21 - kayboluş

380 12 2
                                    

' Doruk git kimsem yok benim kimsem olmayacak hiç kimseyi kaybetmeyeceğim artık ölünce arkamdan kimse ağlamayacak ' 

Arkamı dönerek yatmaya devam ettim . Evde annemin nefesleri vardı ve bu hava beni boğuyordu  , katlanamıyordum . Havayı içime çektiğim her dakika canım acıyordu . Her dakika  , her saat Allahın cezası her gün .. BU ÖLÜM ŞEHRİNDEN KURTULMAK , HAYATTAN KURTULMAK İSTİYORDUM .

Komik hayata tutunma amacım hayatıma son vermekti belkide .Evet bunu düşünüyordum babam küçük kızını özlemişiydi ? Hayır sanmıyorum . Ya annem ?

Gözlerimi tekrar kapattım şuan istediğim tek şey biraz uyumaktı normal insanlar gibi . Ama uyutmuyordu kalbim beni . Kalkıp sehpanın üstünden sigara paketini aldım içinden bir adet çıkarıp yaktım dumanı ciğerlerimde tuttum acı hissetmiyordum . Garip bir şekilde iyi geliyordu belki kısa yoldan öldürürdü beni ? 

Dördüncüyü almak için uzanırken Doruk kolumu tuttu 

-Zeynep yeter . Ölmek mi istiyorsun ?

- Evet  dedim ve paketi alıp balkona çıktım . 

Bu hafta Doruk hiç gitmemişti yalnız kalmak istiyordum bir an önce ama Doruk gitmiyordu . Selin sürekli arıyordu bende artık telefonu kapatmıştım kimsenin yüzünü görmek istemiyordum kimseyle konuşmakta . 

- Artık bir şeyler yemek zorundasın . 

Tepki vermedim . 

-Cevap ver bir şey söyle yüzüme bak ! Bu halin ne ? Pes mi ediyorsun yani küçük güçsüz bir kız çocuğu gibi . Dünyanın sonu değil farkında mısın ? 

Yere odakladığım gözlerimi Doruğun gözleriyle buluşturdum . Gözlerimden ateş çıkacaktı sanki . Ağzımı açma gereği duymadan dışarıyı izlemeye ve sigaramı içmeye devam ettim .

Yanağımda hissettiğim acı ile şok olmuştum . Tokat mı atmıştı bana ? Suratına bakadan odama doğru koştum . 

Ne bekliyordu ki ? Ne yapamamı bekliyordu ? Yatağın altından valizi çıkardım titreyen ellerimle gördüğüm her şeyi valize attım . Ne koyduğumun farkında bile değildim . Sadece burdan siktir olup gidecektim . Güçlü bir kol beni döndürdü . Çenemi yüz hizasına doğru kaldırdı . Eskiden aşk meşk konularında dikkat ettiğim her şey beni çileden çıkarıyordu . 

-Bu mu bu kadar mı her şey ? Valizimi aldıp çekip gidiyorum eyvallah . Dünyada sevdiklerini kaybeden tek insan sen değilsin .

-Acı çekiyorum nefes alamıyorum Doruk .. Anlayamazsın !!

-ANLARIM dedi katı sesiyle 

-Doruk bırak gidiyim . Alkışladı arkasındaki duvara yaslanıp .

-Bravo Zeynep  . Aferin 

-Doruk yapma lütfen dedim fısıldayarak 

-Ne yaşadıysan aynısını yaşadım emin ol biraz eksik biraz fazla ama yaşadım  .

sesi titriyordu o cam gözleri dolmuştu dişlerini o kadar sıkıyordu ki dudakları beyazlaşmıştı . 

Boynuna sarıldım ve kulağına doğru konuştum .

-Seni bırakmamam gerektiğini biliyorum ama yapamam . O herifin anneme yaptıklarını bile bile aynı şehirde yaşayamam . Annemin cansız bedeni gözümün önünden gitmiyor unutamıyorum 

 Belime sardığı kollarını daha da sıktı

-Seni seviyorum ..

-BİLİYORUM AMA SEVME BENİ 

-Yapamam seni sevmeden yapamam 

-Doruk acı çekeceksin benim yüzümden ..Daha fazla acı çekme 

Onu kendimden uzaklaştırdım . Kapıya doğru hızla yürüdüm . Yere düşen cam sesini duydum Doruğun gözyaşları canımı yakıyordu . Kapıdan çıkıp gittim arkamda anne ve babamın ölüsünü , Doruğun paramparça ettiğim kalbini bırakarak.

Kapattığım telefonumu aceleyle açtım ve Alinin numarasını tuşladım 

-Ali ?

-Zeynep .. 

-Yanına geliyorum ilk uçakla . dedim  ve kapattım ne halim varsa İstanbulda görecektim

Eskidendi her şeyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin