Een nieuw begin {VOLTOOID}

Wakker

~2 maanden later~

Pov James

Vandaag gaan ze proberen om Saar uit haar coma te halen. Ze hebben gezegd dat er 40% kans is dat het lukt, dus we hopen hard. Ik ga deze keer met de bus naar het ziekenhuis want fietsen was wel heel erg ver.

Bij het ziekenhuis zie ik haar ouders zitten samen met haar broer en Lisa. 'Hey James!' Zegt Lisa. 'Hey Lisa!' Zeg ik vrolijk terug. Ik weet niet waarom ik vrolijk ben, misschien omdat ik weet dat Saar vandaag wakker wordt. Ja jongens Ik kan voorspellen! Nee grapje! Ik ga zitten en wachten. De dokters denken dat ze na een half uur al klaar zijn met haar wakker maken. En dan is het wachten....

Pov Saar

Ik voel dat er allemaal dingen aan mij vast worden gemaakt en ik wil kijken wat er gebeurd. Ik probeer mijn ogen te open maar het lukt niet, het kost te veel moeite. De afgelopen dagen Heb ik alleen maar zwart beeld gezien, en dat ben inmiddels wel zat geworden. Ik voel wat vloeistof naar binnen gaan en daarna iets anders raars. Dan halen ze de buisjes weg en hoor ik ze weglopen. 'Hey laat mij niet Alleen!' Probeer ik te zeggen maar er komt niks uit mijn mond. Ik hoor voetstappen van meerdere mensen. 'Jullie mogen bij haar zitten en als er wat gebeurt druk je op deze knop.' Iemand zegt ja en dan hoor ik voetstappen. 'Ik ga even naar der toe.' En ik hoor iemand dichterbij komen. 'Hey bestie, ik weet dat je lui bent en een grote slaapkop, maar nu mag je wel wakker worden hoor. De winter is ook al weer voorbij dus het is buiten weer warm genoeg.' Ik wil lachen maar het lukt niet. Ze pakt mijn hand vast en knijpt erin. Ik wil terug knijpen en geef al mijn kracht. Het lukt niet, ik knijp nog een keer met al mijn laaste beetje kracht en dan joor ik: 'Ze kneep terug!' Yes het is gelukt. 'Saar als je mij hoort knijp dan nog een keer.' Ik verzamel nog een keer al mijn kracht en knijp nog een keer. 'Ja!' Ik probeer mijn ogen te open en het lukt, ik kijk snel in de ogen van Lisa maar sluit ze dan gauw weer. 'Ze had haar ogen open. Ik hoor mensen rennend naar mij toe gaan. Ik open ze nog een keer maar de hoeveelheid licht is mij te veel. 'Kan het licht uit?' Vraag ik zacht, maar hard genoeg dat ze het hoorde. Ik hoor dat het licht uitgaat en open mijn ogen weer. 'Hey allemaal.' Zeg ik zacht. 'Meisje, ik was zo bezorgt om je.' Huilt mama. 'Saartje, jij grote slaapkop!' Ik glimlach. Typisch iets voor Lisa. 'Zusje!' Mac komt naar mij toen en geeft mij een knuffel. Ik voel een steek van pijn en bijt hard op mijn lip. 'Wat is er?' vraagt Mac bezorgt. Mijn schouder doet nog pijn. Ik kijk erna en ik zie allemaal pleisters zitten. 'Ik heb hoofdpijn.' Zucht ik vermoeiend. 'Komt omdat er nu van alles tegelijk tijd naar je hersenen gaan.' Hoor ik pap zeggen. Man wat heb ik een stom leven. Eerst ga ik half dood en daarna wordt ik zowat dood geschoten. Mijn leven zit echt niet mee. Ik zucht nog eens diep. 'Lieverd, ga je slapen?' Ik knik en sluit mijn ogen.

~4 maanden later~

Ik ben eindelijk genezen en ik zit nu hele dagen thuis. De dokters hebben gezegd dat er wel een littekens kver blijft maar dat maakt niet uit.ik vermaak mij thuis door af en toe een boek of tijdschrift te lezen. Meestam zit op mijn telefoon spelletjes te spelen, of luister muziek. Ik ga niet meer naar buiten want ik ben telkens bang dat ik die Thomas tegen ga komen. Hij met zijn enge blik, en hij die mij half gedood heeft. Ik haat hem! Ik loop af en toe nog een rondje samen met mama om het huis om Sunny uit te laten maar voor de rest of ik binnen. Mijn huiswerk wordt gebracht door Lisa, die nog steeds een trouwe vriendin blijft. Wat er ook gebeurt ze laat mij niet in de steek.

Mama komt zo terug van boodschappen en ik zit hier maar met Sunny ' Ja Sun, we gaan zo lopen.' Lach ik. Sunny zit de hele tijd rondjes om de stoelte rennen. Wat hou ik toch van deze hond. 'Sunny kom eens!' En mijn trouwe viervoeter komt naar mij toe rennen. 'Hallo brave hond!' Lach ik. Ik pak haar honden balletje en gooi het door het huis. Sunny rent er als een speer achteraan en knalt bijna tegen de bank. 'Voorzichtig Sun, we hoeven niet naar de dierenarts vandaag.' Roep ik naar haar. Sunny komt naar mij toe rennen met de bal. 'Geef!' En Sunny laat haar bal los en kijkt mij blij aan. Ik pak hem van de grond. Hij zit onder kwijl. Ik gooi hem weer en Sunny rent er weer achteraan. Ik hoor de voordeur dicht klappen en daarna sleutels rinkelen. 'Hai schat!' 'Hai mam!' 'Hoe voel je je?' Mama komt de kamer binnen lopen. Sunny komt gelijk aan rennen en begint te blaffen. 'Ja ja meisje, het vrouwtje is weer thuis.' Lacht ze. 'Ik voel mij wel oké, maar ik heb nog een beetje hoofdpijn.'  Beantwoord ik haar vraag. 'Doe maar rustig aan!' Ik zucht, noem je de hele dag op de bank zitten af en toe een bal gooien en naar de wc nog niet rustig. 'Mam, zou ik een cracker met jam mogen?' 'Ja tuurlijk meis, ik pak eerst de boodschappen uit en daarna smeer ik je cracker.' Ik ga weer op de bank liggen en kruip onder de deken die er bij ligt. 'Sunny!' Ik klop op de deken als teken dat Sunny erop mag springen. Sunny komt aanrennen en springt. Ik ga liggen en hoor mijn moeder van alles uitpakken.  Ik sluit mijn ogen weer en val ik een korte slaap.