Invisible. [COMPLETED]

Introduction

Life is not a fairy tale so don’t expect a happy ending.

But even though we don’t want to, we cannot stop ourselves from expecting.

‘Coz it’s normal. Lalo na sa pagmamahal. Lalo na kung nagmamahal ka.

Lagi kong hinihiling na sana ma-reciprocate ‘yung feelings ko pero I never expected na mangyayari yun. Sabi nga kasi nila,masakit ang mag-expect.

Pero I was blinded. Blinded by everything. Akala ko kapag hindi ka mag-a-assume, hindi ka na masasaktan.

But in my case, dahil hindi ko binibgyan ng kahulugan ‘yung mga nangyayari sa paligid ko mas nasaktan ako.

Kung kailan tatanggapin ko na ‘yung ending, saka naman ipapamukha sa akin na I wasted my oppurtunity.

Kung kailan handa na akong bumangon, saka ko naman na-realize na wala na akong mga paa.

Bakit ba kapag nagmamahal, kailangan laging masaktan?

We always want what we don’t have. That’s why it’s hard to appreciate the things around us.

At kapag nawala na, saka mo lang mari-realize na mahalaga pala. Kaya ngayon, nagsisisi ako.

Ang cliché. Paulit-ulit. Pero sa pag-ibig, walang cliché, walang redundancy.

Kung pwede ko lang ibalik ang nakaraan... kung pwede ko lang itama lahat...

Kaso, huli na.

--

author's note: new story! sana may magbasa nito. mahal ko ang storyang ito kaya sana mahalin niyo din. charot. XD

Si Zoe, the bida girl, nasa kanan. Isn't she gorgeous? -->

Aki <3