BTS as your neigbours.

20. Sorry

Jimin's POV
Langzaam loop ik het huis weer binnen. Zo te zien ligt iedereen al te slapen, want er branden geen lichten. Zachtjes sluit ik de deur en sluip de trap op naar boven.

Als ik boven kom duik ik gelijk in bed en val in slaap.

De volgende ochtend word ik laat wakker. Iedereen heeft waarschijnlijk al ontbeten. Ik sta langzaam op uit bed en loop richting de badkamer. Ik neem een douche en loop dan weer richting mijn kamer. Ik loop naar mijn raam en open de gordijnen. De zon schijnt volop en er is een mooie blauwe licht. Wat me op valt is dat er in de moestuin waar Taehyung groente/fruit verbouwd al best veel plantjes en bomen staan. Ik dacht dat hij een grapje maakte toen hij zei: "Als we dalijk verhuizen en er is een tuin ga ik mijn eigen groentes verbouwen!" Ik grinnik. Er is alleen dit keer niemand te bekennen. Ik pak mijn telefoon en check of ik berichten heb in de groepsapp:

RM: "Jin en ik zijn dingen regelen voor het concert. We hebben Taehyung en Jhope naar de supermarkt gestuurd op eten voor vanavond te halen. We zijn rond avondeten wel weer terug. "
Ik: "Oke, zie je vanavond."

Waar zijn Yoongi-hyung en Jungkook?

Ik: "Hyung waar ben je?"
Suga: "Ik ben met Ilse."
Ik: "Oh oké. Veel plezier."

Wanneer ik Jungkook wil appen hoor ik een deur open gaan. Ik loop naar het raam en zie Jungkook naar buiten lopen. Hij loopt naar een bedje, gaat liggen en doet zijn oortjes in.

Ik loop naar de keuken en zie een briefje liggen
"In de koelkast ligt nog wat te eten. We hebben wat voor je bewaard. Hopelijk vult je maag hier van. We zien je vanavond. Xx Jin"

Ik trek de deur van de koelkast open en zien een schaal met fruit, verse sinaasappelsap en en krakers met filet américain liggen. Mijn maag knort al. Ik pak het gauw en ga ermee aan tafel zitten. Voordat ik het op eet bedank ik Jin en val dan aan.

Ik zet de borden in de vaatwasser en loop naar het raam. Ik zie Jungkook nog steeds liggen. De zon brandt best wel fel. Ik wil niet dat Jungkook verbrandt, want de laatste keer moest hij huilen als een baby. Ik moet lachen als ik eraan terug denk. Ik loop naar een kastje en open hem. Ik pak de zonnebrand en loop ermee naar buiten. Ik tik hem aan en hij kijkt geschrokken naar me. "Hier." Ik geef hem de zonnebrand en loop dan weer weg. "Dankje.." Hoor ik hem nog zacht zeggen.

Nadat we allemaal hebben gegeten ga ik naar boven. Voordat ik naar mijn kamer ga loop ik naar Suga's kamer. Ik klop en loop dan naar binnen. "Hey hyung." Zeg ik. "Wat is er Jiminie?" Ik wordt altijd blij als Yoongi me liedjes leert op zijn piano. "Wil je weer een liedje leren?" Ik knik. "Kom." Ik loop naar hem toe en ga naast hem zitten. "Welk liedje wil je leren?" Vraagt hij. "Mijn eigen nummer 'Serendipity'" Antwoord ik. "Ik wil tijdens het concert het liedje zingen en spelen voor de fans." Zeg ik. Yoongi knikt begint met spelen.

Na een tijdje weet ik de helft en vind ik het wel genoeg voor nu. "Volgende keer gaan we wel verder." Zegt Suga die ook merkt dat ik een beetje moe begin te worden. Ik knik en bedank hem en loop dan de kamer uit.

Als ik de deur van mijn kamer open doe gaat het licht daar ineens aan. Snel ga ik mijn kamer binnen en sluit de deur achter me. Dan zie ik Jungkook op mijn bed zitten. "Wat doe je hier Kookie?" Vraag ik. "Ga alsjeblieft zitten." Zegt hij tegen me. Ik besluit te gehoorzamen en gaan ook op het bed zitten. "Wat is er?" Vraag ik. Jungkook haalt diep adem. "Sorry." En begint dan te huilen. "Hyung..het..tt.spijt...me.." Ik weet niet zo goed wat ik moet doen dus sla mijn arm troostend om hem heen. Ik laat hem eerst maar uithuilen voordat ik er verder op in ga.

Langzaam haalt Jungkook weer adem en richt zich tot mij.
"Het spijt me voor alles. Ik wil niet dat je boos op me bent. Het spijt me ook zo erg voor wat er is gebeurt een paar jaar geleden. Ik was egoïstisch. Het spijt me dat ik Tessa leuk vindt. Ik probeer het zo erg om het niet te doen, maar ik vindt haar toch leuk. De manier hoe ze deukjes in haar wangen krijgt als ze lacht, hoe geschrokken ze kijkt als iemand van ons zonder shirt loopt en hoe gezellig ze is. Een tijdje geleden hadden we nog vaak ruzie allemaal, maar sinds zij er is zijn we allemaal een stuk vrolijker. Hyung wil je me alsjeblieft vergeven, want ik kan niet verder leven als je voor altijd boos op me bent. Het maakt me kapot. Vroeger waren we heel close, maar nu niet meer. En ik geef toe dat dat groot deels mijn schuld is. Dus kunnen we please weer vrienden worden zoals eerst?"

Mijn mond is al open gezakt van de woorden die zijn mond hebben verlaten. Ik ben geschrokken van zijn excuses, want die geeft hij niet vaak. Ik zie weer een paar tranen over Jungkook's wangen rollen.
"Kookie het spijt mij ook! Jij kan er niets aan doen dat je Tessa leuk vindt. Ik had ook niet altijd boos moeten worden. Ik had gewoon moeten luisteren in plaats van boos worden. Ik mis ook die tijden. En ja, ik vergeef het je."
Ik sla mijn armen om hem heen en samen huilen we.

Nadat we zijn uitgehuild verlaat Jungkook mijn kamer en ga ik languit op bed liggen. Als ik mijn ogen dicht wil doen gaat de deur open. "Morgen beginnen we met repeteren, dus dat betekent dat we je vroeg wakker maken." Zegt RM die zijn hoofd om het hoekje van de deur steekt. "Oké." Zeg ik. "Truste." Zegt hij en sluit dan de deur. Ik kijk op de klok en zie dat het 11 uur is. Ik doe mijn licht uit en draai me om.

Sorry dat het een beetje lang duurde, maar ik moest iets bedenken en dat lukte niet zo goed. Dus hopelijk vonden jullie het alsnog goed.
Xxx Dayna