Hate Me or Love Me? [Completed]

CHAPTER 35

eto na po ang update... xenxa na po kung natagalan... 

sorry kung walang title... wala kasi akong maisip...

 at pasensya na din po kung may mga typo at maikli ang update... sana magustuhan nyo...

Salamat po pala sa nagbabasa at nag - add ng story ko library ko, hindi nyo alam kung gaano ako kasaya (^_^) ngiti ko ay hanggang tenga... at syempre, kasabay din  ang pagngiti ng mata... haha singkit na nga ang mata, ngingiti pa... wala na tuloy akong makita...haha

pasensaya na po ulit... may topak ata ako ngayon... epekto ata ng pagkain ng chocolate cake :D

-------------------------------------------------------------------------------------------

“Hey bro.” (Xander)

“Wow, you’re here.” (Dylan)

“Magkakilala pala kayo?”

“Malamang papa, kaya nga kinakausap di ba?” (Dylan)

“Join us.”

“Wag na… magbonding muna kayo dyan… baka makasira pa ako ng moment nyo.” (Dylan)

“No, not at all… okay lang.” (Xander)

“Aakyat na ako… I’m tired.” (Dylan)

***

“O, Mandy hija bakit ngayon ka lang?” (mommy)

“May kinausap po kasi ako mommy.” (Mandy)

“Ah anak… okay ka lang?” (mommy)

“Opo, bakit mommy?” (Mandy)

“Kasi yung nangyari sa inyo nina Xander at Jaslyn, alam kong dinadala mo pa rin yan hanggang ngayon.” (mommy)

“Okay lang po ako…promise, at tsaka hindi ko hahayaan ang sariling kong magmukmok na lang sa isang tabi… at tsaka mommy I’m trying my best to move on… at tsaka yang lovelife na yan… sus, wala na yan sa vocabulary at dictionary ko ngayon.” (Mandy)

“Wag kang magsasalita ng tapos anak…malay mo ang mga pinagsasabi mo sa akin ay valid lang ngayon, darating din ang time na magiging invalid din yan… alam ko, kaya nakikielam ang mga magulang sa relationship ng anak nila dahil mom knows what love is and dad knows what boys are…remember that.” (mommy)

“Naks naman mommy, saan nyo nakuha yang sinabi nyo?..........okay I’ll remember that… punta lang akong kitchen.” (Mandy)

Pagkadating nya sa kitchen, agad syang pumunta sa ref at kinuha ang bote ng tubig. Umupo sya ng sandali sa upuan ng dining table.

Pagkalingon niya sa dining table, may isang slice ng strawberry shortcake.

“Para sa’yo…binili ko ito kanina… tiniran kita” (Jaslyn)

“Thanks…” (Mandy)

“Ahm…” (Jaslyn)

“Hm?” (Mandy)

“Yung kasing damit na suot mo…” (Jaslyn)

“A… thank you nga pala dito… bakit hindi ka pumunta sa birthday celebration ko? Di ba nasa Seoul ka din that time?” (Mandy)

“Baka kasi ayaw mo akong makita…” (Jaslyn)

“Bakit naman?” (Mandy)

“Kasi…dahil dun sa nangyari…” (Jalsyn)