13

417 12 0
                                    

Sen otur ben bakarım . Kapı ısrarla çalıyordu . O sırada Doruğu karşımda görmemle ağzım açık kaldı .

" Zeynep bana bir açıklama yapar mısın ? "

" Doruk sandığın gibi değil bak ben .. "

" Sen ne  Zeynep ? Ne  ? "

" Annem . "

" Tamam bırak hiç bir şey duymak istemiyorum  . Bana kızarken tanımadığın adamla aynı evde kalabiliyorsun ha ? "

" Sen nasıl öğrendin bunu "

" Doğruymuş çok rahatladım şu an " o sırada gözü yerdekü cam parçalarına takıldı .

Arkasında sessizce duran Aliyi duvara ittirdi .

" Naptın bu kıza ? Naptın ? Sen onu kendi pisliklerine çekemeyeceksin anladın mı beni ? "

" Yeter Çık git burdan onun ne kadar kötü olduğunu göremeyecek kadar körsün "

Doruğun gözü üstümde gezindi . Giydiğim hırkaya baktı . Alinin hırkası .

" Ben gayet iyi gördüm onu akşamdan kalma gibi durmuyor gece çok mu yorgundunuz " derken gözlerim açıldı .

Doruk ne diyordu böyle ?

" Doruk çık evimden " dedim bana bile psikopatça gelen sesimle .

Doruk mavi gözlerini üstüme dikti . Kırılmıştı  ..

Ama ben de kırılıyordum sürekli . Yaralarım iyileşmeden tekrar kanıyordu . Tekrar acıyordu .

Ben sadece güvenmek istiyordum . Anneme ihtiyacım vardı . Küçük bir kız değildim belki ama özlüyordum .

Gülen gözlerini özlüyordum en çok . Doruğunki gibi derin , masmavi gözleri vardı anneminde . 

Sanki her şey oyundu . Beni delirtmek için yaratılmış bir oyun . Evet başarılı olmuştuda . Dayanacak ayağa kalkacak gücüm yoktu  hiç tanımadığım insanlardan medet umuyordum .

Hayat gri renklerini sunuyordu önüme sürekli . Maviye , pembeye yer yoktu hayatımda ya simsiyahtı ya da gri .

Hiç bir zaman sevgiyi iliklerime kadar hissetmemiştim . Ne babamdan ne annemden .

Doruk farklı gelmişti . Kalbime dokunmuştu .

Doruk kolumdan tutuyordu .

" İyimisin ? "

" Ne fark eder ? Senin  umrunda mı ? Sen sadece kıskanıyorsun bu kadar . Benim ne hissettiğim kimin umrunda öyle değil mi ? Ben elde edilmek istenen oyuncağım sadece . Ama tebrikler herkes çok güzel oynuyor "

dedim ve kapıyı çarparak çıktım

Önce koştum koştum.. Düşünmeden .

Her şey neden berbat oluyordu ki NEDEN ?

Ne yaptım ki böyle oluyor ?

  Teyzemin evinin - Saray demek daha doğru olur - önüne gittim bahçedeki ağaçların arkasına oturdum görünmeyeceğim şekilde . Evi izledim balkondaki teyzemi .. Sürekli bir hareket vardı Ama annem yoktu hala . 

Uzaktan görsem bile yeterdi bana .

Ama bu boktan hayatta hiç bir şey istediğim gibi olmamıştı bu da olmadı göremedim hava kararırken ben hala ordaydım .Ne bekliyordumki annemin koşup boynuma sarılmasını mı ?

Umudumu da kaybedip eve doğru yol aldım . Yedek anahtarı bahçeden alıp kapıyı açtım . Işığı açmamla bir çift mavi bir çift siyah göz görmem bir oldu .

"Napıyorsunuz burda ya ?  "

"Asıl  sen nerdesin bu saate kadar ? "  konuşan Doruktu .

"Sanane Doruk merak etme kimseyle sevişmedim ."

"Daha ne kadar yüzüme vuracaksın ? "

"Gerektiği kadar ! "

Bu sefer Ali geldi yanıma .

"İstersen uyuyana kadar yanında kalabilirim " çok masumdu bu teklif ama yalnız kalmam gerekiyordu

"Teşekkür ederim her şey için ama gerek yok seni yeterince meşgul ettim "

" Hayır .. Yeterki sen meşgul et "

yüzümü aşağı eğdim . Belki aşkta kazanırdım ha ? Bu iyimser halğm gözlerimi yaşartıyordu !

Ben içeri geçerken Doruk çoktan gitmişti . Ali de tekrar tekrar sorup yalnız kalabileceğime ikna olduktan sonra çıktı .

Bende önce kahve yaptım kendime bir kaç yemek programı izledim sonra dizi sonra bulduğum bir film ..

Eskidendi her şeyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin