Loving My Possessive Bestfriend

Chapter 22

Chapter 22: Carpool

Seraphina's POV

~ Oh Ladies~

~This is your story

 Ije wake up wake up wake up wake wake up
Wake up wake up wake up wake wake up

Just wake up wake up wake up wake wake up ~

"Hmmm.. ano ba yan?"

Teka? Alarm clock ko ata yun.

Napamulat ako saglit at tinignan yung phone ko na nasa gilid ko lang. At hindi nga ako nagkakamali. Hindi talaga ako nagkakamali. Boses ni Seungkwan yun eh, ng Seventeen. 

Pinatay ko na ang alarm clock ko at bumangon na. Time check muna.

It's 4:30 am.

At dahil ayaw kong gumastos mamaya. Naginat inat muna ako bago gawin ang morning rituals ko.

And if you're wondering kung bakit kasama pa rin ako? It's just that I love my friends. 

Jin and Ky texted me last night, asking if I would still come. But I said no to them. Pero ayun pinilit nila ako na sumama kasi ayaw nila na iwan ako, tas they said din na, If I'm not going with them, means that, I don't love them. In short, magtatampo sila. So ayun, at dahil mahal ko sila. Napa-oo nila ako. Kaya ito, maliligo na ako.

After ilang hours. Natapos na rin ako pag aayos at. 5:30 am na, kaya I decided na umalis na ng bahay at pumunta na kila Zane. 

Alam na pala ni Kuya na aalis ako ngayon, at ang sinabi niya lang is mag ingat ako. Tas yun lang hahaha... Ahh! Meron pa pala. Na mahal niya ako. Hihihi.

By the way, malapit na kami kila Zane. Ang nag hatid sa akin ay ang driver namin na si manong meji. Tulog pa kasi si Kuya.

At gusto ko lang malaman niyo ang dala kong gamit. Back pack dala ko. Ang laman is, phone ko, charger, cologne, pulbos, first aid kit, water, food, extra clothes, jacket, slippers at gamot, incase. Diba? Dami kong dala? Handa ako eh. Dapat lagi tayong handa.

Anyways, nandito na kami kila Zane. Bumaba na ako sa kotse at sinabihan si manong meji na mauna na. At umupo sa harap nang bahay nila Zane. Alam niyo ba yung paglabas niyo sa bahay niyo tas may parang daanan ng tao na may 2 feet ang lalim sa mismong kalsada? Basta yun, yung mauupuan.

Wala pa kasi yung iba. Feeling ko nga ako nauna eh. Pero ano na nga bang oras?

5:45 am na pala eh. 'Bat wala pa yung iba? Haynako, mga pagong kumilos. 

"Sera?"

Napalingon ako sa nagsalita. Si Zane lang pala.

Lumapit siya sa akin at umupo sa tabi ko. "Nandito ka na pala? Bakit hindi ka pumasok sa loob?" Tanong niya.

"Nahihiya ako eh. Tsaka ok lang naman ako dito." Sabi ko naman.

"By the way yung kahapon. Sorry pala sa nangyari. I'm such an ass to say that. At ako na ang humihingi ng sorry sa ginawa ni Angelica sayo. Hindi ko naman alam na gagawin niya yun." Sabi niya nang nakayuko.

"Ok lang. Basta pagsabihan mo yun. Ayoko nang mangyari yung ganung ginawa niya. It's not funny you know."

"Yeah. I'm sorry. And don't worry I talked to her yesterday." Tumango nalang ako sa sinabi niya.

Few minutes passed na ang tahimik namin. Wala nang topic eh.

"Anyways. How are you? Ang sabi nila sumama daw ang pakiramdam mo kahapon." He said breaking the silence between us.