The Brian Jonestown Massacre - You Look Great When I'm Fucked Up
📢: Bölüm Asya'dan değil.
Altın kural; Hayaller, gerçekleştirilmek için kurulmalıdır.
Ben hiçbir zaman kendini kandıran aptallardan olmadım. Bir hayalim varsa eyleme geçiririm. Bunun sonu bazen herhangi bir ruhun herhangi bir bedenden ayrılmasıyla biter. Çünkü benim hayallerim vahşetin şekil almış hali gibi. Elle tutabilir, fırlatıp atabilir, parçalayabilir, s*kebilir, içebilir ve daha aklın almayacağı birçok şey yapılabilir benim hayallerimle.
Ve evet, öldürdüm.
Bazıları kendimi babama kanıtlama ihtiyacımdan doğdu. Bazıları da zevkine, öldürmenin hazzına ulaşmak için.
En çok gözlerdeki o çaresizliği, sonun yaklaştığını bilen o keskin bakışı seviyorum. Apaçık, dosdoğru bakıyorlar ve acınası bir umut dileniyorlar benden... Gözlerimin içine iyice bakıp kendilerini kandırıyorlar. Merhamet, empati arıyorlar o iki yuvarlakta. Acımamı istiyorlar, son bir şans vermemi.
Katil için kurbanın yalvarmaması, kaçan cinsel istek gibi bir şeydir. O muhteşem üstünlük hissi bir anda sönüverir. Göz bebeğinin kayıp göz akının yuvarlakları dolduracağı o an, çenenin düşeceği ve göz kapaklarının refleks olarak kapanmayacağı o an, zaferlerin en büyüğünü hisseder katil. Hatta, duyduğum bazı hikayelere göre, bazı sadist mallar o an orgazma ulaşıyormuş.
Utanç verici bir tabloydu benim için. Öldürmek bir sanattır. Bazıları bok gibi yapar, adını asla duymazsın. Bazıları da ne türden bir ruhu varsa onu ortaya koyup yapar, adını asla unutmazsın.
Ben çıplak elle öldürürüm. Damarlı ellerimin hassas derinin üzerindeki görüntüsünden hoşlanırım. Giyimime kuşamıma dikkat eder, altın kadranlı saatimin bileğimdeki erkeksi görünüşünün yarattığı etkiyi bildiğimden mutlaka takarım. Öldürdüğüm kişinin ölmeden önce hayatında gördüğü en yakışıklı erkek olacağımı bilmek hoşuma gider.
Babamın sert boğumlu, soğuk ellerinden ölümü tadanlarda ise durum tam tersi. Kaba sabalığı öldürürken iyice ortaya çıkıyor. Kurbanlarının canını çok yakıyor.
Benim canımı yaktığı gibi.
Peki, insanlar, nankör ve aşağılıklar. Ben küçük bir çocukken, şiddetin ve başka bokların sık yaşandığı bir evde nefes alırken, insanlar gözlerime iyice bakıyorlardı ve hiçbir şey anlamıyorlardı. Kolumdaki, boynumdaki, bacaklarımdaki, kıyafetlerimin açıkta bıraktığı her yerdeki morlukları, çürükleri görüyorlardı ve hiçbir şey demiyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateşler Bulvarı Kurban Vezir (AB #1)
Misterio / SuspensoKorkunç bir gecenin belleğinde kalan izleriyle mücadele eden Asya Tunç, sık sık gittiği bir kafede arada bir gördüğü ve varlığına ilgi duymaya başladığı gizemli bir adam tarafından kaçırılır. Gizemli adam Enis Koçyürek kimliğine büründüğünde, Asya'y...
