"ကိုယ္မေတာင္းပန္ေတာ့ဘူး ကေလး!"
"..............."
Kyungsoo ဘာစကားမွ ခြန္းတံု႔မျပန္ေတာ့ပဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚ၌ ပစ္ခ်ထားေသာ အက်ႌေလးကို ေကာက္၀တ္ျပီး ထိုလူၾကီးအား ေက်ာေပးကာ ထိုင္ေနမိပါသည္။
ေတာင္းပန္စရာမလိုပါဘူး ဒီအျဖစ္အပ်က္က လူၾကီးတဖက္သတ္အမွားမွ မဟုတ္တာ သူကိုယ္တိုင္လည္း သာယာခ့ဲမိတာပဲ
"ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္ ခ်စ္လြန္းလို႔ အခုလိုစိတ္မထိန္းႏိုင္ျဖစ္သြားခ့ဲရတာပါ အ့ဲဒီအတြက္ မင္းကိုကိုယ္..!!!"
"ရတယ္ ခင္မ်ားတာ၀န္ယူစရာ မလိုပါဘူး"
"မဟုတ္တာ မင္းကိုကိုယ္....."
"ရပါတယ္ Kim kai shi က်ြန္ေတာ္က မိန္းကေလးမွမဟုတ္တာ ဗိုက္မၾကီးႏိုင္ပါဘူး"
"မဟုတ္ေသးဘူး ကေလးရယ္....ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္"
"sorry! ညက အျဖစ္အပ်က္ကို ေမ့လိုက္ပါေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း အ့ဲဒီလိုလုပ္မွာမလို႔"
ေျပာျပီး ဟိုလူၾကီးကို တခ်က္မွ လွည့္မၾကည့္ပဲ ထားခ့ဲလိုက္ပါေတာ႔သည္။
အ႔ဲလူၾကီးလို ဘာမွမက္ေမာစရာမရိွလူက သူ႕ကို လက္ထပ္မယ္ ဟုတ္လား?
ဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ.... ဂုဏ္ေတြေငြေတြ မက္လြန္းတ့ဲအေမ ဒီလူၾကီးကို အိမ္ေခၚသြားၾကည့္ပါလား တခါတည္း ေသြးတက္သြားမွာ အေသအခ်ာပင္ ျပီးေတာ့....ျပီးေတာ့....ဒီလူၾကီးနဲ႔ ဘ၀တစ္ခုထူေထာင္ဖို႔ Kyungsoo စိတ္မကူးရဲဘူး.....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ေနာက္ေန႔ ေနာက္ေန႔ေတြလည္း ဟိုလူၾကီးက ေတြ႕ဖို႔ၾကိဳးစားေပမ့ဲ kyungsoo လက္မခံမိ ေရွာင္တိမ္းျပီးေတာ့သာ ေန,ေနခ႔ဲပါသည္။
လူၾကီးနဲ႔ မွားယြင္းခ့ဲျပီး ဆယ္ရက္ျပည့္တ့ဲေန႔ ယန္းဟိုျပန္လာေတာ့မယ္ဆိုလို႔ ကုန္တိုက္မွာ လိုအပ္တာေတြ၀ယ္ဖို႔ ထြက္လာခ့ဲပါတယ္
လိုအပ္တာေတြ၀ယ္ျပီး ျပန္လာေတာ့ လက္ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ အထုတ္အပိုးေတြကအျပည့္
"kyungsoo!"
အေနာက္မွ ဟိုလူၾကီးအသံေၾကာင့္ လွည့္မၾကည့္ပဲ သူ႔ ေျခလွမ္းတို႔ကိုသာ အရိွန္တင္လိုက္ပါတယ္
BẠN ĐANG ĐỌC
မခ်စ္ဖူး မေျပာပါနဲ႔(Xiuchenမချစ်ဖူး မပြောပါနဲ့ ,,Dika)Z+U(COℳPℓξፐξD)
FanfictionFbမွာ တင္ခ့ဲတ့ဲficေလး edit နည္းနည္းျပန္လုပ္ထားပါတယ္ xiuchen (normal) kaisoo, dika (yaoi)
