UMUT 1: Ölümün Getirdikleri!

Son gün

Umarım bu bölümü seversiniz.

Barış yatakta üzerime böylesine çökmüşken kendimi hiç rahat hissetmiyordum. Biri gelmeliydi ve beni bu durumdan kurtarmalıydı. Barış ile açılan kapının sesi ile irkilip kapıya doğru baktığımızda Selim'i görmeyi beklemiyordum.
Bize şaşkın şaşkın bakarken fırsattan istifade kendimi bu durumdan kurtarıp yanına gitmek için yatakta doğrul doğumda,Selim beni dinlemeye tenezzül etmeden hemen dışarı çıkmıştı.
Arkasından gitmek için Barış'ı biraz ittirdim.
Ben yataktan kalkıp bir hışımla Selim'in yanına gitmek için tam bir adım daha atacaktım ki Barış ayağa kalkmış bileğimi sertçe kavramış ve beni kendine çekmişti.

Beni kendine kilitlemişti.

Etrafıma tıpkı bir ahtapot gibi kollarını dolamıştı,kurtulmak kolay olmayacaktı kollarını üzerimden savuşturmak için bir hamle yaptığımda beni daha da kendine kilitledi.

"Bırak beni."

"Kumsal arkasından gitme saçma sapan naz yapıyor işte ne olacak bizi kıskanıyor."

"Ya bırak!belki  senin için önemli olmaya bilir Barış Bey  ama benim için Selim çok önemli duydun mu?beni çok!"

Sert bir hamle ile bedenini bedenime kenetlediği kollarından kurtuldum. Bir hışıml odadan çıktım ve hızla merdivenlerden indim,Selim hala bahçedeydi hızlı adımlarla yanına gittim. Kolunu tuttum ve onu bana bakmaya zorladım.

"Selim!"gözlerimin içine uzun süre baktıktan sonra

"Selim! Selim! Ne var Kumsal ne istesemde bir şey diyemem o herif senin kocan oluyor! Kafayı yiyeceğim" diye bağırırken arkasında duran arabaya bir tane geçirdi.

"Tamam sakin ol biz bir şey yapmıyorduk. Ayağım kaydı yatağa düştük o adamı sevmediğimi biliyorsun ama durum farklı bundan sonra ben onunla yaşayacağım!"bana uzun süre baktıktan sonra;

"Kumsal ne çabuk pes ettin ben seni tanıyamıyorum."

"Tanımayacak bir şey yok mecburum!"

Ona bakmadan arkamı dönüp gittim. Evden içeri girdiğimde saat 12:23'tü ve ben çok acıkmıştım.

"Barış ! Barış"

"Mutfaktayım."mutfaktan içeriye girdiğimde masaya oturmuş ve elindeki telefona bakıyordu.

"Barış ben çok acıktım."bana uzun bir süre bakıp muzipçe sırıttığında "ne var" dercesine ona baktığımda

"Ben de acıktım aslında ne yapsak."ben yemek falan yapamazdım ama aklıma harika bir fikir gelmişti. Meltem Ablayı benim ile birlikte bu eve taşınmaya ikna etmeliydim eğer bizim eve gidersek hem yemek yerdik hem de ben Meltem Ablayı ikna ederdim.

"Bize gidelim mi? Ben Meltem Abla ile de konuşacağım zaten."

"Tamam olur hadi ben seni arabada bekliyorum."onu ikiletmeden yukarıdan çantamı montumu ve telefonu aldım. Evin kapısını hızla kapattım,bahçe de biraz ilerledim ve geniş kapıdan çıkıp arabaya bindim. Ben biner binmez Barış arabayı çalıştırdı ve yola koyulduk.

"Sen Meltem Abla ile ne konuşacaksın?evet Kumsal şimdi ne söyliyecektin ya izin vermezse sonuçta onun eviydi.

" Şeyy..."

"Ney.."

"Şimdi biz evleneceğiz ve bu evde yani böyle yemek falan yapacak birilerine ihtiyaç var ben de o yüzden Meltem Ablayı buraya getirelim diyecektim."

"Annenler ne yapacak?"

"Annemler birilerini bulurlar."

"Ben zaten ayarladım yani Meltem Abla'nın gelmesine gerek yok."

"Hayır ben Meltem Ablayı istiyorum Barış."

"Tamam sen nasıl istersen öyle olsun."ben camdan bakmaya devam ettiğimde Barış kendi kendine kikirdeyip duruyordu.
Ona döndüğümde.

"Bunların hepsini benimle yalnız kalmamak için yapıyorsun değil mi?"saçmalamasındı tabiki bunları onunla yalnız kalmamak için yapıyordum.

"Hayır canım ne alakası var."o hala gülmeye devam ederken eve çoktan gelmiştik.Bahçeden içeri girdiğimizde ben hızla arabadan indim. Barış da arkamdan şoföre anahtarı verip peşimden geldi.
Kapıyı çaldığımda kapıyı bize Selin açtı.

"Selin" ona şaşkın şaşkın bakarken bana sarıldı.

"Kumsal iyi ki geldiniz ya annemlerde hala gelmediler Buğra ile sıkıntıdan patladık film izliyoruz."

"Meltem Abla nerede o da annemlerin yanında eğer o gitmeseydi ben gidecektim. Yazık benim uğuruma kendini feda etti."

Barış arkamdan bit kahkaha patlatıp içeri girdi ve Buğra'nın yanına gidip koltuğa kuruldu Selin ile bizde içeri  girip onların yanına gittiğimizde;

"Ooo çifte kumrular naber,oh ya adamlara bak yarın evlenip kavuşuyorlar."

Buğra'ya "saçmalama" bakışları attıktan sonra Barış'ın bana kolunu atmasıyla koltuğa iyice yayıldım  ve zil çaldı. Selin gidip kapıya baktığında içeriye Selim'in sesi doldu;

"Ne yapıyorsunuz ya?

Onu gerçekten anlamış değildim az önce benimle kavga etmişti ayrıca bu triplerde neydi böyle beni önceden bu kadar kıskanmazdı ama Barış hayatıma girdikten sonra Selim iyice değişmişti. 

Salona girip Barış'ın omuzumdaki koluna dikdik bakınca bende biraz yana kayarak Barış'ın kolunu omuzumdan çektim. Barış bana '' ne oluyor'' deresine bakınca onu umursamadan koltukta biraz daha yana kaydım. Zil tekrar çaldığında Selin kapıya doğru giderken aynı zamanda huysuzca sesler çıkartıyordu. 

Selin kapıyı açmış olacak ki Barış'ın annesi Hülya Teyze içeriye girip sesli bir şekilde;

"Getirin bakayım şunları evet onları da buraya koyun o gelinlikler üst kattaki odaya."

Barış'a "neler oluyor?" diye sorduğumda bana "bilmiyorum" der gibi baktı.

İkimiz de hemen kalkıp Hülya Teyzeyle annemin yanına gittiğimizde