Een nieuw begin {VOLTOOID}

Nieuws

Sander

'Zoon, weet jij wat er met je moeder aan de hand is? Ze is zo afwezig.' vraag ik aan Mac. 'Mam is bang dat Saar straks helemaal niet meer de deur uit durft en dat ze een trauma krijgt aan de buitenwereld.' krijg ik terug. Typisch iets waar mijn vrouw zich weer zorgen over maakt, denk ik glimlachend. Ze is wel een schat hoor. 'Pap, hoelang denk je dat mam bij Saar blijft?' 'weet ik niet jongen.'

James

Ik laat mijn laatste blik nog op het ziekenhuis vallen en fiets dan weg.

Als ik thuis ben zie ik een fiets op de oprit staan. Van wie zou die nou zijn? En dan nog wel om half 10 s'avonds. Ik zet mijn fiets in de garage en doe hem deze keer wel op slot. Ik open de voordeur en hang mijn jas op. 'Hay lieverd, heb je het leuk gehad?' hoor ik mijn moeder schreeuwen vanuit de woonkamer. Ik loop naar de woonkamer en ik zie van wie die fiets was. 'Lisa... Wat doe jij hier?' zeg ik verbaasd. ' Nou ik wou gewoon nog even met jou kletsen en bijpraten.' zegt ze met een nep glimlach. 'Kom we praten boven wel' zucht ik. 'Mam wij zijn boven.' zeg ik, en we lopen naar boven.

'Als ik de deur achter ons dicht doe schreeuwt ze gelijk tegen mij. 'Sinds wanneer doe jij aan Drugs!' 'Ik deed eraan! Nu niet meer!' Zeg ik boos terug. Als zij boos begint kan ze verwachten dat ik ook boos word. 'Maar wanneer?!' 'Alleen 3x na dat ik Saar had verkracht. Daarna had ik spijt en begon ik goed te denken en ben ik ermee gestopt' zucht ik. 'Dus je deed niet aan drugs toen je met mij had?' Zegt ze deze keer rustig. Ik schud nee. Toen bleef ze stil. 'Maar waarom greep Thomas nou haar?' 'Hij dacht dat ik nog niet betaalt had, maar dat had ik al wel gedaan.' Lisa trekt haar wenkbrauw op, zo van lieg je? 'Nee ik lieg niet' zucht ik. Het blijft een tijdje akelig stil, en dan opeens. 'Waarom zoende je eigenlijk met Emma?' 'Is dit een kruis overhoring?' Vraag ik lachend, maar ik krijg al gauw een dodelijke blik terug. Ik haal de lach van mij gezicht en kijk weer serieus. 'Nou vind je het gek dat ik dat doe, jij zoende als eerst met Mac, ik voelde mij gedumpt dus ja dan ga ik maar met een ander meisje.' Zeg ik met de woede die ik door over had verborgen. 'Ja, ik was boos en ik moest het aan iemand kwijt, mijn 2 vertrouwingspersonen daar kon ik allebei niet heen. Omdat jij er een was, maar daar ga ik niet naar toe als ik boos op mij ben, en Saar die lag zowat dood in het ziekenhuis.' Zucht ze verdrietig. 'Dus ja, om het even samen te vatten, jij was boos op mij, en je kon niet met mij praten en niet met Saar dus je zoent maar met haar broer.' Zeg ik geïrriteerd. Lisa word rood. Schaam je maar diep, denk ik in mijn gedachtes. 'Sorry, het was een foute stap van mij, anders waren we nu nog misschien bij elkaar.' En er rolt een traan over haar wang. 'Sorry maar ik nam geen verkering met een jongen gelijk na dat ik iemand had gedumpt, en dan nu gaan huilen? Ik snap jou ook niet meer.' Ze kijkt mij geschrokken aan. 'Ik dacht gewoon aan onze leuke, geweldige tijd. En kan ik er wat aan doen dat ik gelijk met de liefde van mijn leven verkering nam.' Zegt ze nu luider. Oké dat was de druppel. 'Je huilt hier zowat om mij en noemt dan Mac, ja Mac als de liefde van je leven! Flikker gewoon op!' Roep ik kwaad. Ik hou de deur voor de open en ze stapt boos van mijn bed. 'Nou bedankt hé, voor het 'gezellige' gesprek.' Zegt ze sarcastisch. Ik smijt de deur achter haar dicht en laat mij vallen op het bed. 'James gaat het goed?' Hoor ik mijn moeder roepen 'jaha!' Ik hoor de voordeur dichtklappen. Wat zijn meisjes soms toch irritant.

Marleen

Ik loop naar binnen, ik zie mij dochter daar liggen. Er zit verband bij haar schouder en er ze krijgt medicijnen via een slangetje. Ze ligt gier met haar ogen gesloten. Ik laat een traan vallen en ik loop naar haar toe. 'Kom op schatje, vecht voor je leven.' Fluister ik. 'Er is een kans dat ze het niet overleeft vanwege de hoeveelheid medicatie en pijnstillers die ze in een keer naar binnen heeft gekregen, en omdat ze kort geleden ook al hier lag.' Ik kijk hem met tranen aan. 'Ik laat jullie wel even.' Ik knik als goed keuring en kijk dan weer naar Saar. 'Ach meisje toch, je bent sterk genoeg.' Snik ik. 'Word alsjeblieft weer wakker, we kunnen niet zonder je.' Huil ik nu. Ik hoor het gepiep van de hartslag meter. *piep*piep*piep* 'Kom op meisje.'

De dokter komt na 10 min. binnen. 'Mevrouw, u moet gaan ze heeft rust nodig. Ik knik weer. Ik geef Saar nog een kus op haar wang en loop dan terug naar de wachtkamer.

'En? Hé wat is er?' Sander komt naar mij toe. Ik begin huilend te vertellen. 'Ze ligt nu nog te slapen, en...en...Omdat ze zo veel medicatie en pijnstillers heeft gehad is de kans dat ze niet meer wakker word.' En na dat kruip ik huilend in de armen van mijn man. Hij wrijft rustgevend over mijn rug. 'Sst' Sust hij. Ik ga iets rustiger verder. 'En omdat ze dit al een keer gehad heeft is de kans nog kleiner.' Ik huil weer hard.

Mac

Mam komt huilend aan en vertelt ons alles. Ik ben helemaal stil door wat ik hoor. Ik wil niet mijn lieve zus kwijt raken door een stomme fout van een stomme gast. Pap troost mama en ik word gebeld. Op mijn scherm staat: Lisa❤👫.

'Hey schatje.' Begin ik. 'Hey, ik heb met James gepraat en hij werd een beetje boos.' Zegt ze zacht. 'Op jou?' Mij stem begint te trillen van woede. Niemand kan boos worden op mijn vriendin, daar is ze veel te lief voor. 'Ja, ik begon dus over sinds wanneer hij drugs begon enzo. En later vroeg ik waarom hij Emma zoende en hij begon erover dat ik begon omdat ik jou zoende enzo. En later moest ik huilen omdat ik dacht aan de tijd tussen James en mij, want die was gezellig.' Oei, ik voel jaloezie. 'En hij snapte niet dat ik moest huilen omdat ik als eerst met jou een relatie nam. En ja dat was het wel.' Eindigt ze. Kom anders zo naar ons huis, want wij gaan zo ook naar huis.' Ik kijk tegelijke tijd mijn ouders aan. Ze knikken en lopen alvast. 'Ja oké, ik mis je namelijk wel.' Ik grijns. 'Ik zie je zo!' 'Ja, tot zo schat.' En daarna hangt ze op.

Tijdens de autorit praten niemand. Ik zat achterin luisterde naar de radio en kijk maar naar buiten, pap reed, en mam die zat voor zich uit te staren.

Toen we eindelijk thuis waren pakte ik snel een fles sinas, ja sinas want Lisa lust geen cola. En 2 zakken chips. Lisa wet snel, en voor je het weet is het al op de ik neem een reserve. 'Mam! Lisa komt zo film kijken!' Schreeuw ik naar beneden terwijl ik de trap op loop. 'Oké'

Ik hoor de deur bel en ren weer naar beneden. Ik doe de deur open en gelijk bespringt ze mij. 'Ooh!' Ik verlies bijna mijn evenwicht door deze verrassing. 'Haha, Hai.' Lacht ze vrolijk. 'Kom we gaan naar boven.' Zeg ik en ze laat los en loopt ac99hter mij aan.

Sander

Marleen zit nog steeds in haar eigen wereldje, en ik hoor Mac samen met Lisa een kijken, volgensmij horror want ik hoor Lisa gillen en Mac lachen. 'Schat, waar denk je aan?' Ze kijkt verschrikt op. Ik ben bang dat ze het zelfde krijgt als mijn zusje, die had ook toen ze een jaar of 14 was ook alleen maar pech. Die durfde opgegeven moment niet meer de deur uit en ze kwam er pas uit toen ze 17 was.' 'Nee Saar is sterk!' Zeg ik om haar de moed niet op te laten geven.

Een kwartier later hoor ik de huistelefoon afgaan. Ik neem op. 'Hallo met Sander Van Veer.'..... 'Oh hallo.' ............... 'Nee, dat meent u niet! Is ze nu wel wakker?'........... 'En wanneer gaan jullie dat doen?'....... 'Oké, wanneer is het weer bezoek tijd?'.........'Oké, bedankt tot ziens.' En dan hang ik op.

Ik kijk Marleen aan. 'Schat?' 'Ja?' Vraagt ze gespannen.

Waarom ik nu opeens van personage verander is om het gevoel aan andere te laten weten en het verhaal duidelijker te maken. Ik denk dat ik dat in de andere delen ook ga doen. Of jullie moeten zeggen ' Nee gewoon alleen via Saar.'

En even een andere melding!!!!
Er komt een nieuw boek aan!!!
Ik ga nog niet zeggen waar die over gaat maar in het volgende deel zeg ik wat de titel is!!