oynatmış bir piç. Ona da gününü gösterecektim.  Ilgın devam etti.

"Ve Toprak biliyor musun? Bunların hepsi babam yüzünden. Onun yüzünden ben bu haldeyim. Ne yani bir tek kağıt parçası için. Para İçin Can ın gözlerinin önünde babasını öldürmüş. Sırf bu ev benim olsun ye mi? İstemiyorum bu evi. Bu ev var ama ben içinde mutlu değilim ki? Babam parayla nasıl mutlu olabildi. Ben mutlu değilim. Şirketiymiş hasatnesiymiş eviymiş arabasıymış. Hepsinin Allah belasını versin. Ben seni istiyorum."dedi. Bir süre ses gelmedi. Daha sonra dudaklarımda Sevdiğimin dudaklarını hissettim. Ben şaşkınlıkla gözlerimi aralarken onun gözlerinin kapalı olduğunu gördüm. Bu anın hiç bitmemesini dilerken kapı çaldı. Ilgın hemen benden uzaklaştı.

"Ben bakarım!"diyen Nazlının sesini duydum. Bir süre sonra ayak sesleri ve Alper.

"Ah abi naptın kendine."diye söylendi.

"Al arkadaşını da git."dedi Ilgın. Çok iyi rol yapıyordu. Kız hala beni seviyormuş. Bana bu yeter. Sevenleri kimse ayıramaz. 

-ILGIN EFİL-

Toprak bir haftadır okula gelmiyordu.
Onu görmek istiyordum. En son baygınken görmüştüm. O gece her şeyi anlatmıştım. Duymamış olmasını diliyordum.
Aslında onu görmüyor olmam iyi bir şeydi. Onu görsem içimdeki yara sürekli deşilecekti. Alper e de Toprak ı soramıyordum.

Bu bir haftadır. Can la takılma zorunda olduğum için sürekli yan yanaydık. Bu yüzden Nazlı bir zamanlar benimle konuşmuyordu. Kocaman evde saklambaç oynuyorduk. Hatta bir kere yurda gitmeye   bile çalıştı. Onu zor durdurdum. Ama bu aralar Alper le bayağı yakınlaştılar .sevgili gibiydiler. Bu yüzden aramız biraz düzeldi.

"Aşkım aşk filmi var. Ona gidelim bence. " dedi Can arkamdan elini omzuma atarak.

"Farketmez."dedim ruhsuz bir şekilde. O da yanağımdan öpüp kasaya gitti. Peşinden ölümcül bakışlar atıp yanağımı sertçe sildim.

Sinema salonuna girdik. Belki izlerken kafam biraz dağılır diye düşünmüştüm ama Filmin sonlarına doğru uyumaya başladım.

Yanağımda bir baskıyla uyandım.

"Aşkım hadi film bitti."diye Toprak ın sesini duydum. Kocaman gülümsedim

"Toprak!"diye heyecanla gözlerimi açtım.  Ama karşımda Can ı gördüm. Can kaslarını çatarak bana baktı.

"Sen onu hala unutamamışsın. O olmazsa daha iyi unutursun. " dedi sinirle ve hızlı adımlarla yanımdan gitti. Ben ofladım.

"Ne nasıl olmazsa. "Dedim sessizce. Ona bir şey mi yapacak? Hemen koşarak ona yetişmeye çalıştım.
Kolundan tutup onu durdurmaya çalıştım. 

"Nereye?"diye sordum aceleyle.

"İşim var."dedi o da.

"Ya ne işi?"

"Şu Toprak ı toprağa vermeye gidiyorum. Sen hala ona aşıksın. "
Hızla kafamı salladım.

"Hayır. Ben seni seviyorum. Gerçekten."dedim ve tiksinerek yanağından öptüm. O da bana gülümsedi ve elimden tuttu.

"Tamam o zaman. Gidelim eve."dedi.

*$&*$&$*$&#$&

Gece eve geldim. Telefonumu alıp yatağıma uzandım. Toprak ı çok merak ediyordum. Korkarak rehberden Toprak ı buldum ve aradım.

Telefon çaldı. Çaldı.

"Alo?"dedi Toprak karşıdan. Anında telefonu yüzüne kapattım.

ARKADAŞLAR NASIL. HİKAYEYİ BİRAZ KISA TUTUP BİTİRMEK İSTİYORUM. BIR 5-6 BÖLÜMDE BİTER HERHALDE. AMA BELKİ KARARIM DEĞİŞEBİLİR.  BİLMİYORUM...

YAHŞİ GÜNLER.

YAHŞİ IYI DEMEK Galiba. Bilenler yoruma yazabilir.  Hem yorum da yaparsınız hikaye hakkında.:))

SEÇİM  (BİTTİ!)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin