BTS as your neigbours.

24. Unexpexted visitor

Toen ik me ogen opende en weer verblind werd door het licht zag ik dat Yoongi niet naast me lag. Ik denk terug aan gisteren en herinner me dat hij zei dat hij weer vroeg moest oefenen. Ik ga langzaam overheid zitten. Ik voel iets tegen mijn borst. Ik kijk en zie de kettingen die Yoongi me gister heeft gegeven. De gedachten daar aan maken me vrolijk. Gauw stap ik uit met en loop naar de badkamer.

Na gegeten te hebben zet ik mijn bord in de vaatwasser en loop dan richting de woonkamer. Op het moment dat ik wil gaan zitten gaat de bel. Wie kan dat zijn? Misschien is het Yoongi en is hij eerder klaar! Met een glimlach loop ik naar de voordeur, maar wanneer ik die open doe verdwijnt die. Voor ik besef dat er 3 mannen staan geeft er een mij een harde duw. Ik beland hard tegen een kast en zag op de grond. Mijn zicht verdwijnt een beetje en kan niet zien wie het zijn. Ze lopen alle 3 het huis in en verspreiden zich. "Jimin! Where are you?!" Schreeuwt er een. Jimin? Zijn ze hier voor Jimin? Waarom? Langzaam probeer ik overeind te komen. Wanneer ik dat die loopt er iemand mijn kant op en duwt me tegen de muur. "Where is he!?" Schreeuwt hij. Uit angst kan ik niet antwoorden. Hij geeft me dan een harde klap. Au. Ik breng mijn hand naar mijn wang. Dat doet pijn. "Answer me!" En hij geeft me opnieuw een duw. Snikkend zak ik in elkaar. Dan komen de andere 2 mannen. "There's Nobody here." Zegt een. De man voor mijn kreunt en grijpt naar zijn haar. "This stupid girl isn't listening to me!" Ze hij boos. Meerdere tranen lopen over mijn wangen. De man voor me kijkt me met een laatste boze blik aan en loopt dan met grote stappen de deur uit. De rest volgt. Ik kijk naar beneden en wacht tot ik geen voetstappen meer hoor. Dan stopt er ineens iemand met lopen en loopt mijn kant langzaam op. Mijn hart begint sneller te kloppen als hij vlak voor me staat. Ik wacht op het moment dat hij me een duw, een klap of een schop geeft, maar dat gebeurt niet. Langzaam haal ik mijn handen van mijn gezicht vandaan en kijk omhoog. Ik herken het gezicht ergens van maar mijn gedachtes kan ik niet op z'n plaats zetten. Langzaam bukt de man en steekt zijn hand naar me uit. Vol angst kijk in naar zijn hand, bang dat hij me gaat slaan. Dat gebeurt niet. Geduldig wacht hij. Ik besluit zijn hand te pakken. Hij trekt me overeind en kijkt me onderzoekend aan. "I'm not going to hurt, you silly girl." Zegt hij met een scheve lach. "Did he hurt you badly?" Ik kijk naar beneden, want hem aankijken durf ik echt niet. Hij legd dan zijn hand onder mijn kin en laat me hem aankijken. Hij staart beetje heel lang, maar ik durf er niets van te zeggen. "B are you coming?" Roept iemand dan. Hij schrikt op. "Coming mr. Wang!" Roept hij. "Get Some ice, that will help." Zegt hij. Hij laat mijn gezicht gauw los en rent de deur uit. Verbijsterd staar ik naar het raampje naast de deur en zie ze vertrekken. Ik zak opnieuw in elkaar en barst in tranen uit.

Ik weet hoelang ik hier heb zitten, maar waarschijnlijk erg lang, want ik hoor een auto de oprit oprijden. Voor ik het weet hoor ik ze alle 7 lachen en praten tot ze bij de deur komen. "Ilse, what are you doing?" Vraagt Taehyung. Ik kijk hem langzaam aan en ze schrikken alle 7 van mijn bloed doorlopen ogen van het huilen, van de schaafwonden en van de manier hoe ik omgekruld tegen de muur zit. "Ilse?" Yoongi duwt de members opzij om bij me te komen. "Babe! What happend?!" Hij zakt naast me neer en duwt me in zijn armen. De tranen beginnen weer te lopen en Yoongi wrijft troostend over mijn rug.

Yoongi had me meegenomen naar de badkamer om mijn schaafwonden schoon te
maken. Alleen voor hij dat deed duw hij hij zijn lippen tegen de mijne en sloeg zijn armen dicht om me heen. Toen liet hij me los en zag ik de pijn in zijn ogen. Zijn ogen waren waterig en ik legde mijn hand tegen zijn wang en wreef de traan weg. "It's okay." Zei ik. Hij knikte, maar wist dat ik loog. Ik ging zitten en Yoongi begon met het verzorgen van mijn wonden. "I'm sorry." Zei hij en bleef het zeggen. "Why are you saying sorry, it's not your fault." "I know but I'm responsable for you. And if I stayed here then this wouldn't have happend." Zegt hij. Ik vind het vreselijk dat Yoongi zich verantwoordlijk steld voor dit. Ik bedoel hoevaak moet ik nog zeggen dat het niet zijn schuld is. Na elke wond die hij schoongemaakt heeft laat hij kusje achter. Ik vind dat een erg lief gebaar. Na dat hij alles heeft gehad geeft hij me een asprine tegen de pijn. Dan pakt hij mijn hand en loopt samen met mij naar beneden.

Na alles verteld te hebben wilde Yoongi Jimin aanvallen, was iedereen geschrokken en geraakt. Na een tijdje had Jimin zich geëxcuseerd en had de kamer verlaten. Wat ik eigenlijk niet echt snapte was waarom ze Jimin zochten. En wie was mr. Wang? Maarja ik kon nu echt niet nadenken, dus besloot ik het hier bij te laten. Ik lach nogsteeds in Yoongi's armen en wilde daar nooit meer weg. Ondertussen hadden ze pizza besteld en waren ze dat gaan eten, want ja ze moet toch iets eten. Terwijl ik tegen Yoongi's schouder lag ben ik in geslaap gevallen toen hij strelend bij hand beet hield.

Ik voel ineens twee armen mij optillen. Ik ben te moe om mijn ogen open te doen, maar ik weet toch al dat het Yoongi is. Na een paar minuten opend hij de deur en legd me neer op het bed. Hij kruipt tegen me aan en slaat de deken om ons heen. "I love u." Fluisterd hij in mijn oor en slaat zijn arm om me heen. Ik voel zijn warmte en voel me veilig.

Midden in de nacht wordt ik wakker. Ik blijf maar nadenken over wat er was gebeurt. Het gene wat alleen echt in mijn hoofd zit is de man die mij hielp. B heette hij volgensmij. Ik probeer zijn gezicht te herinneren, maar dat lukt vaag. Ik kijk naast me en zie Yoongi diep in slaap. Langzaam kruip ik naar de rand van het bed en pak mijn telefoon. Als ik die aandoe geeft het ding niet normaal veel licht. Ik wil Yoongi niet wakker maken dus besluit naar beneden te gaan. Ik stap zachtjes het bed uit. En pak het vestje van de stoel en sluip de kamer uit. Ik draai me nog een laatste keer om naar Yoongi, maar die slaapt gelukkig nog. Zachtjes sluit ik de deur achter me.

Ik ga op de bank in de woonkamer zitten en doe mijn telefoon aan. Ik check al mijn berichtjes en vertel mijn ouders dat het goed met me gaat. Ik vertel ze niet over vandaag, want dan maken ze zich alleen maar zorgen en dat hoeft niet. Ik open mijn Instagram en scroll een beetje naar beneden. Dan laat ik mijn telefoon van schrik vallen. Gauw pak ik hem weer en kijk ik nog eens goed naar de foto. Is dat B? En jahoor dat is B. Ik kijk naar zijn naam en schrik me dan nog rotter. BamBam! Zoveel vragen komen ineens in me op. Ik besluit hem te dmen.

Ik: "Are you B?

Na een paar minuten reageert hij nogsteeds niet en besluit maar wat anders te doen. Hij reageert was later wel. Op dat moment stuurt hij een berichtje.

BamBam: "Who is this?"
Ik: "The girl from today, you guys broken in here. Remember?"
BamBam: "Oh shit...Yes, what is it?"
Ik: "oh...just....nothing."

Gauw verlaat ik het gesprek voor ik helemaal panisch wordt. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Een van de jongens die hier heeft ingebroken is BamBam. Gelukkig was hij niet zo als die andere jongen, maar alsnog. Ik grijp naar mijn hoofd. Er is vandaag te veel gebeurt. Ik kan nu niet helder nadenken. Ik moet mijn hoofd echt even leegmaken. Ik ga maar is luisteren naar 'Love Yourself Answer'.

Yoongi's POV
Ik draai me om in mijn bed. Ik zoek met mijn hand naar Ilse. Alleen voel ik haar niet, maar een lege plek. Gelijk open ik mijn ogen. Ze is weg. Zijn die mannen terug gekomen? Hebben ze haar ontvoerd? Ik spring uit bed en haast de kamer uit. Ik sprint de trap af als ik ineens licht zie branden in de woonkamer. Langzaam sluip er daar naar toe. Ik kijk om het hoekje en haal dan opgelucht adem. Ilse ligt daar slapend. Rustig loop ik haar kant op. Als ik vlak voor haar neus sta zie ik hoe schattig ze eigenlijk slaapt. Ze ligt daar met haar oortjes in en rust met haar hoofd op het uiteinde van de bank. Het is laat en ze ligt daar niet zo comfortabel. Ik buig me naar toe en til haar voorzichtig op. "Babe, you scared me." Zeg ik zacht tegen haar. "I...I'm sorry." Zegt ze slapend. Grinnikend loop ik met haar terug naar boven. Ik leg haar neer en doe haar oortjes uit. Ik pak haar telefoon en zie dat ze 'Seesaw' aan het luisteren was. Glimlachend loop ik naar de andere kant van het bed en stap in. Precies wanneer ik leg kruipt Ilse tegen me aan. "I love u." Zegt ze slaperig. Ik druk een kus tegen haar hoofd en zeg: "I love you to."

Duurde weer lang😂😂
Hope you enjoyed❤️
3Havo is drukk😅
Ps: Kijk Meteor garden!!
Xxx Dayna