Wade x Peter
~tüm hakları Peter'ın müzik listesinde saklıdır~
*The manip i use as this book's cover has made by a very talented artist, @hystu01 (ig), you can find the original edit on her profile.*
Şöyle arada hikayeden bağımsız editler paylaşayım da gözlerimiz bayram etsin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Peter anlatacak mısın artık?" Harry sabırsızca konuştu.
Harry Alfred'i aradıktan ve herkes arabaya bindikten sonra eve gelen May Peter'ı arayıp nerede olduğunu sormuştu. Peter Harry'den kaçmak için eve gitmek zorunda olduğunu söylemişti ama Harry onunla gelip onu sıkıştırdığında konuşmayı kabul etmişti. Şu anda ikisi Peter'ın odasında May yemek hazırlarken, Harry Peter'ın konuşmasını bekliyordu.
"Tamam... hangisinden başlasam, ııh..."
Harry Peter'ın ranzasında oturmuş beklerken derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.
"Uhm, sanırım— sanırım ben hastalığımı buldum. Evet. Yani ilki bu evet. Şey, aleksitimi ve ona bağlı hafif bir m-mazoşistlik sanırım,"
Peter konuştukça geriliyordu.
"B-bu baya zormuş."
Harry ona anlayışla bakarken kendini zorladı.
"Nasıl anlatacağımı bilmiyorum ki."
Peter'ın sesi çatladı ve titredi. Harry onu zorlayıp bu hale getirmesinden dolayı kötü hissetti ve ayağa kalktı.
"Tamam, zaten ne olduğunu biliyorum. Yani daha önce biraz araştırma yapmıştım. Kendini böyle kötü hissedeceksen daha fazla konuşmana gerek yok."
Peter eğdiği başını kaldırdı.
"Araştırma mı yaptın?"
"En iyi arkadaşımın sorununu öğrenip yardımcı olmak istedim tabii ki. Bunların çıkacağını davranışlarından az çok tahmin etmiştim fakat sen de araştırdığına göre tedavisi olduğunu da görmüşsündür. Sana yardım etmeme izin ver. Her şeyi tek başına halletmen gerekmiyor."
Dedi ve Peter'a sarıldı. Peter'ın kolları öylece sallanırken mırıldandı.
"Şu duygusal terapileri falan mı diyorsun?"
"Aynen öyle. Olumlu sonuç alındığı söyleniyor ve May'in haberi olmadan bile bunu yapabiliriz."
"Biraz daha denesem?"
Harry kaşlarını çattı.
"Yani, bana biraz zaman ver. Artık bildiğime göre belki düzeltebilirim. Belki de gerek kalmaz."
"Nasıl istersen Pete. İstemediğin sürece sana yardım edemem zaten. Umarım daha iyi olur."
Peter derin bir nefes aldı ve Harry'nin kalktığı yere uzandı.
