Runaway Bride

Chapter 4

"Oh? Ang aga mo ata?" salubong ni Nay Rosi sa'kin nang makauwi ako. "Naligo ka." sabi niya nang mapansing basa ako.

"May gago doon Nay," sagot ko. I'm so pissed off.

"Gago? Sinong gago? Nasan sila Boy?" nag-aalalang tanong niya. "Magbihis ka na baka sipunin ka pa." she then get the towel.

I went to my room and change. Nakakainis talaga! The nerve of that guy! Pagkatapos kong magbihis ay naghalungkat ako sa mga gamit ko. I have a message from my friend Tina asking kung kumusta ako. Hindi alam ng ibang kaibigan kung nasaan ako dahil hindi ko sinabi. Si Tina lang and I know she won't tell anyone where I am.

I should really get a husband right now or else I'm gonna die. Knowing my parents they would actually find me here in no time. Baka mamaya o bukas nandito na sila.

Is that only option I have? To marry that jerk? Nakakainis ang dating nun e. I can't even breathe the same air with him. Ganun ako kainis.

Pero kung ganun naman ang set-up namin, it's impossible to fall in love with him and I can easily get a divorce paper because we really don't love each other. Right!

Hmmmm..... I smiled at that thought.

"Nay!" masaya akong lumapit kay Nay Rosi na nagpapakain ng baboy.

"I want to marry that jerk." Sabi ko.

Napahinto naman siya sa ginagawa niya at tinitigan ako.

Ilang minuto na ang nakalipas pero hindi parin siya kumukurap.

"Nay!" sigaw ko.

"Haay! Naku! Tong batang to oh ang daming kalokohan!"

Ano? Kalokohan? Eh kung hindi lang din sana sa kalokohan ng mga magulang ko e. Napasimangot ako.

"Nay. Seryoso po ako."

Tinitigan niya ulit ako at inilingan.

Mali ba? Ano bang dapat kong gawin?
Ugh! Marrying that jerk is the only way I know. Kaya kailangan ko siyang kausapin!

Iniwan ko na si Nanay at bumalik sa ilog.

"Witwiw! Bumalik si Miss Byutipol oh!" sabi nung Tonyo.
Napalingon naman si Sunog sa'kin at ngumisi.

"Can I talk to you?" I asked.

Mas lalong lumaki ang ngisi niya and it makes my blood boil. I want to rip that smirk from his face.

"Sure. Tungkol san ba?" sabi niya at lumapit sa'kin.

Bahagya naman akong napaatras. Why do this man smells so good?
Ugh! Nagawa ko pang purihin.

"Marry me." I said looking intently into his eyes.

Ngumisi na naman siya and that smirk turned into laugh.

"Ito na nga ba ang sinasabi ko e, bibigay karin sa kagwapuhan kong taglay!"

What? Ang hangin naman ng lalaking 'to. "Excuse me? Yuck!" sabi ko.

Natawa lang siya sa reaksyon ko at lumakad papalapit sa'kin. Inilapit niya ang mukha sa'kin...
My heart is beating so fast right now pero di ako nagpatinag. Gusto ko siyang itulak pero hindi ko ginawa.

"At bakit mo ako gustong maging asawa kung hindi ka tinamaan sa'kin?" he said that line still, with a smirk on his face.

Tinulak ko siya sa dibdib gamit ang hintuturo ko.

"Because I need you."

Mas lalo siyang ngumisi dahil sa sagot ko. Did he misunderstood what I've said?

"Marry me and you'll have money." I continued.

He chuckled and crossed his arms.

"Mukha ba akong mukhang pera sa'yo, Miss?" tanong niya.

Is it just me or ewan pero kahit nakangisi siya I know that he doesn't like what he heard from me. Did I offend him?

"No but that is the only thing I can give to you, Mister." I answered.
Tinitigan niya ako sa mga mata. There's no turning back, Shane.

"Pasensya ka na binibini pero ayoko." Tinalikuran niya ako at aalis na sana pero nagsalita ako.

"How much do you need? Anong kailangan mo, ibibigay ko just marry me." Hinarap niya ako at tinaasan ako ng kilay.

"You're so desperate to marry me, Miss? Did you fall hard?" he said while smirking.

"I tell you, you're not my type. I just need to marry someone right now and I choose you." seryosong saad ko sa kanya nakacrossed arms din.

"Do you think ganun lang kadali ang iniisip mo? Anong tingin mo sa pag-aasawa? Isda? Na pwede kang bumingwit lang dyan para maging asawa?" he looks serious now.

I know his point. I'm not stupid. At nandun din naman ako sa sitwasyon kung saan ginagawa nilang laro ang pag-aasawa. Sana ganyan din yung naiisip ng mga magulang ko.

"I know." I chuckled on my own stupidity. I look pathetic and desperate. "I'm sorry to bother you. I'll just go and find someone else." Sabi ko at umalis.

I wanna cry right now! That feeling na nireject ka. Ngayon ko lang naramdaman 'to kasi ngayon lang naman ako nareject. Damn it!

ACIS

Tinanaw ko ang papalayong bulto ng babaeng yun.
Nawala ang ngisi ko sa mga labi at napailing.
Bakit siya ganun kadesperada? She offered money or even offered to give everything just to marry her.

Napatingin ako sa naliligong si Maria at Boy. Nilapitan ko sila.
Curious ako sa babaeng yun.

"Maria. Boy." Pagtatawag ko sa pansin nila.

Sabay naman silang lumingon at lumapit sa'kin. "Kuya Acis."

"May tanong ako sa inyo." Sabi ko.

Nagkatinginan naman silang dalawa.

"Siya po si Shanella Marquez. Mayaman po siya. At tsaka lumayas po siya sa kanila. Tumakas po siya sa kasal niya kasi ang sabi niya ayaw niya raw makasal sa lalaking manloloko saka arrange marriage daw po yun." Dirediretsong sabi ni Maria.

Wala pa naman akong tinatanong ah. Napakamot nalang ako sa batok ko at magsasalita na sana nang unahan ako ni Boy.

"Kinausap ka po ba niya na gusto ka niyang pakasalan? Ang sabi niya kasi kailangan niya raw magpakasal para hindi na siya makasal sa lalaking inarrange sa kanya na niloko naman siya. Kaya siya lumapit sa'yo kasi sinabi namin na ikaw ang bagay na maging asawa niya kasi nasayo na ang lahat, kuya." He said it like he did something right.

"Ikaw lang kasi ang kilala naming mapapagkatiwalaan dito sa baryo natin Kuya. Kaya Kuya sana matulungan mo si Ate Shane kasi kawawa naman siya kung dun siya mapupunta sa manloloko. At Kuya bagay naman kayo e." sabi ni Maria sabay ngiti.

Napailing nalang ako saka ginulo ang buhok ng dalawang bata. Ang dami nilang alam.

"Boss! May tawag po ka'yo!" sigaw ni Tonyo.

Lumapit naman ako sa kanya at kinuha ang cellphone.

"Hello?" sagot ko.

"Francis."