Een nieuw begin {VOLTOOID}

Thuis

Ik zit nu onderweg terug naar huis. Tobias zit achter het stuur en ik zit ernaast. Lisa en Mac zijn in Amerika gebleven om uit te vinden wat ze willen. Ik hoop wel dat ze het goed maken en bij elkaar blijven, ze zijn namelijk echt een perfect stel. Alleen dat zien ze soms zelf niet.

Oké Saar, je kunt Dit, spreek ik mijzelf toe. Je gaat gewoon naar mam toe en praat er rustig over wat er nou met pap aan de hand is. Tobias parkeert de auto op de oprit. Ik zie gelijk wat verandering, 'Hé, waarom staat de auto van papa er niet?' Merk ik op. 'Je moeder zei toch dat het iets met je vader te maken had.' Helpt Tobias mij herinnerde. Dan is mijn vader er nu dus niet, maar het is ook niet zijn werk dag ofzo, dus Ik ben benieuwd waar hij dan heen is. Ik krijg er een beetje slecht gevoel. Een gevoel dat mijn ouders een tijdelijke afstand van elkaar gaan houden, en daarom mijn vader er nu niet is.

Ik stap de auto uit en bel aan. 'Schat wat doe je Hier?!' Vraagt mam verbaasd als ze de deur open heeft gedaan. 'Je bent toch niet gekomen door wat ik door de telefoon had fezged.' Zegt ze geschrokken. 'Het voelde niet lekker wat je mij zei, dus ik ben terug gekomen.' Beken ik. 'Maar schat, je was eindelijk in Amerika. Je grootste droom. Nu heb je die gestopt voor een klootzak.' En na die woorden begint ze gelijk te snikken. Snel sla ik mijn armen om haar heen en laat ik haar rustig worden. 'Kom trouwens binnen.' Snikt ze. Tobias en ik lopen achter haar aan naar de woonkamer. 'Ga zitten, ik pak wat thee en wat lekkers.' Mam loopt naar de keuken toe, en ik neem plaats en kijk met een bezorgde blik naar Tobias. Tobias zendt mij een blik terug dat het wel goed komt.

Mam komt terug met 3 koppen thee en de koek blik. 'Kijk het is dus zo.' En mam begint haar verhaal. 'Ik had een lange vergadering en dat had ik tegen je vader gezegd. Ik had hem ook gezegt dat ik pas rond 12 uur thuis zou zijn. Ik ging dus naar de vergadering en uiteindelijk waren we veel sneller klaar dan verwacht.' Mam snikt een keer. 'Ik blij omdat ik vandaag je vader wou verrassen dat ik eerder thuis zou zijn maar..' Volgensmij komt nu het zware gedeelte. 'Ik reed dus de oprit op rond 10 uur en ik zag dat de gordijnen al dicht waren. En normaal doen we die pas dicht als we naar bed gingen. Dus ik al een beetje argwanend. Ik ging het huis dus al binnen met een slecht gevoel,  en ik hoorde 2 stemmen. En mannen stem van je vader, maar ik hoorde nog een mannen stem. Ik hoorde ook op de achtergrond romantise muziek, dus ik dacht al van waarom die muziek. Ik heb ze dus een tijdje gehoord wat ze allemaal zeiden, en ik hoorde ze zeggen dat pap die man aardig en knap vond, en die man het zelfde vond over papa. Na een tijdje waren ze stil en ging ik dus naar binnen. Het eerste wat ik zag was dat pap zijn armen over die van die man die blijkbaar Bart heten. En daarnaast zag ik ze ook allebei verliefd zijn.' De tranen rollen nu echt over mam haar wangen. Zo zielig gezicht. 'En naast dat ze zou verliefd keken en hun armen over elkaar hadden, waren ze ook aan het zoeken...'

Ik zit hier verslagen op de bank terwijl ik tegen Tobias aan leun, en mam zit snikkend op de bank. Pap was dus al die tijd gewoon aan het uitzoeken of hij homo was. Al die tijd was hij zo onzeker over zich zelf. Hoe moeilijk was dit wel niet voor hem. Hij had een gezin en dan komt hij hier achter.

Als we allemaal weer rustig zijn van het nieuws gaat mam verder. 'We hebben nu ook afstand genomen. Hij woont nu even bij Bart om te kijken of hij zich daar echt prettig bij voelt, en of hij echt verliefd op hem is. Want als je vader gelukkig is ben ik dan ook gelukkig. Hoe stom het ook is dat hij dat dan niet met mij is,maar ik gun het hem het beste.' Het enige wat ik kan doen is knikken. 'Inderdaad, pap verdiend het om gelukkig te zijn.'

Na nog een tijdje te hebben gepraat ben ik opgestaan om mijn spullen boven uit te pakken. 'Kom Sun, jij gaat met mij mee.' Op haar kleine pootjes gtrippelt ze mij achterna naar boven.

Boven begin ik mijn kleding uit te pakken. Mijn nieuwe zomer jurkjes, mijn broeken, en natuurlijk mijn truien.

Als ik alles opgeruimd heb ga ik op bed liggen met Sunny in mijn armen. 'Weetje Sun, alles is nu zo anders. Voor dat ik weg ging waren we nog een gelukkig gezin, en nu komt pap er misschien achter dat hij op mannen valt.' Praat ik tegen Sunny. 'Weetje Sun, ik weet het gewoon even niet meer wat ik moet doen of denken.' Snik ik uiteindelijk in haar vacht.

P.o.v. Lisa

Hier zit ik dan, te wachten tot dat Mac komt. Saar is net vertrokken samen met Tobias en Mac wou mij graag spreken. Eigenlijk wil ik hem niet spreken, maar ik die dit voor Saar.

*klop* *klop* Ik sta rustig op en loop langzaam naar de deur. Ik open de deur en daar staat hij dan. De jongen die vreemd ging. We blijven elkaar een tijdje aanstaren, en uiteindelijk berbreek ik de stilte. 'Eeh, hoi.' Probeer ik de stilte te breken, en om een gesprek aan te knopen. Want ik heb namelijk niet de hele dag de tijd om die te verspillen aan een jongen die mijn hart heeft gebroken. 'Eeh, hoi.' Mac staat er heel ongemakkelijk met zijn handen in zijn haar. 'Kom binnen.' Zeg ik dan maar. Mac komt binnen en gaat in het midden van de kamer staan. 'Dusss...' begin ik maar weer het gesprek. 'Je wou mij spreken.' Ik sla mijn armen over elkaar en kijk hem bitchig aan. 'Ik kom sorry zeggen, sorry voor mijn vreselijke gedrag. Ik weet niet wat bij bezielde maar ik was niet mijzelf. Ik hoop dat je mij ooit nog vergeeft en mij een kans geeft, maar ik denk dat dat nu iets te veel is gevraagd.' Zucht hij zielig. 'Weetje ik kan hier zo niet tegen, het liefst wil ik je nu in je armen kruipen en je nog een kans geven, maar je hebt mij zo vreselijk erg pijn gedaan.' Ik neem even een pauze. 'Dat je kans er inderdaad er nu niet in zit.' Ik zie Mac zijn laatste sprankje hoop verliezen. 'Ik wil nu wel gewoon vrienden zijn en dat we het later gewoon weer opbouwen, maar nu nog niet.' Ik zie Mac voor mij langzaam knikken. 'Maar lis!' Barst hij. 'Ik wil geen 'vrienden' zijn met een meisje waar ik smoorverliefd op ben!' Roept hij nu met tranen in zijn ogen. 'Ik wil je gewoon elk moment van de dag een kus kunnen geven, of je gewoon in mijn armen sluiten. Niet dat vrienden gedoe, met naast elkaar zitten en in plaats van knuffels  enn een high five geven. Dat kan ik gewoon niet aan. Of ik wil gewoon mijn kans krijgen, of...' Ik zie hem twijfelen. 'Of we stoppen alles nu en ik ga dan mijn leven verder leven, en dan doe jij het zelfde.' Ik kijk hem geschrokken aan. Wil ik mijn leukste liefste vriendje kwijt raken? 'Waarom moet ik die keuze maken!' begin ik boos te roepen. 'Omdat mijn keuze toch is dat ik weer samen met je wil zijn!' Schreeuwt Mac terug. 'Nou dan doen we dan toch.' Het is eruit voordat ik het weet. 'Meen je dat!' Mac kijkt mij verbaasd aan.

Ik ga weer normaal updaten!🎉