Loving My Possessive Bestfriend

Chapter 39

Chapter 39: Chikahan With Him

Seraphina's POV

Nakauwi na ako't lahat lahat, badtrip pa din ako.

Alam ko namang maliit na bagay lang yun, pero kasi yung papairalin niya lagi yung pagkabipolar niya. Hindi talaga kami matatapos sa away.

Naiintindihan ko naman na disorder niya yun eh. Pero, I know to myself na kaya niya yung kontrolin, kung gusto niya.

Sayang tuloy yung araw namin ngayon. Sayang yung date namin ngayon. Pero, hindi ko maalis sa isip ko, kung paano makakauwi yun, wala namang dalang kotse yun. Hindi rin marunong mag commute yun. Baka tiniwagan si Kiel o isa sa DA para sunduin siya. Hindi pa naman kasi kami ganung nakakalayo sa condo nila. Pero kaya niya na yun, malaki na siya.

Hayst... makatulog na nga lang.

*Knock Knock*

I was about to close my eyes when I heard someone knocking at my door.

"Bakit po?" Sigaw ko habang nag aayos ng buhok.

"Iha, may bisita ka. Nasa baba." Rinig kong sabi ni manang elsa.

"Sino po yun?" Tanong ko.

"Si Jace daw." Sabi ni manang elsa.

"Ahh sige po. Pakisabi nalang po na pababa na po ako. Salamat po." Sabi ko nalang.

Si Jin? Ano naman kaya ang ginagawa niya dito?

So ayun, nag ayos na uli ako. At pagkatapos ay bumababa na.

"Jin. Anong ginaga--" Napatigil ako sa pagsasalita nang makita ko kung sino ang nasa harap ko.

Pucha. Ano ginagawa nito dito?

"What are you doing here?" Tanong ko sa kanya.

"Surprise?" Alangan niyang sabi.

"Surprise surprise. Surprasin mo yang mukha mo." Inis na sabi ko sa kanya. At nag walk out.

"Uy sandali lang." Habol niya. At hindi naman siya nabigo dahil nahila niya na yung kanang kamay ko. At pagkahila niya ay naramdaman ko nalang na niyakap niya ako.

Dug dug
Dug dug
Dug dug

Hmmm~

Wala na. Finish na.

"Ito naman. Sorry na... I was wrong, I'm really sorry. I shouldn't have said those words. And sorry for being self centered. Hindi ko man lang iniisip yung nararamdaman mo. At puro nalang ako. I'm really really sorry." Sincere na sabi ni Zane. Yup, the one and only Zane.

And those words? Hayst... it's effin melting my packing hartue.

Bumitaw ako sa yakap niya, and I looked directly in his eyes.

"Sorry din. I know you're feeling bad about your disoder. Pero naiintindihan naman kita, dahil sakit mo yun. And kaya nga ako naging partner mo kasi, I fully understand you. I accepted you for who you really are. Kahit na gangster ka, ok lang sa akin yun, kasi yun ka eh. Ang nagiging point ko lang kanina is, sana you can understand me too. Hindi lang kasi dapat ikaw yung iniintidi ko, of course, kaya nga naging tayo, dahil we love and we should care and understand each other. Diba? So ayun, kaya sorry din, dahil sa sinabi ko kanina. Sana, hindi ko nalang din, sinabayan yung init ng ulo mo. You know naman I really love you. Yiiieee. Keleg siya." Sabi ko sa kanya, habang nakangiti. At nakita ko rin na unti unti na siyang ngumingiti. Diba? Wala na, finish na. Sumuko na ang cold hearted ko sa kanya. Lumambot nanaman.