Een nieuw begin {VOLTOOID}

Alles komt bij elkaar

Net na dat ik mijn handen gewassen heb schiet alles weer te binnen. Alles wat er die avond is gebeurd.

Ik woonde toen nog in Amsterdam. Ik ging samen met mijn vriendinnen: Laura, Tara, Maud & Linde, naar een feestje die Stan het vriendje van Laura gaf. En wij gingen daar naartoe als meidensquad. Het was daar heel gezellig een van de vrienden van Stan kwam naar mij. We dansten de hele avond tot we niet meer op onze benen konden staan. We praten over van alles en nog wat. Ik kwam er achter dat hij James heten en hij op voetbal zat. Die avond vroeg hij mij ook en ik zei ja, hij was zo leuk. We zoenden en hij wou verder. Ik wou niet dus ik hield hem tegen, hij ging door dus ik trok los en zei dat ik nog niet wou. Rond 3 uur ging James naar huis en ik ging weer naar de meiden. 'Haha, ik heb toch een lekkerding ontmoet.' Giechelde Linde. Je kon al van een afstand ruiken dat ze aardig wat gedronken was. De rest van de meiden waren ook niet echt nuchter, alleen ik nog een beetje. Ik was ook al wel wat aangeschoten maar niet heel erg. Rond 5 uur zei ik tegen de meiden dat ik naar huis ging. 'Is goed ik blijf nog even' riep Linde, die druk aan het dansen was met een jongen. Ook Maud & Tara bleven nog. Buiten belde ik papa of hij mij op kon halen, maar hij nam niet op. Dus ik liep maar gewoon naar huis.

Buiten zat ik nog te denken welke weg ik zou nemen, die door Amsterdam zelf of de weg door het bos. Ik koos voor het bos, ook al was het schemerig. Toen ik in het bos was voelde het alsof er iemand mij achtervolgde, dus ik keek achterom maar zag niks. Ongeveer in het midden voelde het alsnog dat er iemand achter mij aan liep dus ik draaide mij weer om. Nog steeds niet. Toen ik bijna uit het bos was werd ik van achter vast gegrepen met een hand voor mijn mond zo dat ik niet kon schreeuwen. Ik beet in die gene zijn hand en hij trok hem weg. Ik gilde ' HELP, HELP MIJ!' maar toen werd er een doek om mijn mond gevonden, en werd ik meegesleept in een huisje. Ik werd op een bed geduwd en het licht werd aangedaan. Ik zag eindelijk wat en ik zag ook gelijk het gezicht. Het was James die mij meegenomen had. Ik schreeuwde 'Laat mij los!' Maar je hoorde alleen nog maar gebrabbel doe die stomme doek die om mijn mond zat. 'Heey schatje, toen wou je nog niet, maar nu toch wel?' Grinnikt hij gemeen. 'Nooit!' Schreeuwde ik, maar je verstond mij niet. 'Wat zei je lieffie, ja?' Hij kwam naar mij toe en scheurde al mijn kleding kapot tot ik daar lag met alleen mijn onderbroek nog aan. Ik boven op mij zitten en haalde die doek van mijn mond af, hij zoende mij gelijk. Hij trok ook al zijn kleren uit tot hij in zijn boxer zat. Ik gilde: 'BLIJF MET JE VIEZE POTEN VAN MIJ AF!' En toen gaf hij mij een klap op mijn wang. Het brandde heel erg. Daarna bond hij mij vast aan het bed en kon ik nergens meer een. 'En hoe ga jij mij nou nog tegen houden schat.' Grinnikt hij. Hij deed zijn onderbroek uit en die van mij. Ik voelde een harde klap tegen mijn hoofd en toen werd alles zwart.

Ik werd wakker en alles zag wit. Ik knipperde met mijn ogen om het nog een keer goed te kijken, maar ik voelde mijn hoofd bonken dus ik sloot mijn ogen weer.

---------3 uur later -----------

Ik opende weer mijn ogen maar deze keer zeg ik 3 hoofden boven mij hangen. Ze kwamen mij bekend voor maar ik kon het niet plaatsen. 'Ze is wakker!' Hoorde ik een vrouwenstem roepen. 'Snel haal de dokter' Hoorde ik een jongen schreeuwen. Er kwam een 4e hoofd bij en bekeek mij aandachtig. Het 4e hoofd vroeg hoe ik mij voelde. Ik zei 'nou super, gast wat denk je zelf!' Maar er kwam alleen maar: ' n...sup...denk...zef... uit mijn mond. Ze keken mij raar aan. 'Super?' Vroeg het  4e hoofd. Hij stak een voorwerp in mijn oor en knikte goed keurend. Ik laat jullie even alleen mvr. Van Veer, roep maar als er iets vreemds gebeurd. Het 4e hoofd liep de kamer uit ,en ik keek de 3 hoofden aan. En opeens wist ik wie die 3 hoofden waren. Mam, pap en Mac. 'Mam?' Zei ik zacht. 'Rustig maar meisje ga maar lekker slapen.' En toen sloot ik mijn ogen weer.

Ik werd weer wakker en zag een man met een witte jas naast mij staan. 'Hallo Saar, hoe voel je je?' Ik wou het bijna weer zeggen, maar in plaats daarvan: 'Ik heb er veel hoofdpijn.' 'Klopt, je hebt een harde dreun tegen je hoofd gekregen.' Zei de man weer. 'Weet je nog wat er gister is gebeurd?' Vroeg hij. 'Eeh, ik was onderweg naar huis maar toen werd ik meegetrokken door iemand.' 'Weet je nog wie het was?' vroeg hij door. Ik zag 2 zwarte ogen voor mij, 'iemand met git zwarte ogen' Zei ik. 'Oké Saar ik zal je vertellen dat je zo juist verkracht bent.' Zeg de meneer die er als een dokter uit zag. 'Ik ben wat!' Zeg ik geschrokken.

--------------------------------------------------------------------------

Ik schrik op als Lisa voor mijn neus staat. 'Hallo aarde op Saar, je handen zijn nu wel goed genoeg gewassen.' Lacht ze. 'Waar was je met je gedachten?' Vraagt ze nieuwsgierig. Ik heb haar nog niks verteld over mijn verkrachting. 'Niks, ik zat te denken over die aardrijkskunde toets, ik ga daar zo een 1 ophalen.' Zeg ik maar snel. 'Hadden we daar een toets voor!' Zegt ze verbaasd. Ik lach 'ja weet je dat niet meer.' 'Ach boeie, ik sta toch al slecht.' Zegt Lisa. 'Jou boeit ook helemaal niks hé.' Zeg ik lachend. Dan hoor ik de directeur door de speaker: 'KAN SAAR VAN VEER NAAR MIJN KAMER KOMEN, KAN SAAR VAN VEER NAAR MIJN KAMER KOMEN.' 'Oh sh*t wat heb ik nou weer verkeerd gedaan.'

Terwijl ik dat zeg loop ik de wc uit en ga richting de kamer van de directeur. *klop, klop* 'Binnen!' 'Hallo meneer Berenklauw.' Zeg ik beleefd. 'Hallo Saar, fijn dat je kon komen. Ga zitten.' Hij wees naar de stoel voor hem. In neem plaats en kijk hem aan. 'Waarom ik je vroeg om te komen was om je verleden, je ouders hadden het al een beetje gezegd toen ze je aanmelden, maar ze maken je zorgen om je. Ik wil graag met jou praten.' Ik niet met jou, maar dat zeg ik maar niet hard op. Hij gaat verder 'weten je vriendinnen het al?' 'Nee, en dat wil ik ook zo houden.' Zeg ik vast besloten. 'Ik snap dat je vertrouwen in een mens wat beschadigd is maar probeer het op zijn minst.' Probeert hij nog. 'Sorry meneer maar ik blijf bij mijn stand punt.' Zeg ik nog steeds vast besloten. 'Oké, je mag gaan, maar weet wel dat je altijd bij mij terecht kan!' Ik sta op en net voor dat ik de deur uitloop 'Oké meneer, bedankt!' Zeg ik beleefd. 'Nog 1 uur te gaan' zucht ik.

Als eindelijk het 5e uur voorbij is ga ik snel naar mijn kluisje om mijn jas te pakken. Als ik alles net heb voel ik 2 handen op mijn heupen. Ik schrik en draai mij om, ik kijk recht in de ogen van James. 'Hey schatje.' Zegt hij lief. 'Ik ben je schatje niet meer, vergeet mij gewoon en zoek een meisje waar je wel wat aan hebt!' Zeg ik boos. 'Hoo, rustig Maar, ik heb genoeg aan jou.' Zegt hij verleidelijk. 'Maar ik hoef je niet dus doei!' En dan die ik hem aan de kant en ga naar de fietsen stalling.

Als ik thuis ben begroet ik mijn moeder. 'Hey mam.' Zeg ik vrolijk. 'Schat, kunnen we even praten als papa zo ook thuis is?' Zegt ze heel serieus. 'Ja..Ja..tuurlijk.' stamel ik.

Als papa thuis is roept mama mij: 'Saar kom je?' Ik loop de trap af en ga op de bank zitten. Wat mama als eerst vraagt is of het gaat. Ik knik, 'ja mama het gaat goed, hoezo dan?' Mama wordt rood 'eeh schat, ik weet dat je je zelf dik vind.' Ik schrik en zeg snel:  'Nee hoor ik ben heel te vreden met mijn lichaam.' In de hoop dat ze mij gelooft. 'Waarom weeg je je zelf dan?' Vraagt ze met een opgetrokken wenkbrauw. 'Ik ben gewoon nieuwsgierig naar hoeveel ik weeg.' Mama kijkt mij aan met die blik dat ze het niet gelooft. Dan begint pap te praten. 'Lieverd het lijkt mij verstandig om wat maatregelen hier in huis te nemen voor je. Zoals dat we samen eten, je mag maar 3 keer hardlopen in een week & je gaat naar de pysholoog.' 'EEN PYSHOLOOG! NOOIT DAT IK DAAR HEEN GA! IK SPRING NOG LIEVER VOOR DE TREIN DAN DAT!' Zeg ik boos. 'Lieverd doe nou even rustig.' Zegt mijn moeder in van vader zijn plaats. Papa zat geschrokken op de bank. Dan staat hij op en loopt met tranen over zijn ogen naar boven. Ik schrik 'mam wat is er met pap?' 'Zijn zus is voor de trein gesprongen en hij had een goede band met haar.' 'Wie tante Bianca? Waarom wist ik dat niet.' 'omdat hij daar nog heel erg mee zit. Hij had zo'n band die jij samen met Mac hebt. Ik denk na, ik kan inderdaad echt niet zonder Mac. 'En nu even over jou, ga voor papa alsjeblieft naar een pysholoog.' Smeekt mama mij. 'Oké.. Maar alleen voor pap.'

Ik heb de 1500 woorden gehaald!!🎉🎉 Is het boek nog leuk? Hopelijk is het verhaal ook nu iets duidelijker XD