Halos mawasak ng tuluyan ang puso ko dahil sa sinabi ni Theo. Hindi ako nakapagsalita, hindi ako nakagalaw. Tanging luha lang ang bumabagsak sa mukha ko.
"Hahahaha! So dapat ba binugbog namin iyan?" Maangas na tanong ni Jett. Nakita kong tumayo si Theo pero hindi pa rin umaalis sa harap ko. Napapahikbi nalang ako sa mga nanyayari.
"Bilang ako naman ang Boyfriend niya, ako na ang gagalaw sa kanya." Malalim na saad ni Theo kaya lalo akong naiyak.
Siya ba talaga si Theo? Si C-P3O? Bakit niya ginagawa ito? Akala ko ba...
"Sige, umpisahan mo na." Usal ni Jett.
Gusto kong tumayo sa pagkakadapa ko pero dahil sa nakagapos ako, masakit ang sugat ko sa noo at nanghihina ako ay hindi ko na magawa. Tanging iyak nalang ang kaya kong gawin.
"Kakausapin ko pa siya, Jett. Pwede bang lumabas muna kayo?" Bulalas ni Theo at narinig ko namang napangisi si Jett.
"Bilisan mo ah, bilisan mo ang pagpapahirap diyan."
Saka ko narinig ang mga yabag ng paa palayo sa amin. Sumara ng malakas ang bakal na pintuan senyales na wala na sila. Kaya naman hindi ko maiwasang matakot kay Theo. Hindi ko rin maiwasang magtanong sa sarili ko, siya ba talaga si Theo? Bakit sabi niya pro-protektahan niya ako?
Naramdaman ko ang marahang pagpapaupo ni Theo sa katawan ko. Hindi ko siya matignan sa mata, pakiramdam ko natatakot ako na nagagalit sa kanya. Wala rin akong pake sa itsura ko, kahit pa ramdam ko ang malagkit na parte ng mukha ko dahil sa mga dugo.
Bumuntong hininga siya bago magsalita, "I'm sorry, Keziah."
Pagkasabi niya noon, salubong ang kilay kong napatingin sa kanya. "Sasaktan mo ako? Go ahead, hit me, punch me---"
"Sshh..."
Kasabay ng pagpapatahimik niya sa 'kin ay ang pagpunas niya ng kanyang panyo sa noo kong duguan, napaka gentle ng pagpupunas niya dahilan para hindi ko maramdaman ang kirot.
"I'm not here to hurt you..."
Nakatitig lang ako sa kanya. Hindi ko alam kung anong pinagsasabi niya samantalang kanina ay siya na mismo nagsabi na kulang pa itong dinanas ko. Hindi ko maiwasang magtaka.
Pagkatapos ay tinanggal niya ang pagkakagapos ko sa kadena, dahan-dahan niya akong pinatayo ngunit sadyang nanlalambot ang mga tuhod ko dulot ng mga nangyari kanina.
"Sa tingin mo ba gagawin ko sa 'yo ang plano ng dati mong Boyfriend?" Saka niya ako hinatak papunta sa likod. Hindi ko alam kung saan kami pupunta, basta nalang ako nagpahatak at hindi ko magawang magtanong. Does it mean...
Huminto kami sa pinaka dulo, binuksan niya ang pinto at sumilip kung may tao ba. Nang wala siyang makitang tao ay hinatak niya ako 'ron. Bumungad sa amin ang mala-gubat na tanawin. Puro puno at maliliit na halaman nalang ang makikita, isama mo pa ang madilim na kalangitan. Masyadong nakakatakot.
Hinarap niya ako at hinawakan sa dalawang pisngi. Nakita ko ang bahagyang kunot ang kanyang noo, "Kailangan kong gawin 'yun para hindi mag-isip sa 'kin sila Jett. I'm sorry,"
Dahil 'dun, pakiramdam ko nakahinga ako ng maluwag. 'Yung kaninang takot na nararamdaman ko, kahit papaano ay nabawasan.
"Now go, umalis ka na dito." Utos niya pero masyado yata akong nabigla dahil sa pakita lang pala niya 'yun kay Jett. Nakatulala lang ako sa kanya habang nagbabadya na naman ang mga luha sa aking mata.
"Keziah," bahagya niya akong inalog kaya naman napakurap ako kasabay ng pagbagsak ng luha ko. Agad ko iyong pinunasan. "Listen, you have to leave as soon as possible. Baka mamaya may makakita pa sa 'yo, you better leave!"
