Beni Aşka İnandır (G.S.A serisi 4) Tamamlandı -Düzenleniyor-

27. Rüya'm

Keyifli okumalar okurcanlarım

Bölüm arası kısa şiir çok pek tatlı 🍬 olan dileginkitaplari 'a aittir. Kendisini Wattpadce pek seviyoruz ❤️ Teşekkür ederim canım.

...

Fatih dişlerini sıkarken öne doğru bir adım attığında Aslı kolundan tuttu. Kızlar Derya'yı parçalamak için öne çıktıklarında ise babalarının sesiyle durmuşlardı. "Olduğunuz yerde kalın!"

Karahan, Rüzgar'ı düşündüğü için bir girişimde bulamadı ama dişlerini biraz daha sıkarsa kırılacaktı. Derya yerinden bir milim bile kımıldamamıştı. Çenesi havada burnu yere düşse almayacak havasını sürdürüyordu.

"Seni buraya kızını gör diye getirmedik. Biliyorum ki senin için çocukların hiçbir şey ifade etmiyor," dedi Rüzgar. "Dedem seni görmek istediği için buradasın. Geldiğin yere geri döneceksin. Vicdanın olmadığını da biliyorum ama ben insanım, sen değil! Cenazeye geldiğini sanman senin için çok acı olmalı Derya. Hare iyileşiyor ve sonunda ne olacak biliyor musun? Senin bir türlü sahip olamadığın adama baba diyecek. Kocaman bir ailesi var ne kadar mutlu bilmiyorsun. Bir anda dört kardeşi daha oldu. Ve bir baba! Senin bize vermediğin ne varsa biz şimdi sahibiz. Bana çevirdiğin o sert bakışların altında yatan kıskançlığı görebilecek kadar tanıyorum seni. Sen kaybettin! Her şeyini kaybettin. İlk defa yaptığın bi şeye kızamadım. Çevirdiğin dolaplar sayesinde Hare'yi ne kadar mutlu ettiğini bilemezsin. Kardeşleri onu öyle çok seviyor ki, ben onlara bakınca utanıyorum. Ben hiç sevmemişim kardeşimi. Onu da öğrendim. Artık, sana inat sevmeyi biliyorum. Ah unutmadan," dedi Rüzgar başıyla Fatih'i işaret etti. "O evlendi, damadın ile tanış."

Derya kısık gözlerini kendini öldürecek gibi bakan Fatih'e çevirdi.

"Kocası onu çok seviyor ama sen bunu bilemezsin. Sen hiç sevilmedin ki, babam senden nefret ederdi."

"Sadece sevilmek yetmez!" dedi Derya. "Seni sevmeyen bir kadına dayanamazsın," diye ekledi Fatih'in gözlerine bakarak.

"Sen sevmeyi biliyor musun ki Hare hakkında yorum yapıyorsun?" Başını yukarı kaldırdı Fatih. Sert bakışlarını çekmedi Derya dan.

"Senin kızın olabilir ama o sana hiç benzemiyor. Belki biraz sevseydin biraz ilgi gösterseydin ne demek istediğimi anlardın. Karım hakkında tek kelime daha edersen seni elimden kimse alamaz!"

Tek kaşını havaya kaldırdı Derya. "Seven eş aman ne güzel. Bittiyse artık gidebilir miyim?"

"Bitmedi!"

Turgut Kara'yı buldu gözleri. O konuşsaydı Derya ölene kadar dinlerdi. Adama bakarken sert bakışları güneşi gören kar gibi eriyordu. Adımlarını ağır ağır atarak Derya'nın karşısında durdu. Kadının kolunu sertçe kavradı ve Hare'yi görmelerini sağlayan camın önüne getirip itti. "Bak! Annesi sen bile olsan o benim kızım. Sana rağmen seviyorum ben onu. Yıllar önce gelseydin bana senin kızın deseydin senden daha az nefret ederdim. Kızım benimle büyürken sana alışırdım belki... Bugün senden nefretin ötesinde duygular besliyorum Derya. İğreniyorum senden. Midemi bulandırıyorsun. Neden yaptın diye bile sormuyorum. Bana seni sevdim dersen çok gülerim. Seninki sevgi değil, hırs! Meral'e olan nefretin yüzünden yaptın. Ulaşamadığın şeyi en değerli olanmış gibi gördün. Ama sana teşekkür ederim. Sana rağmen çok mükemmel bir kızım var. Sana zerre kadar benzemiyor."

Rüzgar ilk defa annesinin gözlerinin dolduğuna şahitlik ediyordu. Turgut Kara'nın sözleri annesini ağlatıyordu. Buna inanması o kadar zordu ki şaşırmış olmakla birlikte üzülmüştü.