Chapter 19: Bond with Him
Seraphina's POV
2:30am
Shet naman eh. Nagising kasi ako bigla. Ewan ko ba. Ang sarap na kaya ng tulog ko. HIndi ko alam kung 'bat ako biglang naalimpungatan. Siguro dahil hindi ako nakainom ng gatas. Umiinom po kasi talaga ako ng gatas bago matulog and si Kuya lagi ang nagdadala sa akin ng gatas kapag umuuwi siya ng maaga.
So anyways. Nagising nga ako. So, I decided to go down stairs muna para kumuha at uminom ng fresh milk.
Pagbaba ko, syempre dumiretso na ako sa kusina kung saan nandun ang ref. Kumuha muna ako ng baso, binuksan ko yung ref at kinuha yung freshmilk. Nagsalin ako sa baso at saglit na pinatong sa counter at binalik ang freshmilk tas sinara ko na yung ref at kinuha ko na yung baso ko na may laman na gatas at dumiretso sa dining table at umupo.
Papaka emo muna ako. Hirap na kasi akong makarulog kapag nagigising ng madaling araw. By the way, dala ko yung phone ko and naka earphone ako. Ayoko kasi sa lahat yung baba ka kapag madaling araw eh, tas ikaw lang mag isa. Nakakatakot kaya. Feeling mo may nakasunod lagi sayo. Kaya lagi akong nag eearphone kapag baba. Para may malibangan ako. Hit the Quan pala ang nag p-play. Tas yung tipong napapasayaw nalang ako.
*TING* (Sound effect po yan ng kutsara na nahulog yung metal. Pag pasensyahan niyo na po haha.)
Napalingon ako sa ingay. Ingay na malapit lang sa akin. "Shet. Ano yun?" Bulong ko. Huhuhu, ayoko na. Rinig na rinig ko eh. Hindi naman kasi ganun kalakas yung music ko.
"Sinong nandiyan?" Sabi ko. Mag paka tatag ka Claire. Guni-guni mo lang yun. Wala yun.
"Huhuhu, ayoko na. Sino ka?" Tanong ko ulit. Paano kasi may nakita akong shadow malapit sa lababo, parang nakaupo. Patay kasi ang ilaw sa may part ng kusina na, sa dining na yung naka bukas.
"Pst!"
"Sino yun? Huhuhu. Mama ayoko na." Huhuhu. May sumitsit guys huhuhu. "Wag niyo po akong kakainin. Marami po akong virus. Huhuhu, parang awa niyo na po. Aalis na po ako, iiwan ko na po kayo. Kainin niyo na po yung laman ng bahay namin, wag lang po ako. Please po. Lord, tulungan niyo po ako. Huhuhu." Pagmamakaawa ko. Ayoko na promise. Aakyat na ako, bahala na.
Paakyat na ako nang... "AHHH! MAMA!" Sigaw ko, tas hinihimas himas ko yung paa ko. May tumuklaw huhuhu. Ayoko na sa bahay na'to.
"Sino ka ba?!" Hindi ko na kaya. Napaiyak nalang ako, takot na talaga ako. Patay kasi halos lahat ng ilaw dito sa baba. Actually, patay talaga lahat. Dinig lang nakabukas kasi nga tumambay ako. Huhuhu. Ayoko na.
May biglang yumakap sa akin at hinihimas himas yung likod. "Shhh. Sorry hahaha."
Pagtingin ko si Zane pala. Kaya hindi ko nacontroll yung sarili ko. Sinapak sapak ko siya.
Siya naman todo daing.
"Nakakainis ka naman eh!" Sigaw ko sakanya. Tas tinawanan niya lang ulit ako, ako naman ito naiyak na ng tuluyan. Nakakainis siya. Akala ko mamamatay na ako ngayong gabi. Huhuhu, bwisit siya.
"Sorry na uy, hahaha. Hindi ko alam na matatakutin ka parin hanggang ngayon." Bahala siya diyan. Nakaupo na pala kami ngayon sa dining area. Bwisit siya. Hindi ko siya pinapansin ngayon, magtiis siya diyan. Pagtapos niya akong pagtripan? Lul niya.
"Uyy. Sera, sorry na. Promise hindi ko na yun gagawin."
"Lul mo. Tigil tigilan mo ako Kali Zane."
"Ito naman eh. Binibiro ka lang eh."
"Sa tingin mo ba magandang biro yun? Sa tingin mo ba natuwa ako? Hindi diba? Paano kung may nangyari sa akin nung oras na yun?" Nakakainis pa din siya. Paano kung atakihin ako?
BINABASA MO ANG
Loving My Possessive Bestfriend
Romansa"I wish that I had NEVER MET YOU. Then there would be no need to impress you. No need to want you. No need for crying over you. No need for heartbreaks. No need for pain or tears. No need for forgotten promises. No need for rejected hugs. No need fo...