Kitap

3.bölüm

Lizz masadaki konuğa hem saygıyla hemde acıyarak bir bakış attıktan sonra çorba servisine başladı
"Biraz daha istermisiniz bay Brandon "
"Lütfen Lizz "diyerek başıyla onayladı adam.
İştahla tabağındaki çorbadan bir yudum aldı.
"Mmmm"
"Lizz ellerine sağlık harika olmuş "dedi telaşlı kadını onure etmek için
"Afiyet olsun Bay Brandon "
"Casi yaptı bu konuda çok marifetlidir "
"Casi... mi ?"
"İlginç bir isim " diye gülümsedi
"Yoo efendim asıl ismim Casandra ama annemler "Casi" diye çağırır "diye söze karıştı genç kız, adamda ustaca bir hamle yaparak genç kızı konuşturmak istemişti , gözyaslarını gördüğünden beridir genç kız dağılmış görünüyordu,
haksızda sayılmazdı.
Casandra ilk kez bir erkeğin ağladığını görüyordu zaten hayatındaki erkek sayısıda bir elin beş parmağını geçmezdi ya...

" Brandon; gülerken gözlerinin içininde güldüğü genç kıza hayran hayran baktı ..ne kadar hayat doluydu?
Adamı dakikalar içinde binbir çeşit ruh haline sokmuş en önemlisi şefkatle yaklaşmıstı.

Brandon; karısının kaybolmasından sonra ilk kez bir kadına farklı gözle bakmıştı, beğeni , benzerlik ve özlemle belkide bu duyguları genc kızın karısına olan benzerliğinden dolayı hissetmişti...

"Yahniden istermisiniz" diye bir kac kez soran kadının sorusunu daldıgı düşüncelerden duymamış bu durum kadının iyice telaslanmasına sebeb olmustu..

"Bay Brandon iyimisin efendim "
" Ahhh Lizz pardon bugün çok yoruldum acısı simdi çıkıyor galiba" diyerek kaçamak bir cevap verdi.
"Hanımlar sizi korkutmak istemem ama elimizi çabuk tutmazsak sanırım burada mahsur kalacağız .
"ben Alex'e bakayım hayvanların bakımını bitirdiyse, hemen yola çıkalım "diyerek
kulübeden dışarı çıktı.
Üç kadında aceleyle masayı toparlayıp hazırlanmaya başladılar..

İşlerini bitirip yola koyulduklarında kuzeyden gelen kuvvetli fırtınanın habercisi siyah bulutlarda onlara eşlik etmeye başlamıştı...

Ilk sessizliği 'Nessie' bozdu..usulca ablasına eğilerek
"Casi..! Ne oldu kuzum sen çok durgunsun?"..ablası dalgınca cevapladı
"Buraları çok özleyecegim"

"Saçmalama Casi..!"

"Sürgüne gitmiyoruz, gittigimiz yer bir malikane buranın bin katı büyüklükte hemde, çok heyecanlıyım acaba kendime ait bir odam olurmu ? diye hülyalara dalmıstı"

"Nessie.!"

" Senin sorunun ne biliyormusun ?"

Kendisine soruşturan bakışlarla bakan kardeşine kızgınca

"Kuş kadar beyninin olması"

Kızların bu sevimli atışmalarını annesi ve dük de duymuş..Lizz ikisinide uyarır şekilde öksürmüştü..

Brandon; ise nezaketen güldüğünü belli etmek istememiş başını arabanın camından dışarıya yöneltip..

Ortamı rahatlatmak için öylesine bir konuşma ortamı yaratmak için en kücük kıza sorular sormaya başlamıştı.

"Nessie köy hayatından pek hoşlanmıyorsun anlaşılan "

Genç kız utancından kıpkırmızı olmuş birhalde başını öne eğmiş sessiz kalmıştı..
Dükün sorusuna Casandra cevap verdi..

"Aslında efendim,
. Nessie çok aykırı biridir, o kızlarında, erkek çocuklar gibi okuması gerektiğini savunuyor ve buralarıda o yüzden istemiyor nede olsa ülkenin güneyi kuzeye göre daha medeni "

Brandon kızlardaki cesarete hayran bir şekilde tebessüm ederek genç kıza karşılık verdi .

"Aslında pekde yanlış düşünmüyor, herkesin istedigi eğitimi almaya hakkı var, lakin ülkede bu tür işler bürokratik nedenlerle ağır işliyor,sana sevindirici bir haber vereyim."
"Nessie " diyerek anlatmaya devam etti
  "Lordlar kamarasından Welswork dük'ü Sr. Jared Welsink bu konuda bir istekde bulundu en kısa sürede bir gelişme olabilir istersen senide haberdar ederim ne dersin?" diyerek.
muzipce göz kırptı
Genç kız heyecanlanarak

" Gercekten mi efendim?"diye adama hayranlıkla baktı

"Bu ülkede kadınlarıda hatırlayıp savunan birilerinin olması ne güzel "
diyerek neşelendi.

Bayan Lizz küçük kızının densizliklerinden bıkıp usanmış ama bir çözüm bulamamıştı, her defasında uyarmaktan da bıkmıştı.
" Ahh Nessie..! herdefasında yıkıp döktüğün gafları toparlamaktan bıktım "

"Sen ne zaman akıllanacaksın?"
Diye şikayet ederken
Dük yaşlı kadının sakinleşmesi için
"Lizz lütfen rahat ol ,ben yabancı sayılmam biz kocaman bir aile olduk " dedi
Bu sözler dudaklarından dökülürken,karısına benzeyen genç kıza dikkatlice baktı.

" Benim yanımda kızları rahat bırak, ikide bir ikaz etmene gerek yok " dedi ve sessizleşti.
Kalbinin ritmi genç kıza bakınca hızlanıyordu.
" Ama nasıl olur efendim saygısızlık yapmasınlar"

"Hadi..! Kimsenin saygısızlık yaptığı falan yok "

"Öyle birşey de olmaz merak etme , kızların gayet kibar hanımefendiler ve de cesur "
"Öyle değilmi hanımlar ...?"

Diyerek
genç kızlara muzipce bakıp gözkırptı ...ikiside neşeli gülümsemeyle cevap verdiler..

Aralarında gizli bir antlaşma yapılmış gibi kaynaşıp anlaşmışlardı..