BTS as your neigbours.

2. De dag dat alles veranderde

"Bliep, Bliep!"
"Ugh, de wekker". Ik stap uit mijn bed, kleed me aan en loop naar beneden. Mijn moeder, vader en oudere broer waren niet thuis. Ik open de koelkast en haal er een pak melk uit. Ik schenk de melk in een glas en drink het in één keer op. "Ahhh, lekker". Ik besluit om naar de woonkamer te gaan en wat tv te kijken. Na een tijd begon ik moe te worden en viel in slaap.

"Tringg"
Ik schrik wakker van de bel en spring overeind. Langzaam loop ik naar de deur om hem open te doen, maar wanneer ik de deur open doe sla ik hem gelijk weer dicht. "O MY FUCKING GOD!" Langzaam doe ik de deur weer open en zie de knapsten jongens die ik ooit heb gezien. Vlak voor mijn neus staan Jimin, Jungkook en Suga. Glimlachend staan ze voor mijn deur naar mijn geschokte gezicht te kijken. "So you already know who we are"?zegt Jimin lachend. Mijn hoofd knikkend beantwoord ik zijn vraag. "What..are you doing here"? Kan ik uitbrengen. "You didn't hear?"zegt Suga. "Huh, hear about what?". "So you don't know, okey well we are your new neigbours". En toen werd alles zwart voor mijn ogen.

"What should we do know"?
"I don't know, should we wake her up"?
"No are you stupid, then she will faint again!"
"Look, she is already waking up!"
"That's you fault Hoseok."
"That isn't my fault, you were screaming."
"Shut up both of you!"
Langzaam word ik wakker in een ander huis en kijk recht in het gezicht van Suga. "Boe!" Ik schrik, spring achteruit en bots tegen de muur aan. "Suga! Look what you did!"zegt Jimin boos. Hij loopt langzaam mijn kant op en trekt me omhoog. "Are you okey?"zegt hij. "Yes, t..t..thank you. "So you guys are really my new neigbours?"vraag ik. "Yes, we are!"antwoord Jin glimlachend. Ik begin te springen en ze kijken me verbaasd aan. Lachend zeg ik:"Sorry, I'm just so happy that you guys are my new neigbours!" Jhope loopt naar me toe en begint me mee te springen. Lachend kijkt de rest toe hoe Jhope en ik staan te gillen en te springen.

Na een tijdje daar te hebben doorgebracht besluit ik afscheid te nemen. Ondanks ik eigenlijk nooit meer naar huis zou willen gaan om voor altijd bij hun te kunnen wonen, maar toch zeg ik: "Boys, I should go home, I think my parents will Be worried." "It's okey, maby you can come tommorow again if you would like to?"zegt Jungkook. Ik knik en zwaaiend loop ik de deur uit naar mijn eigen huis.

S'avonds bel ik gelijk mijn vriendinnen op om hun morgen uit te nodigen voor een sleepover, maar ik zeg niet waarom.