Eskidendi her şey

30

Kararlıydım . Kaçarak hallolmayacaktı hiç bir sey . Aliye olan askim kacmama engel oluyordu , daha dogrusu vicdanima . Selinin mesajinin her kelimesi aklimdaydi
Eger birazcık hatrım varsa demişti . Sadece Selin için degil bunu kendim içinde yapmalıydım . Eskişehir beni yok etmişti . Parçalamıştı . Umutlarımı , nefesimi , güvenimi , ailemi . Ben bu parçalarla birini kesmiştim . Ya da birilerini . Aslında etrafımdaki herkesi . Sanki yaşadıklarım cevremdekilerin sucuymuş gibi . Şuan bir ailem yoktu , evet ama benim bir nefesim vardı tek nefesle bir ömür boyu yasamam için kırdıklarımı birleştimeliydim . Bunu sadece Eskişehir'de yapabilirdim . Ali'nin haberi olmadan .

Yattigim dizinde bunlari dusunurken kafamı ona dogru cevirdim . Elleri saclarimda geziniyordu . Her dokunuşunda icimi titretebilen bu adam benim şu hayattaki tek mucizemdi .

-Ali ben Eskişehire gitmeyi düşünüyorum

Agzimdan çıkan bu kelimelerle büyüyen gozlerini çatılan kaşlarını gordukten sonra peşi sıra ekledim
-bir iki günlüğüne . Selini özledim konuşuruz rahatlarım hem biraz sonra dönerim zaten

-Nerden çıktı durup dururken ?

Selin Doruğun çok kötü oldugunu soyledi benimde şu siktigimin vicdanı rahat etmedi onu gorup iyi olduguna emin olduktan sonra gelicem diyemezdim tabi ki

-Selin mesaj atmış dun bende özlemişim onu konusuruz hem banada iyi gelir kafam dağılır burdan uzaklaşmış olurum

Ali'nin dusunceli gozleri bir iki saniye gozlerime odaklandı sonra hareketsiz duran elini tekrar hareket ettirdi .

-Dikkat et yeter aradığımda açık olsun telefonun ve ayrıca sadece iki gün kabul mü ?

-Kabul deyip dogruldum sakallarına bir öpücük bıraktım ve kulağına dogru egildim .
Seni seviyorum Ali .