မခ်စ္ဖူး မေျပာပါနဲ႔(Xiuchenမချစ်ဖူး မပြောပါနဲ့ ,,Dika)Z+U(COℳPℓξፐξD)

မခ်စ္ဖူး မေျပာပါနဲ႔ (15)(Z+U)

"ဟိုလူၾကီး...! Kim kai shi.."

ေပ်ာက္သြားသည့္ လူၾကီးကိုေတြ႕ေတာ့ Kyungsooမွာ  ထိုင္ေနရာက ထပဲထရေတာ့မလို မတ္တတ္ပဲ ရပ္ရေတာ့မလို ကေယာင္ကတမ္း အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားျဖစ္သြားခ႔ဲရပါသည္။

"ရတယ္! ရတယ္ ထိုင္ပါ Kim Kyungsoo! ေနသာသလိုေနပါ"

အိမ္ေပၚထပ္က ဆင္းလာတ့ဲလူၾကီးက ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ထိုင္ခံုမွာ ေျခကလိန္ခ်ိတ္ ၀င္ထိုင္ျပီး ႏႈတ္ခမ္းထက္မွာေတာ့ နားမလည္ႏိုင္သည့္ ခပ္မ့ဲမ့ဲအျပံဳးတစ္ခုကို ဆင္ျမန္းထားျပန္ပါေသးသည္။

Kyungsoo ကိုယ့္မ်က္စိကိုယ္မယုံႏိုင္ လြန္ခ့ဲတ့ဲ ႏွစ္လခြဲ သုံးလေလာက္ကအထိ Kim Kaiဆိုတ့ဲလူၾကီးကို သူသိခ့ဲတာက သာမန္ေဆာက္လုပ္ေရး အလုပ္ၾကမ္းသမားအျဖစ္ႏွင့္သာ

ယခု မ်က္စိေရွ႕မွာ ေတြ႕ေနရသည့္ လူၾကီးကေတာ့ အသားေရာင္ အေနာက္တိုင္းsuitႏွင္႔ အထက္တန္းက်က် သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ smartက်ေနတ့ဲ လူၾကီး

တခ်ိန္တုန္းက နဖူးေပၚ၀ဲက်ေနခ့ဲေသာ နီက်င္က်င္ မြဲေျခာက္ေျခာက္ဆံပင္တို႔သည္လည္း ယခုေတာ့ ေခါင္းလိမ္းဆီတို႔ျဖင့္ ရႊဲနစ္ေနျပီး မည္းနက္စိုေျပ ပုံစံက်နစြာ အေနာက္သို႔ ျဖီးသင္လွန္တင္ထားပါသည္။

ေနာက္ျပီး တခ်ိန္တုန္းက ေနေလာင္ေလေလာင္ဒဏ္တို႔ျဖင့္ ခပ္မြဲမြဲ ညိဳညစ္ညစ္ အသားအရည္တို႔သည္လည္း ယခုေတာ့ စိုေျပႏူးည့ံျပီး ေခ်ာေမြ႕ႏုညက္ေနျပန္ပါသည္။

မုတ္ဆိတ္ေမႊး ပါးသိုင္းေမႊးတို႔ျဖင့္ ညွင္းသိုးသိုး ညွင္းစုတ္စုတ္ျဖစ္ခ့ဲတ့ဲ လူၾကီးက ယခုေတာ့ ပါးျပင္ေပၚမွာ စိမ္းဖန္႔ဖန္႔ ေမြးညင္းစိမ္းေလးမ်ားသာ

အၿမဲတမ္း ေခ်ြးေစာ္ဂ်ီးေစာ္ေတြနဲ႔ နံေစာ္နံေဟာင္ေနခ့ဲတ့ဲ လူၾကီးက ယခုေတာ့ တန္ဖုိးၾကီး ေရေမႊးနံ႔တို႔နဲ႔ ေမႊးၾကိဳင္လတ္ဆတ္လို႔ ေနပါတယ္

နတ္ေရကန္ထဲက တက္လာတာလား?

ထီပဲေပါက္လို႔လား?

ဒါမွမဟုတ္ အေမြရတာလား?

ဒါမွမဟုတ္....

ဒါမွမဟုတ္....